Fundamenten van het Geloof 13 Rechtvaardiging door geloof

Posted on 2021/04/29 by Christadelphians

Gelooft u het getuigenis van God, zijn Zoon en zijn dienaren?

God openbaart Zich als de Heilige, die de zonden niet kan verdragen en deze veroordeelt.
De meeste mensen vrezen God echter niet. Hun denken en doen is gericht op het voldoen aan hun begeerten. Door deze aardse, vleselijke gezindheid is de mens onheilig en een vijand van God geworden.

Rechtvaardiging door geloof

Om mensen met God te verzoenen, heeft Christus Jezus zijn leven gegeven als losoffer. Hierdoor kunnen wij verlost worden van zonde en de schuld die wij daardoor hebben bij God. Maar hoe kan God ons vergeven wanneer Hij geen zonde kan verdragen en daarover toornt?

Hij kan toch niet doen ofwij ze niet gedaan hebben?

Nee, dat is niet in overeenstemming met Zijn rechtvaardigheid! Onze zonden zijn niet te ontkennen en te verbergen. Ze maken ons onrein en ongeschikt voor onze heerlijke bestemming. Wij zijn strafwaardig, maar omwille van Zijn Zoon rekent God ons de zonden niet toe:

“… dat God in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende was, door hun hun overtredingen niet toe te rekenen …” (2 Korintiërs 5:19)

“Zalig zij, van wie ongerechtigheden vergeven en van wie zonden bedekt zijn. Zalig de man, wiens zonde de Here geenszins zal toerekenen.” (Romeinen 4:7, Psalm 32:1)

Paulus legt in de brief aan de Romeinen uit, dat God tegenover de onrechtvaardigheid van Adam, de rechtvaardigheid van Christus Jezus stelt. En evenals ons de onrechtvaardigheid van Adam wordt toegerekend door onze verbondenheid met hem in de zonde, wordt ons de rechtvaardigheid van Christus Jezus toegerekend door onze verbondenheid met hem in geloof:

“Derhalve, gelijk het door één daad van overtreding voor alle mensen tot veroordeling gekomen is, zo komt het ook door één daad van gerechtigheid voor alle mensen tot rechtvaardiging ten leven. Want gelijk door de ongehoorzaamheid van één mens zeer velen zondaren geworden zijn, zo zullen ook door de gehoorzaamheid van één zeer velen rechtvaardigen worden … opdat, gelijk de zonde als koning heerste in de dood, zo ook de genade zou heersen door rechtvaardigheid ten eeuwigen leven door Christus Jezus onze Here.” (Romeinen 5:12-21)

Met die ene daad van gerechtigheid wordt het offer van de heer Jezus Christus bedoeld. Hij heeft al onze zonden op zich genomen en in zijn lichaam aan de paal gebracht. Zijn offer bekrachtigde het verbond van genade en barmhartigheid dat God met mensen wilde sluiten.

“Want dit is het bloed van mijn verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden.” (Mattheüs 26:28; vergelijk Ef. 1:7; Kol. 1:14 Luc. 24:47Hand. 5:31; 10:43; 13:38; 26:18)

“Want ook Christus is eenmaal om de zonden gestorven als rechtvaardige vooronrechtvaardigen, opdat Hij u tot God zou brengen.” (1 Petr. 3:18; Rom. 5:7-8)

Daarom is God rechtvaardig, ook al vergeeft Hij ons en reinigt Hij ons van alle zonden die wij deden:

“Want allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid van God, en worden om niet gerechtvaardigd uit zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus. Hem heeft God voorgesteld als zoenmiddel door het geloof, in zijn bloed, om zijn rechtvaardigheid te tonen, daar Hij de zonden, die tevoren onder de verdraagzaamheid van God gepleegd waren, had laten geworden – om zijn rechtvaardigheid te tonen, in de tegenwoordige tijd, zodat Hijzelf rechtvaardig is, ook als Hij hem rechtvaardigt, die uit het geloof in Jezus is” (Rom. 3:23-26)“…

Veel meer zullen wij derhalve, thans door zijn bloed gerechtvaardigd, door Hem behouden worden van de toorn …” (Romeinen 5:9)

Niet toerekenen van zonden wordt in de Bijbel rechtvaardigen genoemd. Hiermee wordt iets geheel anders bedoeld dan het rechtvaardigen van onszelf. Dat is onszelf vrijpleiten met allerlei uitvluchten, zodat wij verkeerde dingen goedpraten (1 Kor. 4:3-5).

“3 Doch mij is voor het minste, dat ik van ulieden geoordeeld worde, of van een menselijk oordeel; ja, ik oordeel ook mijzelven niet. 4 Want ik ben mijzelven van geen ding bewust; doch ik ben daardoor niet gerechtvaardigd; maar Die mij oordeelt, is de Heere. 5 Zo dan oordeelt niets vóór den tijd, totdat de Heere zal gekomen zijn, Welke ook in het licht zal brengen, hetgeen in de duisternis verborgen is, en openbaren de raadslagen der harten; en als dan zal een iegelijk lof hebben van God.” (1Co 4:3-5 STV)

God echter ontkent onze zonden niet, maar ziet of wij oprecht berouw hebben. Op grond van oprecht berouw en bekering rekent Hij ons de zonden niet toe, verleent Hij ons vrijspraak. Bekering is:

ons omkeren op de weg van zonde en dood, om voortaan de weg tot eeuwig leven te gaan door gehoorzaam Gods wil te doen:

“Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.” (1 Joh. 1:9)

“Bekeert u en laat een ieder van u zich dopen op de naam van Christus Jezus, tot vergeving van zonden …” (Handelingen 2:38)

“Maar u hebt u laten afwassen, maar u bent geheiligd, maar u bent gerechtvaardigd door de naam van de Here Jezus Christus …” (1 Korinthiërs 6:9-11)

Berouw en bekering tot God komen voort uit geloof in zijn verlossingswerk in Zijn Zoon. In Hem bewijst Hij ons zijn liefde en genade door ons te vergeven:

“Want wij zijn van oordeel dat de mens door geloof gerechtvaardigd wordt …”(Romeinen 3:28-30; 4:1-5; zie Galaten 2:15-16; 3:11 en 24)

“Zo zij u dan bekend … dat door Hem (Christus) u vergeving van zonden verkondigd wordt … wordt ieder, die gelooft, gerechtvaardigd door Hem.”(Handelingen 13:38-39; vergelijk Romeinen 8:33-34)

“Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God door onze Here Jezus Christus, door wie wij ook de toegang hebben verkregen tot dezegenade, waarin wij staan …” (Rom. 5:1-2; Tit. 3:7)

Het geloof dat God van ons vraagt om gerechtvaardigd te kunnen worden, is te zien bij Abraham: een rotsvast vertrouwen dat God doet wat Hij belooft, getoond in het doen van wat God van hem vroeg:

“… aan de belofte van God heeft hij niet getwijfeld door ongeloof, doch hij werd versterkt in zijn geloof en gaf God eer, in de volle zekerheid, dat Hij bij machte was hetgeen Hij beloofd had ook te volbrengen. Daarom werd het hem gerekend tot gerechtigheid. Echter niet alleen om zijnentwil alleen werd geschreven: het werd hem toegerekend, maar ook om onzentwil, wie het zal worden toegerekend, ons, die ons geloof vestigen op Hem, die Jezus, onze Here, uit de doden opgewekt heeft, die is overgeleverd om onze overtredingen en opgewekt om onze rechtvaardiging.” (Romeinen 4:21-25)

“Is onze vader Abraham niet uit werken gerechtvaardigd, toen hij zijn zoon Isaak op het altaar legde? Daaruit kunt u zien, dat zijn geloof samenwerkte met zijn werken, en dat dit geloof pas volkomen werd uit de werken; en het schriftwoord werd vervuld, dat zegt: Abraham geloofde God en het werd hem tot gerechtigheid gerekend, en hij werd een vriend van God genoemd….” (Jacobus 2: 21-23)

Dit zijn niet door mensen bedachte werken, gedaan op eigen kracht, maar de geloofsdaden die God van ons vraagt. Wie deze rechtvaardigheden, goede werken of gerechtigheid doet, en niet het kwaad van deze wereld, wordt een rechtvaardige voor God genoemd. Een die voor Hem vrij van schuld is en straks bij zijn Zoon zal mogen zijn, wanneer Hij komt in heerlijkheid:

“Maar wanneer een goddeloze zich bekeert van alle zonden die hij begaan heeft, al mijn inzettingen onderhoudt en naar recht en gerechtigheid handelt, dan zal hij voorzeker leven … Geen van de overtredingen die hij begaan heeft, zal hem worden toegerekend.” (Ezechiël 18:21-22; 33:15-16)

“Want zijn maaksel zijn wij, in Christus Jezus geschapen om goede werken te doen, die God tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen.” (Efeziërs 2:10”; zie ook 4:20-24; 5:9 Lucas 1:75)

“Voorts broeders, al wat waar is, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat … breng dat in toepassing.” (Fil. 4:8-9)

“ … dit fijne linnen zijn de rechtvaardige daden (Staten Vertaling: rechtvaardig-makingen) van de heiligen.” (Openbaring 19:6-9; vergelijk Psalm 106:30;1 Johannes 2:28-29; 3:7-10)

J.K.D.

Vraag ter overdenking:

Wat is de eerste openlijke daad van gerechtigheid
die God van ons vraagt?

Voorgaande

Fundamenten van het Geloof 10 De Verlosser uit de dood

Fundamenten van het Geloof 11 Christus, de door God gezonden Verlosser

Fundamenten van het Geloof 12 Verzoening met God door het offer van Christus

Aanvullend

Bijbel en Wetenschap: Geloof en onderzoek 6: Het bewijs van Gods bestaan (6) De persoonlijke ervaring (slot)

Posted on 2020/11/25 by Christadelphians

Culturele achtergrond en ervaring

Wie de Schrift werkelijk wil doorgronden, moet zich terdege bewust zijn van de Joods-Hebreeuwse achtergrond daarvan. Dit Boek spreekt een taal van duizenden jaren geleden, een wereld met een totaal andere culturele achtergrond dan de onze. Die wereld was niet geïnteresseerd in wetenschappelijke bewijzen, maar in levenservaring. Kennis was bovenal ervaringskennis, en overtuigingen waren in de eerste plaats gebaseerd op persoonlijke ervaringen.
Het was een wereld waarin ouderdom stond voor wijsheid, gebaseerd op zulke levenservaring, en niet voor seniliteit of ‘niet meer van deze tijd’ zijn.

In onze wereld heeft ‘oude van dagen’ de klank van iemand wiens rol in het leven is uitgespeeld, die alleen nog op zijn levenseinde zit te wachten; in de Bijbel is het de aanduiding van God Zelf! (Dan 7:9). Er waren in die wereld geen over elkaar heen struikelende technologische en wetenschappelijke ontwikkelingen, die de mens ademloos trachtte bij te houden. Hij was veel meer statisch, en ervaring telde vele malen zwaarder dan abstracte kennis. In zo’n wereld berust het ‘kennen’ van God op het ‘hebben ervaren’ van God, niet op abstracte bewijsvoering.

Wat is zulke ervaring waard?

Maar is pure persoonlijke overtuiging dan ‘toelaatbaar’ als bewijs?

Elke wetenschapper zal dat met klem ontkennen. En terecht!

Maar wetenschappelijk bewijs is dan ook bedoeld voor totaal andere situaties. Een wetenschapper heeft tot taak de gezamenlijke kennis van zijn vakgebied verder te helpen, en zijn collega’s hebben allee niets aan objectieve bewijzen, die ook hen overtuigen. Je kunt nu een-maal geen nieuwe bouwtechniek ontwikkelen voor het bouwen van verkeersbruggen, of woontorens, of wat dan ook, op basis van persoonlijke overtuiging.

Maar bij het dienen van God gaat het er nu juist wel om dat wij zelf, en niet anderen, volkomen overtuigd zijn van zijn bestaan en dus van de juistheid van de eisen die Hij stelt aan ons persoonlijk (moreel) gedrag. Geen enkel objectief bewijs van zijn bestaan zou ons daarbij ook maar een stap verder brengen. Het gaat om de consequenties die dat heeft voor ons eigen gedrag. En die kunnen juist alleen maar wortelen in een rotsvaste persoonlijke overtuiging.

Maar pas op: ook in dit geval is persoonlijke overtuiging op zichzelf nog geen acceptabel bewijs. Immers, het ontbreekt in onze wereld bepaald niet aan mensen met zeer sterke persoonlijke overtuigingen, die niet-temin elke bijbelse grond missen.

Wie zijn medemens ombrengt omdat ‘stemmen’ hem dat hebben bevolen achten we terecht geestelijk gestoord en rijp voor opname in een kliniek. En wie er allerlei onbijbelse ideeën over God op nahoudt op grond van zijn vaste overtuiging, is misschien wat minder gevaarlijk voor zijn medemens, maar niettemin evenzeer misleid.

De Bijbel heeft ons veel te vertellen over God, zijn karakter en zijn beloften, en over de eisen die Hij stelt aan ons gedrag en onze houding in het leven, allemaal op schrift gesteld om daar kennis van te nemen. Dat kun je niet zomaar overslaan met een beroep op persoonlijke overtuiging. Pas wanneer ons dat allemaal helder is, kunnen we de volgende stap zetten en op grond van persoonlijke ervaring constateren dat God in de dagelijkse praktijk inderdaad diegene is die de Schrift ons leert, en dat Hij dus een realiteit is.

Voor wie Gods geopenbaarde en op schrift gestelde leer vervangt door een overtuiging van eigen makelij is er geen enkel excuus.

Het voorbeeld van Abraham

Neem nu een man als Abraham. Hij was weggeroepen uit een hoogontwikkelde maatschappij, gevestigd in zwaar verdedigde steden. Hij was door God naar Kanaän geleid, waar hij rondzwierf als nomade, wonend in tenten, zijn aards bezit geïnvesteerd in kudden, menselijk gezien kwetsbaar. Kwetsbaar voor de onzekere regenval die het gras voor zijn kudden op het heuvelland moest doen groeien, kwetsbaar voor de jaloezie van de lokale bevolking in de vruchtbare dalen, en kwetsbaar voor legers die hem konden betrekken in een lokaal conflict. Zo moest hij leren vertrouwen op Gods bescherming. Wanneer hij probeerde zijn positie met eigen slimheid veilig te stellen, liep dat verkeerd af als God hem daar niet juist uit redde; wanneer hij zijn volle vertrouwen op God stelde, werd hij gezegend en ging het hem goed. Toen God hem, ondanks zijn hoge ouderdom, en die van zijn vrouw, een eigen zoon als erfgenaam beloofde, en hij dat (op initiatief van zijn vrouw) opnieuw eerst aanpakte met een oplossing van eigen makelij ging dat opnieuw niet goed; toen hij Gods oplossing accepteerde, juist wel. Vervolgens kreeg hij de belofte dat hij juist door deze zoon een talrijk nageslacht zou hebben. En dan vraagt God hem plotseling die zoon te offeren. En Abraham stemt zonder aarzeling toe! Veel commentaar hierop concentreert zich op zijn bereidheid het kostbaarste dat hij bezat ‘op te geven’, maar mist daarmee het belangrijkste aspect: de vervulling van al Gods beloften hing af van het ‘overleven’ van juist deze zoon. In zijn bereidheid hem niet temin te offeren, toont Abraham het rotsvaste geloof, dat hij in een leven met God heeft opgedaan, dat God hoe dan ook zijn beloften toch zal vervullen. De Schrijver aan de Hebreeën heeft daar dan ook terecht veel over te vertellen (zie Hebr. 11:17-19). Dat is geloof in God, gebaseerd op ervaring. Hem was duidelijk en precies verteld wat God van hem verwachtte, en het geloof dat het, ondanks alle mogelijke schijn van het tegendeel, uiteindelijk toch goed zou komen, was gebaseerd op die ervaring, eerst in het klein, en vervolgens in steeds grotere dingen.

De les van dit alles

Zulk geloof moeten ook wij ontwikkelen. Alleen wanneer wij zo, stap voor stap, leren vertrouwen op God, zullen wij de overtuiging kunnen ontwikkelen dat de God die de Schrift ons leert, bestaat en te vertrouwen is; dat Hij alles wat Hij heeft beloofd, ook waar maakt.

Wat Hij van ons wil, staat geschreven. Dat we op Hem kunnen bouwen moeten we ervaren. Alleen zulk geloof kan uitgroeien tot een rotsvaste overtuiging. Geen overtuiging waarmee we onze buurman ‘plat’ kunnen krijgen, maar dat hoeft ook niet: als die buurman voor God bruikbaar is, zal God daar zelf wel voor zorgen. Maar wel een overtuiging die ons zelf volledig overtuigt. Van ons wordt wel gevraagd dat we voortdurend, en met alle kracht, ‘getuigen’, maar niet dat we iets ‘bewijzen’, althans niet iets anders dan ons eigen geloof. Voor dat bewijs van zijn bestaan zal God dan wel zorgen. Wanneer we Hem daarbij tenminste niet voor de voeten gaan lopen met wetenschappelijke pretenties.

R.C.R.

Voorgaand

Het bewijs van Gods bestaan 1. De weg van veel goden naar geen God

Bijbel en Wetenschap – Geloof en onderzoek 1: Een wetenschappelijke benadering

Bijbel en Wetenschap: Geloof en onderzoek 2: Het bewijs van Gods bestaan (2)

Bijbel en Wetenschap: Geloof en onderzoek 3: Het bewijs van Gods bestaan (3) De Natuur als mechanisme

Bijbel en Wetenschap: Geloof en onderzoek 4: Het bewijs van Gods bestaan (4) Het heelal als toevalstreffer

Fundamenten van het Geloof 2: De levende en waarachtige God

Schepping, intelligent design, evolutie (4) Het ontstaan van het universum

Bijbel en Wetenschap: Schepping, intelligent design, evolutie (6) De Boodschap van de Bijbel zelf

Bijbel en Wetenschap: Geloof en onderzoek 5: Het bewijs van Gods bestaan (5) De toets

Begrijpend zingen: Psalm 56: Vertrouwen op God

Aanverwant over Vertrouwen op God

Als de tijd ten einde loopt … De geest van Nimrod

Posted on 2020/01/21 by Christadelphians

“U hebt uw schatkamers gevuld, hoewel de tijd ten einde loopt”(Jac.5:3)

De geest van Nimrod

Nimrod was de eerste machthebber op aarde …
De kern van zijn rijk werd gevormd door Babel, Uruk, Akkad en Kalne, in Sinear.
Vanuit dat land trok hij naar Assyrië, waar hij Nineve, Rechobot–Ir en Kalach bouwde, en ook de grote stad Resen, tussen Nineve en Kalach. (Gen. 10:8-12)

Toen Kaïn was vervloekt om de moord op zijn broer Abel, trok hij weg uit de streek Eden naar het land Nod. En een van de eerste dingen die hij daar deed, was een stad bouwen. Dit is de eerste keer dat wij dat woord ‘stad’ in de Bijbel tegen komen. Het Hebreeuwse woord is ‘ir’(zie Rechoboth-Ir in het citaat hierboven). Het betekent: ‘een bewaakte plaats’, en het is afgeleid van yare, dat ‘angst’ betekent, of ‘bevreesd zijn’. Nu lezen we in Gen. 4:14 dat Kaïn inderdaad vreesde voor zijn leven, dus helemaal onlogisch was dat niet. Maar het was het begin van een kenmerkende gewoonte van de goddelozen.

Imperium vorming

Bij ziggoerats werden reeds bakstenen toegepast (de foto toont een reconstructie)

Toen de mensheid zich, na de vloed, opnieuw begon te verspreiden en naar de vlakte van Sinear (Mesopotamië) trok, begon zij daar onmiddellijk weer steden te bouwen. Volgens Gen.11:3 gebruikte zij daarvoor een nieuwe bouwtechniek. In plaats van het stapelen van (al of niet bewerkte) natuursteen, ging zij nu uit van handgevormde stenen (een vorm van baksteen), die ze met natuurlijk asfalt (bij wijze van cement) aan elkaar metselde. De archeologie bevestigt ons, dat zij daarmee enorme bouwwerken konden optrekken. Dat is dan ook de achtergrond van de stad Babel en zijn befaamde toren.

De Toren van Babel, schilderij van Pieter Bruegel. De koning op de voorgrond (linksonder) stelt waarschijnlijk Nimrod voor.

De tekst geeft duidelijk aan dat de bouw daarvan werd gemotiveerd door de wens onafhankelijk te worden van God, en een alternatieve veiligheid te vinden. Dat gold niet alleen voor de toren, maar voor de stad als geheel, want het is de bouw van de stad, niet alleen die van de toren, die door Gods ingrijpen wordt stilgelegd. Maar we hoeven dit niet te beperken tot alleen deze stad; Babel wordt ons duidelijk getoond als voorbeeld voor de hele streek. Voor deze steden wordt opnieuw het woord ir gebruikt. We vinden het maar liefst 5 maal genoemd in deze twee hoofdstukken (Gen. 10 en 11). Let op dat het woord niet zomaar een aanduiding is van een plaats met een groter aantal huizen dan een dorp; het duidt altijd een ommuurde plaats aan. Ommuren doe je alleen wanneer je bang bent voor vijanden. En die vijanden ontstonden doordat zij, uit zelfverdediging, die andere volken juist aanvielen en onderwierpen.

Nimrod volgens het Promptuarii Iconum Insigniorum – “de tegenstrever” of “de zich verontwaardigende”, zoon van Kus en een achterkleinzoon van Noach.

Nimrod wordt ons genoemd als de eerste van dergelijke heersers, en het is tekenend dat hij ons tevens wordt geschilderd als ‘een groot jager’ (Gen. 10:9). Waar de generaties van vóór de vloed ons aanvankelijk nog worden geschilderd als herders en bezitters van kudden – dus hoeders van dieren – is nu het jagen en doden van dieren – dus bloedvergieten – het teken van ‘ware mannelijkheid’. Eenzelfde onderscheid vinden we later in Gen. 25 tussen Jakob en Esau, en het is niet zonder betekenis dat dit de eerstvolgende keer is dat we het begrip jacht in Genesis vinden (jacht en jachtbuit komen in Gen. 25 en 27 maar liefst 10 maal voor, tegen nog maar 7 maal daarna!).

Uitgaan uit de stad

Het is uit deze wereld van menselijke heerszucht en menselijke ‘veiligheid’ dat Abraham wordt weggeroepen, om verder als nomade te leven in het land Kanaän. Maar de menselijke schijnveiligheid van de ommuurde stad blijft ook dan een rol spelen in het verhaal. Wanneer Abraham en zijn neef Lot besluiten elk een kant uit te gaan, omdat hun gezamenlijke kudden te groot zijn geworden om nog in dezelfde streek te weiden, kiest Lot voor zichzelf de vruchtbare omgeving van ‘de steden van de vlakte’ (dat is de vallei ten zuiden van de Dode Zee). En na verloop van tijd vestigt hij zich in één daarvan. Dit is, na Gen. 10+11, de eerstvolgende keer dat we het woord ‘stad’ (ir) weer tegenkomen. De eerste crisis komt wanneer een confederatie van Mesopotamische heersers die steden aanvalt en de bevolking, inclusief Lot, als slaven mee terug wil nemen naar Mesopotamië. Alleen door tussenkomst van Abraham en enkele medestanders kan Lot daaraan ontsnappen. Toch vestigt hij zich opnieuw in de stad Sodom. De volgende crisis komt wanneer God besluit die steden te vernietigen wegens hun verregaande goddeloosheid. God is bereid Lot daarbij te sparen, maar die moet dan wel kiezen tussen Gods belofte van bescherming en de schijnveiligheid van een ommuurde stad. In deze hoofdstukken 18+19 komen we dat woord stad dan ook maar liefst 14 keer tegen. Lot blijkt echter slechts met moeite te bewegen de stad Sodom te ontvluch-ten, en ziet ook dan zijn veiligheid toch allereerst nog in Soar, een andere,nabij gelegen stad. Pas later besluit hij ook die achter zich te laten en zijn veiligheid te zoeken in de bergen, maar blijkbaar nog steeds niet in een vertrouwen op de God die hem toch tot tweemaal toe had gered.

De muren om de ‘vestingen’ van het christendom

Onze christelijke wereld kent, naast de ‘grote’ kerken, een uitgebreid palet van bewegingen en sekten; elk met een eigen versie van de christelijke boodschap die in hun visie het ware bijbelse christendom vertegenwoordigt.

Het lijkt wel alsof er een aparte Bijbel bestaat voor elk van hen, omdat elk dat Boek op een geheel eigen manier leest. Vele daarvan ontlenen hun bestaansrecht aan de nadruk die ze leggen op een bepaald aspect van de bijbelse boodschap, waar ze de rest in belangrijke mate aan ondergeschikt maken. En dat komt weer doordat velen voor eigen consumptie een slecht gebalanceerd menu samenstellen uit het totale Bijbelse aanbod. Het Oude Testament blijkt vaak zeer slecht gelezen, en dus gekend, te worden. En vervolgens wordt de tekst veel te veel met moderne westerse ogen gelezen, wat vaak leidt tot een-zijdige of zelfs ronduit onjuiste interpretatie van de bedoeling ervan. Nu is de gemiddelde Bijbellezer op zulke punten een leek en dus kun je hem deze neiging ook weer niet al te kwalijk nemen. Maar toch rust er ook op die leek-lezer wel degelijk een verantwoordelijkheid om rekening te houden met de mogelijkheid dat zijn begrip van de tekst wellicht gekleurd is door zijn ‘voorgeprogrammeerde’ denkwijze. En wanneer hij voldoende reden heeft aan te nemen dat een uitleg die probeert dat te corrigeren, wellicht juist zou kunnen zijn, moet hij bereid zijn die te aanvaarden, of in elk geval in overweging te nemen. De praktijk blijkt echter maar al te vaak anders te zijn. Dan wordt de eigen opvatting als onaantastbaar beschouwd (‘het staat er toch’) en wordt de geboden alternatieve uitleg opgevat als een infame poging de eigen identiteit van de betrokken geloofsrichting te ondermijnen, of als het bewijs van een apert gebrek aan nederigheid om de ‘duidelijke’ leer van de Schrift te erkennen. Maar ook daar blijft het niet bij. De ware fundamentalist neemt niet alleen zijn medegelovigen de maat door hem langs de lat van juist dit soort uitleg te leggen, hij toont naar buiten toe ook zijn geloofsijver door te ijveren voor, en het verplicht stellen van, het aanhangen van deze opvattingen door al zijn medeburgers, ook diegenen die niet tot zijn eigen kring behoren. Want waar het ten diepste op neerkomt, is angst. En zijn overtuiging is zijn bescherming, de ‘muur’ tussen hemzelf en de goddeloze wereld daarbuiten, die hem moet beschermen tegen de aanvallen van de vijandige wereld rond-om. En wie niet van zijn eigen ‘stad’ is, moet overheerst worden, gedwongen de heerschappij van die overtuiging te erkennen. Daarin ligt zijn hele gevoel van veiligheid. En die overtuiging, die muur, zal hij dus ook nooit ter discussie willen stellen. En daarom zijn er zoveel geloofs-koninkrijkjes, gescheiden door zulke muren. Maar al die muren zijn nog steeds gebouwd van door mensenhanden gevormde ‘stenen’, en niet door God.

Je eigen kruis opnemen

Bij Lukas, die meer dan de andere evangelisten de eisen van discipelschap benadrukt, lezen we:

‘Wie niet zijn kruis draagt en mij op mijn weg volgt, kanniet mijn leerling zijn’ (Luk. 14:27).

Voor een Jood uit de 1e eeuw zou ‘een kruis dragen’ maar één betekenis hebben: op weg zijn naar de plaats van je executie. ‘Je kruis dragen en Jezus volgen’ zou voor hem betekenen: Hem volgen naar Golgotha om daar met hem gekruisigd te worden. Dit gaat over het opofferen van je eigen leven in navolging van je meester. Dat hoeft niet altijd te betekenen dat je voor het geloof moet sterven (al moet je die bereidheid wel te allen tijde hebben), het kan ook betekenen dat je juist je leven in zijn dienst stelt. Maar het gaat in elk geval over opoffering. De ware volgeling van Christus leeft zonder eigen muren. Hij vertrouwt op God, dat Hij die bescherming biedt. Maar fundamentalistische ijveraars zien liever dat anderen zich aan ‘de regels’ houden. Zij dwingen het ‘heiligen’ van de sabbat af, ook voor niet-christenen (zonder zich er verder om te bekommeren hoe die dag dan infeite wordt doorgebracht). Ze lopen te hoop tegen iedere suggestie dat de aarde ouder zou zijn dan 6000 jaar (zonder zich ooit af te vragen wat nu in feite de werkelijke boodschap is van Gen. 1). Ze oefenen druk uit op de overheid om ook voor niet-christenen elk ingrijpen in het menselijk leven te verbieden (zonder zich ooit te hebben verzet tegen militair ingrijpen in andermans land of, aan de overkant van de oceaan, tegen particulier wapenbezit). Ze gaan tewerk als diegenen uit de Farizeeën, die tot geloof waren gekomen, maar die er tegelijkertijd op aandrongen dat de gelovigen uit de heidenen zich zouden laten besnijden. Over hen schrijft Paulus:

‘Ze zijn voor de besnijdenis, maar leven zelf niet volgens de wet; ze willen dat u zich laat besnijden om zich daarop te kunnen laten voorstaan. Maar ik – ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus (Gal. 6:13-14).

Dit alles is uiteindelijk nog steeds de geest van Nimrod: heersen over anderen. Weliswaar gebeurt dat zogenaamd voor de glorie van God, maar het is toch niet wat Jezus van zijn volgelingen vroeg. Hij verlangde dat zij hun eigen leven in zijn dienst stelden, niet dat van anderen. Wat er met die anderen gebeurt, zouden zij volledig aan God moeten over laten; dat is niet hun zaak. We vinden dat aan het eind van het evangelie van Johannes: op de vraag

‘En wat gebeurt er met hem, Heer?’

is Jezus’ antwoord:

‘Het is niet jouw zaak (wat er met hem zal gebeuren): jijmoet mij volgen.’ (Joh. 21:21-22).

De gelovige die zich temidden van al deze imperiumvorming nog staande wil houden, doet er daarom goed aan zich te concentreren op wat er van hemzelf wordt gevraagd. Het lot van zijn medemens kan hij met een gerust hart aan God overlaten.

R.C.R.

Voorgaande

Als de tijd ten einde loopt …… Vragen naar het goede

Aanverwant

God’s wrath and sanctification

Posted on 2014/12/15 by Marcus Ampe

Intro: Salvation and sanctification

In “How do I know what God’s will is“, “Does God stands behind all evil on earth” and in “What Is Sanctification?” we looked at the creation its inhabitants which from the start of creation choose a way contrary to the Will of the Creator.

The choices made in the Garden of Eden determined the coarse of history. We still bear the consequences of the choices made by the first man (man: 1° Adam) and mannin (woman: Eve).

Throughout Christendom many Torah teachings were put aside for human teachings. One such got varying adherents. Namely lots of people want to believe:

Once saved, always saved.

Calvinist thought about believers and salvation

Edwin H. Palmer in “The Five Points of Calvinism” (Baker Book House, Grand Rapids, MI, 1972, p 68) does find it:

It is one of the grandest thoughts in the Bible

According to him and many Calvinists

once you believe, you can never be lost, you can never go to hell.

First of all, everybody goes to hell, like Jesus also went to hell (for three days). Nearly all people shall have to face their end of their life. The only exception shall be those few at the end of the Big Battle, World War III, the Armageddon, who would be able to survive that.

Secondly not all who believe at one point shall keep the faith and shall consider Christ as their Messiah. So for those who lose their faith in Christ and in God, Jesus shall not always be their Saviour.

Secure key to eternal destiny and perseverance of saints

Contrary to what the author for his Calvinist followers writes it shall not be possible to get your eternal destiny (or eternal life) settled once for all so that you never have to worry about it

It is nice that the person has so much confidence in humankind that he thinks that those who have been baptised shall persevere in trusting in Christ as their Saviour. Strange that when this pastor wrote that book he was already 50 years old (or young) and than you would consider that he would have already had several experiences in life, having seen people leaving his church or worse having already seen pastors who lost faith and became atheists.*

Edwin H. Palmer, referring to the fifth point of Calvinism, said the following:

This is strictly a Reformed doctrine and hangs or falls together with the other four points that we have been discussing. There are, however, Christians today who hold to the perseverance of the saints while at the same time rejecting the other four points. We believe, however, and will try to show later on, that this is an inconsistency in their thinking. (The Five Points of Calvinism, Moelker Printing Co. [Grand Rapids, Michigan], 1954 ed, p. 59.)

Doctrine of limited atonement

In keeping with his expert opinion of this theology, Edwin H. Palmer went on to write about the perseverance of the saints:

This doctrine also naturally follows from the doctrine of the limited atonement … (ibid., p. 61).

In other words, if the doctrine of limited atonement is true, then so is the perseverance of the saints. But then on the other hand, if limited atonement is untrue, so is eternal security. The above two quotes from Edwin H. Palmer are valuable to Christians who know all five points of Calvinism are not from God and especially desire to help free some Calvinists from the theological snare they are trapped in. Calvin shared with Luther belief in the absolute authority of the bible and in justification by faith alone, and as such many came to believe that their faith in Jesus Christ was enough to have them justified to enter the heaven, though if they would have looked closer into the Holy Scriptures they would have found that the Kingdom of God will be for most here on earth and that faith without works is dead, and as such would not bring salvation to any person. We do know the envyings, murders, drunkenness, revelings, and such like shall not inherit the kingdom of God; but often still can be found by people who are baptised or who call themselves “new born Christians”. Even when they do know that the law is good they still have to try to keep it. If a man uses it lawfully there does not seem a problem, but when they stay kneeling in front of statues, worshipping more than one god, not obeying the Only One True God, doing unholy and profane things, murdering, killing or hurting by manslaughter, or fornicating, doing homosexual acts, slave trading, but also being liars, perjurers,encountering a road to success dotted with many tempting parking places, they should know that if there be any other thing that is contrary to sound doctrine, they should know they will not be able to enter the small gate of the Kingdom of God. It is just called a small gate and being it more difficult for a camel to enter the eye of the needle, because God demands full recognition and keeping to His commandments. According to the glorious gospel of the blessed God, which was committed to the trust of the apostle Paul he has been enabled by Christ Jesus, that he counted him faithful, putting him into the ministry. He was before a blasphemer, and a persecutor, and insolent, but he obtained mercy, because he did it ignorantly in unbelief. Though afterwards when he got the call of Jeshua, when the grace of our Lord was exceedingly abundant with faith and love which is in Christ Jesus, he got on the right track and changed his life. If we do not change our way of life, our calling shall not result in saving ourselves. It really is a faithful saying, and worthy of all acceptance, that Christ Jesus came into the world to save sinners, but if the sinners do not repent, the blood of Christ, which also was shed for them, shall have no use for them because there is no reason for whitewashing for them. We can only obtain mercy, that in us first Jesus Christ might show forth all longsuffering, for an example to them who should hereafter believe on him to life everlasting, when we do come but also stay in the faith of Jesus Christ.

Now the works of the flesh are obvious, which are: sexual immorality, uncleanness, lustfulness, (20) idolatry, sorcery, hatred, strife, jealousies, outbursts of anger, rivalries, divisions, heresies, (Galatians 5:19-20 NHEBJE)But we know that the law is good, if a man uses it lawfully, (9) as knowing this, that law is not made for a righteous man, but for the lawless and insubordinate, for the ungodly and sinners, for the unholy and profane, for murderers of fathers and murderers of mothers, for manslayers, (10) for the sexually immoral, for men who practice sexual relations with men, for slave-traders, for liars, for perjurers, and for any other thing contrary to the sound doctrine; (11) according to the Good News of the glory of the blessed God, which was committed to my trust. (12) And I thank him who enabled me, Christ Jesus our Lord, because he counted me faithful, appointing me to service; (13) although I was before a blasphemer, a persecutor, and insolent. However, I obtained mercy, because I did it ignorantly in unbelief. (14) The grace of our Lord abounded exceedingly with faith and love which is in Christ Jesus. (15) The saying is faithful and worthy of all acceptance, that Christ Jesus came into the world to save sinners; of whom I am chief. (16) However, for this cause I obtained mercy, that in me first, Jesus Christ might display all his patience, for an example of those who were going to believe in him for eternal life. (17) Now to the King eternal, immortal, invisible, the only God, be honor and glory forever and ever. Amen. (1Timothy 1:8-17 NHEBJE)

Legitimate ones to receive Grace

In 1980, the year of Edwin H. Palmer’s death, an enlarged edition of this same book was released. In this more recent edition the words were slightly changed from the previous quote, while retaining its essence:

All five points of Calvinism hang or fall together (The Five Points of Calvinism, Baker Books [Grand Rapids, Michigan], 1980 enlarged edition, p. 69).Dear reader, if you know that any of the five points of Calvinism are unscriptural, then the rest are as well. All a Christian has to do, therefore, is to refute any of the five points of Calvinism and by doing so he has destroyed all five points, according to Dr. Edwin H. Palmer himself. But dear Christian, please be assured that people who embrace Calvinism’s beloved fifth point won’t surrender it easily. They often feel just like Palmer did as reflected in his following statement:The teaching of “once saved, always saved is one of the grandest of Biblical teachings (ibid., p. 79).

In the Christian set of beliefs that is based on the teachings of John Calvin and that stresses God’s power and the moral weakness of human beings a strong emphasis is placed on the sovereignty of God, the depravity of humankind, and the doctrine of predestination. For Calvin, God gives himself to be known, and that revelation is about who God is, not an explanation of how God is three and a unity, nor a revelation that human reason could reach on its own.

In the Bible, God’s Word, there is given a distinction between the God of Abraham and the Jewish man, not a god-man, but a human, a man from God, who worshipped that God of Moses and only wanted to do God His Will and not his own will, and as such giving his body as a Lamb for God and becoming the Christ.

We do believe everybody received the grace of salvation, but that does not make it that everybody is saved for ever. Those who do not want to accept God in their life shall when they die, when staying with their mind not willing to know about a Divine Creator, shall not be legitimate to receive the Grace, provided by the blood of Christ. Those who at a certain point in their life came to accept Christ Jesus as their saviour, got baptised, but then continue or come back to a way of life not in accordance to the Law of God, shall miss the salvation also.

Under or not under a Law and righteousness

Now we know that whatsoever things the law says, it says to them who are under the law: that every mouth may be stopped, and all the world may become guilty before God. Therefore by the deeds of the law there shall no flesh be justified in his sight: for by the law is the knowledge of sin. But now the righteousness of God apart from the law is manifested, being witnessed by the law and the prophets. We do have the Holy Scriptures for us to witness and to take the words of it into our heart.

Even the righteousness of God which is by faith in Jesus Christ unto all and upon all them that believe, which means shall not be onto those who do not believe. The Grace of God and the salvation by the Lamb of God comes over all the same way, for there is no difference, for all have sinned, and come short of the glory of God. We all may be happy that we can be justified freely by Jehovah God His grace through the redemption that is in Christ Jesus. It is that Jewish Nazarene man of flesh and blood, who gave his life, Whom God has set forth to be a propitiation through faith in his blood, to declare his righteousness for the remission of sins that are past, through the forbearance of God.

We shall not be justified on the account of the Law nor just works, but by the law of faith and the works of faith. Therefore we conclude that a man is justified by faith without the deeds of the law.

Now we know that whatever things the law says, it speaks to those who are under the law, that every mouth may be closed, and all the world may be brought under the judgment of God. (20) Because by the works of the law, no flesh will be justified in his sight. For through the law comes the knowledge of sin. (21) But now apart from the law, a righteousness of God has been revealed, being testified by the Law and the Prophets; (22) even the righteousness of God through faith in Jesus Christ to all those who believe. For there is no distinction, (23) for all have sinned, and fall short of the glory of God; (24) being justified freely by his grace through the redemption that is in Christ Jesus; (25) whom God set forth to be an atoning sacrifice, through faith in his blood, for a demonstration of his righteousness through the passing over of prior sins, in God’s forbearance; (26) to demonstrate his righteousness at this present time; that he might himself be just, and the justifier of him who has faith in Jesus. (27) Where then is the boasting? It is excluded. By what manner of law? Of works? No, but by a law of faith. (28) We maintain therefore that a man is justified by faith apart from the works of the law. (29) Or is God the God of Jews only? Is not he the God of Gentiles also? Yes, of Gentiles also, (30) since indeed there is one God who will justify the circumcised by faith, and the uncircumcised through faith. (31) Do we then nullify the law through faith? May it never be! No, we establish the law. (Romans 3:19-31 NHEBJE)Therefore, we are always confident and know that while we are at home in the body, we are absent from the Lord; (7) for we walk by faith, not by sight. (8) We are of good courage, I say, and are willing rather to be absent from the body, and to be at home with the Lord. (9) Therefore also we make it our aim, whether at home or absent, to be well pleasing to him. (2 Corinthians 5:6-9 NHEBJE)So then, those who are of faith are blessed with the faithful Abraham. (10) For as many as are of the works of the law are under a curse. For it is written, “Cursed is everyone who does not continue in all things that are written on the book of the law, to do them.” (11) Now that no man is justified by the law before God is evident, for, “The righteous will live by faith.” (12) The law is not of faith, but, “The man who does them will live by them.” (13) Christ redeemed us from the curse of the law, having become a curse for us. For it is written, “Cursed is everyone who hangs on a tree,” (14) that the blessing of Abraham might come on the Gentiles through Christ Jesus; that we might receive the promise of the Spirit through faith. (Galatians 3:9-14 NHEBJE)

Living according to the true faith required by God

Not all who are whitewashed by baptism somewhere in their life on this earth shall be able to enter the gates of the Kingdom of God. – Snowy Grand Rapids, MI 12-23-08 (Photo credit: Wikipedia)

Every Christian should know that those who do not live according to the true faith required by God shall have judgement without mercy. Without changing his or her attitude, the Christian shall not be different than the one who does not believe in Christ. Did the Calvinist preacher does not wonder what does it profit when those many people who say they have faith (in what?) but did not show they are real followers of Christ living according his teachings and according to the Will of God? The many people we can encounter daily who say they are a “Christian” but do not really have faith, or those who have faith but not show any works; can faith save them?

It is easy to say you believe in Christ or in God, perhaps you might find other people around you who also believe there are many gods and Jehovah is one of them, or they even might consider Jesus to be one of the many gods. And what is the real difference between the Jew, Christian, Muslim, the ones believing in the God of Abraham, and the ones who do good works, live decently, but do not believe in the One True God, Divine Creator of heaven and earth? Many atheists do live very well and do many good deeds? Many who say they are believers in Jesus Christ do lesser good deeds than those non-believers. Christ also died also for them, for all sinners, believers and non-believers. Would that mean they all come in the Kingdom of God?

Not all people shall come into the Kingdom of God.

Jesus has told enough parables which make it clear how people do not only have to have faith and have to honour God. His stories also make it clear how we can loose the right of entrance or the right of salvation.
Scripture tells us also that a man may say, “You have faith, and I have works” or “you believe that there is one God; you do well: the demons also believe, and tremble”. The Bible warns us not to be vain and to be aware that faith without works is dead. We should be very careful by our idea that our baptism would be well enough. We can be very mistaken by thinking and by being assured that everything what we do after our baptism would be all right, because it does not matter any more because we are saved by Christ. When we do not mind doing things against the Will of God we might be very surprised at the End-times, standing in front of Jesus Christ, being rejected by him and not able to enter that gate to eternal life. Like Abraham believed God we too should have it imputed unto us for righteousness and being a real Friend of God. Looking at Abraham we should see how that by works a man is justified, and not by faith only.

For judgment is without mercy to him who has shown no mercy. Mercy triumphs over judgment. (14) What good is it, my brothers, if a man says he has faith, but has no works? Can faith save him? (15) And if a brother or sister is naked and in lack of daily food, (16) and one of you tells them, “Go in peace, be warmed and filled;” and yet you did not give them the things the body needs, what good is it? (17) Even so faith, if it has no works, is dead in itself. (18) Yes, a man will say, “You have faith, and I have works.” Show me your faith without works, and I by my works will show you my faith. (19) You believe that God is one. You do well. The demons also believe, and shudder. (20) But do you want to know, foolish man, that faith apart from works is dead? (21) Wasn’t Abraham our father justified by works, in that he offered up Isaac his son on the altar? (22) You see that faith worked with his works, and by works faith was perfected; (23) and the Scripture was fulfilled which says, “Abraham believed God, and it was accounted to him as righteousness;” and he was called the friend of God. (24) You see then that by works, a man is justified, and not only by faith.(James 2:13-24 NHEBJE)

Doubters and the ones mulled back and forth

The one who are pulled back and forth, shall also not find God turning on and then turn off their life chance. Contrary to what the Calvinist writers wants us to believe they will not continue believing forever and they will not be saved for ever. History has know many cases of people who “came to the lord” but later left him. History has also seen people who were supposed to be “men of God”, became religious people, became priest, bishop and even pope, but who misused boys and girls, fornicated, did homosexual and other acts with man or with animals. According to us those shall not be able to enter the Kingdom of God.

To blame God for having them going astray is, according to me a sort of blasphemy. It is too easy to blame God for the wrongdoings of man like the pastor does when he writes;

Thus they will always be saved…It is possible, however, to use another term to describe this fact, namely, the perseverance of God. For really the perseverance of the saints depends on the perseverance of God. It is because God perseveres in His love toward His church that the church perseveres in its love toward Him. (Edwin H. Palmer, The Five Points of Calvinism, Baker Book House, Grand Rapids, MI, 1972, p 68).

Having said that, he wants citizens to believe that clergy or holy men, who want to oppress the people in their church and demands things of them which they themselves do not keep, persevere their love for God or do that because that God has given up His love for them.

It is also easy to say

if someone appears to be obeying God but then turns to rebellion, it only means they were never actually elect by God’s grace to begin with. Or if they really are God’s elect, God will bring them back to obedience at some later time before death. {How to Rely on God’s Grace without Becoming a Calvinist-Perservance}

A puller and a decider and the elected

God is the One Who pulls the people towards Him, but it are the people themselves who have to make their own free will choice: coming close to God and accepting Him as the Divine Creator, Sovereign Master over heaven and earth, and presenting themselves as Children of Him, to behave as children of God.

The latter believe that a moment of faith brings the grace of God into the lives of the elect and their later behaviour has no bearing on their salvation because Christ’s atonement covered all their sins, past, present, and future. Be aware that the former position is that of Calvin; the Stanley position is a corruption of true Calvinism (at least so it seems to me).

says Edwin Crozier, who calls himself a disciple, husband, father, preacher and author who is convinced God’s way works and would love to discuss it.

Calvinism has taught that election is unconditional. Man does absolutely nothing as a determining factor of whether or not he is elect. Additionally, the true offer of atonement is only made to the elect. But more than that, when that true inward call is given, the elect cannot resist it. They will be effectively drawn by it. That, of necessity, means the elect will persevere in God’s grace. There is simply no alternative for them. Since they can’t resist it, they will, of necessity, continue in it until it ultimately saves them in the end. {How to Rely on God’s Grace without Becoming a Calvinist-Perservance}

How can it be than that so called elect have gone up and down like a yoyo, and several at the end of their life also obstinately refused to believe any more in Christ or in God? How did it come that they were not “effectively drawn” by the inner call which came unto them at a certain point in their life?

Is it also not too easy to say you just rely on the calling of God? Is it also not too easy to you are going

“to be through relying on God’s power to carry me through”.

Arminianism, God’s sovereignty and Predestination

Also Robert A. Peterson and Michael D. Williams recognize the role of grace in the opposing view of salvation but show how Calvinists part company with Arminians by affirming that God’s grace is efficacious, particular, and irresistible. As compatibilists, they present God’s sovereignty as the ultimate cause of things, while “human freedom, although not ultimate, is significant and considerable” (Why I Am Not an Arminian. By Robert A. Peterson and Michael D. Williams. Downers Grove: InterVarsity, 2004, 224 pp., p. 64). Prevenient grace gets special attention as universal opportunity and conditional election require biblical justification. Predestination is buttressed by data from every major section of Scripture; the authors prefer an asymmetrical election to salvation. The bottom line for Peterson and Williams in this debate:

“Divine sovereignty and human responsibility cannot be pitted against one another” so that libertarian free will is unnecessary (Why I Am Not an Arminian, p. 151).”the human will is free and the divine is not” (Why I Am Not an Arminian, p. 140).

They sometimes exaggerate the Arminian view of saving faith as if it were meritorious:

“Rather than affirm a boot-strap doctrine of merit, the Calvinist insists upon the effectiveness of divine grace” (Why I Am Not an Arminian)

All requested by god to believe in Him and His Word

Each human being may hear some call by the Most High but is left totally free by the Creator how to cope with his freedom how to use his will. “Elect” and “non-elect”, are requested by God to believe the gospel. Before a person came to God he might have been foolish, disobedient, deceived, serving various lusts and pleasures, living in malice and envy, hateful, and hating one another. When the person came to see and understand what it was that after the kindness and love of God our Saviour toward man appeared, not by works of righteousness which we had, have done, or still would be going to do, but according to his mercy he saved us, by the washing of regeneration, and renewing of the Holy Spirit; whom he shed on us abundantly through Jesus Christ our Saviour. The apostle tells us that being justified by Jesus his willingness to offer himself, doing the Will of God, and not his own will, giving us his grace, we should be made heirs according to the hope of eternal life. (Titus 3:4-7)

This is a faithful saying, and these things we should desire that everybody in our congregation would affirm ‘constantly’, that they who have believed in God might be careful to maintain good works. (Titus 3:8)

These things are good and profitable unto men. (9) But avoid foolish questions, and genealogies, and contentions, and strivings about the law; for they are unprofitable and vain. (10) A man that is divisive after the first and second admonition reject; (11) Knowing that he that is such is perverted, and sins, being condemned of himself. (12) When I shall send Artemas unto you, or Tychicus, be diligent to come unto me to Nicopolis: for I have determined there to winter. (13) Bring Zenas the lawyer and Apollos on their journey diligently, that nothing be lacking unto them. (14) And let our own also learn to maintain good works for urgent needs, that they not be unfruitful. (15) All that are with me greet you. Greet them that love us in the faith. Grace be with you all. Amen.

Getting to know God and consequences

We can hear the call of God and answer to it. We can going to be by relying on the grace of God poured out on us through His Holy Spirit. We can come to proclaim God’s command to repent and believe to all men. But are going out to tell others about god should not be so much because for our fear for missing sanctification, but our of our love for God. Knowing the reality of God’s wrath, the sin of man, believing implicitly the promise of God that anyone who turns in faith to Christ will be saved, we will ave others to be saved also.

that God will assuredly bestow life and salvation upon all believers (The Death of Death in the Death of Christ, John Owen)

misses out on the point of the Biblical teaching that we should prepare ourselves for the Kingdom of God.

True believers should faithfully warn the unsaved, to show wherein their sins consists (enmity against God), and they should also warn the believers that it is very important to keep the good faith and to make sure we obey because the gospel is a command.

Now you know what is restraining him, to the end that he may be revealed in his own season. (7) For the mystery of lawlessness already works. Only there is one who restrains now, until he is taken out of the way. (8) Then the lawless one will be revealed, whom the Lord will kill with the breath of his mouth, and destroy by the manifestation of his coming; (9) even he whose coming is according to the working of Satan with all power and signs and lying wonders, (10) and with all deception of wickedness for those who are being lost, because they did not receive the love of the truth, that they might be saved. (2 Thessalonians 2:6-10 NHEBJE)Being then the offspring of God, we ought not to think that the Divine Nature is like gold, or silver, or stone, engraved by art and design of man. (30) The times of ignorance therefore God overlooked. But now he commands that all people everywhere should repent, (31) because he has appointed a day in which he will judge the world in righteousness by the man whom he has ordained; of which he has given assurance to all men, in that he has raised him from the dead.” (Acts of the apostles 17:29-31 NHEBJE)

The times of ignorance God overlooked has gone. Man is being asked everywhere to change. The change is what God wants to see and shall take account of.

John MacArthur says:

When you share the gospel, you command people to believe. You command people to repent so that it is crystal clear that what they have done is obey or disobey. That’s why I say invitation is not a word that is consistent with commanding. Better to finish your sermon with a command than an invitation.” (“Two Paths, One Way”, John MacArthur)

Condemnation from old

There are many people who may believe in God, gods, Satan, wrong doing and good doing. Many shall have heard the Voice of God in their life, but it shall depend on how they reacted if they shall be justified to enter the gates of the Kingdom. Whoever believes in the ‘Son of God‘ Jesus is not condemned, but whoever does not live according to that believe shall have to face the consequences of his acts. Like the false prophets and false teachers who also arose among the people, who will craftily bring in deadly heresies, even disowning the Lord who bought them and bringing on themselves quick ruin. And the many who will follow their shameless ways and by these the path of truth will be profanely spoken of. In covetousness they will make gain out of many by their cunning words. But their condemnation from of old shall not not be inactive. They should really be fully aware that also for them, though they may call themselves believers, their destruction has not been sleeping. For if God did not spare angels that had sinned, but thrust them down to Tartarus and committed them to pits of darkness to be kept for judgement, and did not spare the ancient world, but guarded Noah, a herald of righteousness, and seven others, when he brought the flood on the world of the ungodly; and if reducing to ashes the cities of Sodom and Gomorrah he condemned them to destruction, making them an example for the godless of what would come upon them, and rescued righteous Lot worn out by the indecent lives of the lawless, — for that righteous man living among them was tortured day and night in his righteous soul by the sight and hearing of their lawless deeds, — the Lord knows how to rescue the pious from trial and how to keep the wicked under punishment for the day of judgement, especially those who go after flesh in polluting passions, and despise lordship. They are daring, self-willed; they do not tremble to speak insultingly of glorious beings, whereas angels who are greater in might and power, do not bring against them a railing accusation before the Lord.

But false prophets also arose among the people, as false teachers will also be among you, who will secretly bring in destructive heresies, denying even the Master who bought them, bringing on themselves swift destruction. (2) Many will follow their immoral ways, and as a result, the way of the truth will be maligned. (3) In covetousness they will exploit you with deceptive words: whose sentence now from of old does not linger, and their destruction is not asleep. (4) For if God did not spare angels when they sinned, but cast them down to the lower parts of hell, and committed them to pits of darkness, to be reserved for judgment; (5) and did not spare the ancient world, but preserved Noah with seven others, a proclaimer of righteousness, when he brought a flood on the world of the ungodly; (6) and turning the cities of Sodom and Gomorrah into ashes, condemned them to destruction, having made them an example to those who would live ungodly; (7) and delivered righteous Lot, who was very distressed by the lustful life of the wicked (8) (for that righteous man dwelling among them, was tormented in his righteous soul from day to day with seeing and hearing lawless deeds): (9) the Lord knows how to deliver the godly out of temptation and to keep the unrighteous under punishment for the day of judgment; (10) but chiefly those who walk after the flesh in the lust of defilement, and despise authority. Daring, self-willed, they are not afraid to speak evil of dignitaries; (11) whereas angels, though greater in might and power, do not bring a railing judgment against them before the Lord. (2 Peter 2:1-11 NHEBJE)

Also for those so called reborns if they have eyes full of adultery and unceasing sin; ensnaring unstable souls; having a heart practised in greediness; an execrable race; having forsaken the right road they have gone quite astray, they should know that for them there shall also not be a salvation at the end. They by the lusts of the flesh, by acts of lasciviousness, shall miss the boat. For if alter fleeing from the pollutions of the world by an acknowledgement of the Lord and Saviour Jesus Christ, any are again entangled and overcome by them, the last state of such persons is worse than the first. They also should be well aware that they even could be worse off than a person who was never been baptised. For it had been better for them not to have known the way of righteousness, than, after knowing it, to turn away from the holy commandment delivered to them.

But these, as unreasoning creatures, born natural animals to be taken and destroyed, speaking evil in matters about which they are ignorant, will in their destroying surely be destroyed, (13) suffering the penalty as the wages of evil; people who count it pleasure to revel in the daytime, spots and blemishes, reveling in their deceit while they feast with you; (14) having eyes full of adultery, and who cannot cease from sin; enticing unsettled souls; having a heart trained in greed; children of cursing; (15) forsaking the right way, they went astray, having followed the way of Balaam the son of Beor, who loved the wages of wrongdoing; (16) but he was rebuked for his own disobedience. A mute donkey spoke with a man’s voice and stopped the madness of the prophet. (17) These are wells without water, and mists driven by a storm; for whom the blackness of darkness has been reserved. (18) For, uttering great swelling words of emptiness, they entice in the lusts of the flesh, by licentiousness, those who barely escape from those who live in error; (19) promising them liberty, while they themselves are bondservants of corruption; for a man is brought into bondage by whoever overcomes him. (20) For if, after they have escaped the defilement of the world through the knowledge of the Lord and Savior Jesus Christ, they are again entangled in it and overcome, the last state has become worse for them than the first. (21) For it would be better for them not to have known the way of righteousness, than, after knowing it, to turn back from the holy commandment delivered to them. (22) It has happened to them according to the true proverb, “The dog turns to his own vomit again,” and “the sow that has washed to wallowing in the mire.” (2 Peter 2:12-22 NHEBJE)

* Note Edwin H. Palmer (1922-80) was born, grew up and went to school in Quincy, Massachusetts. He graduated from Harvard College (A.B.) in 1944, following which he served as first lieutenant in the U.S. Marine Corps 1944-1946, service which included operations in the Pacific theatre and involvement in the fighting around Okinawa.
In 1949 he received his Th.B. degree from Westminster Theological Seminary and furthered his education at The Free University of Amsterdam, receiving his doctorate (Th.D.) there in 1953. His accomplishments and contributions were so respected by the Christian academic community that, in 1977, Houghton College conferred on him the honorary degree of Doctor of Divinity.

Additional literature:

+++

Further Additional literature:

+++

Calvinism vs. Arminianism: Should We Tell Unbelievers That God Loves Them? (thegraceapparatus.wordpress.com)
God does not love the reprobate (those who ultimately reject him) in the same way he loves his children. His children are chosen from before time to be his children, and nothing will ever change that. It doesn’t matter whether you have a covenantal theology, only those who are the elect will be regenerated, given faith and persevere until the end. The reprobate have no chance whatsoever.
One obvious problem with this line of thinking is that not all children who grow up in a Christian home become Christians. If they ultimately die and go to hell, then telling your children that God loves them was a big fat lie (in the Calvinist way of thinking about God’s love). And if these children prove to be reprobate, then they are no different than any other unbelievers. This is a double standard where you tell some unbelievers that God loves them (your children) but not others (strangers).

Did God really say “Prevenient” Grace (onedaringjew.wordpress.com)
The problem is that “grace” for the Arminian and the Calvinist is as different as “faith plus works” and “faith alone” in justification. In Arminianism, grace (“prevenient” grace, which is not in the Bible) possibly saves, whereas in Calvinism, grace does nothing else but save. Yet both Arminians and Calvinists believe that grace is glorious and love singing “Amazing grace.”
Southern Baptist Pastor, Randy White, Rebukes Evangelicals for Promoting Racial Justice as a Gospel Demand (blackchristiannews.com)

“Seems to me that racial reconciliation is a good thing and is a social issue, not a doctrinal or theological issue, and certainly not a “gospel demand.” If there is something Biblical that expresses racial reconciliation as a gospel demand, I’ve missed it.”

To this, McKissic says, “WOW! That is an incredible, reprehensible, biblically incorrect and racially offensive statement.”

In citing this statement, McKissic fails to note that I am responding to Matthew Hall, who says, “all Christians should be mindful of the gospel’s demands for racial reconciliation and justice.”
Limited Atonement and the Divine Command to Believe Falsehood (arminianperspectives.wordpress.com)
Many times, an incorrect belief by itself isn’t particularly harmful, but if taken to its inevitable conclusions, tends to produce great inconsistencies. Limited atonement, if taken in conjunction with the common Calvinist beliefs about the gospel call, inevitably leads to the conclusion that God commands people to believe falsehood. I’ll start by postulating and defending the necessary premises.
+
Christians since the beginning have understood that believing in Christ is more than just assent that He died and rose (as James also notes, even the demons believe that). True and living faith in Christ requires that we trust in His work on the cross, and in Him as our Savior. Herein lies the second part of the premise: that the aforementioned command requires that they believe that Christ can save them. I don’t think any tenable objection can be raised to this point. One cannot trust Christ as his Savior without believing that He has power to save him.
+
Many Calvinists don’t like language that Christ cannot save certain people, but that is an inescapable ramification of limited atonement. Christ either can save one through His sacrificial death, or He cannot. Christ cannot save people for whom He did not die to save. The sacrifice has already been offered, there’s no going back and changing who it was for; there is no other sacrifice, and there is no other way. If the non-elect were excluded, that decision has already been made, and cannot be abrogated. It matters not how many sins the sacrifice was sufficient to cover, if its power to save is not applicable to a person, then Christ cannot save that person.Thus to believe that Christ can save one of the non-elect, if limited atonement be true, would be a falsehood -often called a ‘lie’ when speaking in an objective sense.

Spurgeon’s Calvinism (baldreformer.wordpress.com)
In Spurgeon’s Calvinism, the Prince of Preachers walks readers through the five points that were formulated at Dort. Readers familiar with his style will be drawn to his passion for Scripture and his ability to relate the doctrines in a unified whole. While Spurgeon’s treatment of the doctrines of grace prove to be unshakeable in the final analysis, the real highlight of the book is its ability to draw worshippers to the throne of God. Spurgeon’s Calvinism is a fitting introduction to this biblical way of viewing God’s purposes in redemptive history.
Is Atheism a Specifically Western Phenomenon? (the-american-interest.com)
Atheism, as we know it, came out of a Judaeo-Christian context. But I would slightly re-phrase Garfinkle’s question. The dichotomy is not western/non-Western. It is Abrahamic/non-Abrahamic. It is a rebellion against the monotheistic faiths that originated in the Middle East–Judaism, Christianity, Islam. It makes much less sense in a non-monotheistic environment.
The rebellion is triggered by an agonizing problem: How can God, believed to be both all-powerful and morally perfect, permit the suffering and the evil afflicting humanity? This is the problem called theodicy, which literally means the “justice of God”; in the spirit of the rebellion it is also a demand that God has to justify himself. The most eloquent expression of this atheist rebellion in literature is by Dostoyevsky’s Ivan Karamazov rejecting God, because he allowed the cruel murder of one child.

I was wrong – but I am right – Calvinists preach a false gospel. (craigbenno1.wordpress.com)
Basically the doctrine of Divine Impassibility is one which states that God is not effected by his emotions. He suffers no pain and cannot suffer pain. Certainly within the framework of the Godhead, God isn’t affected by sinful emotions. Nor does God suffer tiredness, broken limbs and old age.

Vaderschap ingesteld verbondschap door de Schepper

Posted on 2014/05/02 by Belgian Biblestudents - Belgische Bijbelstudenten

Inleiding

Enkele maanden geleden hebben wij hier in de Engelse artikelen het moederschap en vaderschap onder de loep gehouden.

Doorheen de geschiedenis is de rol en het begrip van “vaderschap” erg veranderd. zelfs in de patriarchale culturen is men op een bepaald ogenblik gekomen tot het aanschouwen van het vaderschap als een minimale rol en als de zwakste persoon van het gezin en degene die niet echt nodig is.

Op 28 juni 1993 , stelde TIME magazine in een artikel over Vaderschap de vraag: “Waar zijn al de Vaders ? ” tot op vandaag zijn er massa’s kinderen die die vraag nog steeds stellen in hun leven.

Oorsprong van het Vaderschap

In het aller begin van de mensheid, na dat God een man (Adam) en en vrouw (Eva) had geschapen, verzocht de Schepper hen zich te vermenigvuldigen, wat betekende dat zij kinderen moesten krijgen. Zoals zij voor de natuur en de gehele Schepping van God zorg moesten dragen zouden zij ook zorg moeten gaan dragen over hun kinderen of hun nageslacht. Ook al zouden al die zorgen voor hen zelf en het nageslacht niet altijd makkelijk zijn, want de zwangerschap op zich zou al niet altijd zo makkelijk verlopen. Man en vrouw zouden inspanningen moet leveren om alles goed te doen verlopen.

16 Tot de vrouw zei hij: „Ik zal de smart van uw zwangerschap+ zeer doen toenemen;* met barensweeën zult gij kinderen voortbrengen,+ en uw sterke begeerte zal naar uw man uitgaan, en hij zal over u heersen.”+

17 En tot A̱dam zei hij: „Omdat gij naar de stem van uw vrouw hebt geluisterd en van de boom zijt gaan eten waaromtrent ik u geboden had:+ ’Gij moogt daarvan niet eten’, is de aardbodem om uwentwil vervloekt.+ Met smart zult gij de opbrengst ervan eten al de dagen van uw leven.+ 18 En doorns en distels zal hij u voortbrengen,+ en gij moet de plantengroei van het veld eten. 19 In het zweet van uw aangezicht zult gij brood eten, totdat gij tot de aardbodem terugkeert, want daaruit werdt gij genomen.+ Want stof zijt gij en tot stof zult gij terugkeren.”+

20 Hierna gaf A̱dam zijn vrouw de naam E̱va,*+ omdat zij de moeder moest worden van een ieder die leeft.+ (Genesis 3:16-20)

De Vrouw – This is Eva (Photo credit: Stuck in Customs)

Aldus kunnen wij Eva als onze aartsmoeder aanschouwen. De eerste Adam (want later zou God een nieuwe of tweede Adam voorzien) werd de eerste vader op deze aarde.

4 A̱dam nu had gemeenschap met E̱va, zijn vrouw, en zij werd zwanger.+ Mettertijd baarde zij Ka̱ïn*+ en zei: „Ik heb met de hulp van Jehovah een man voortgebracht.”*+2 Later baarde zij wederom, [namelijk] zijn broer A̱bel.+ (Genesis 4:1-2)

Daarop volgden nog ander kinderen en die kinderen kregen op hun beurt ook weer kinderen.

17 Naderhand had Ka̱ïn gemeenschap met zijn vrouw+ en zij werd zwanger en baarde He̱noch. Daarna ging hij een stad bouwen en noemde de naam van de stad naar de naam van zijn zoon He̱noch.+18 Later werd aan He̱noch I̱rad geboren. En I̱rad werd de vader van Mehu̱jaël, en Mehu̱jaël werd de vader van Methu̱saël, en Methu̱saël werd de vader van La̱mech. (Genesis 4:17-18)

De Schepper volgde het gebeuren en hielp hier en daar voor het voorzien van kinderen.

10 Toen zei Jehovah’s engel tot haar: „Ik zal uw zaad zeer vermenigvuldigen,+ zodat het wegens het grote aantal niet geteld zal worden.”+ (Genesis 16:10)

17 Toen A̱bram nu negenennegentig jaar oud was, verscheen Jehovah aan A̱bram en zei tot hem:+ „Ik ben God de Almachtige.*+ Wandel voor mijn aangezicht en betoon u onberispelijk.+2 En ik wil mijn verbond geven tussen mij en u,+ opdat ik u zeer, zeer moge vermenigvuldigen.”+ (Genesis 17:1-2)

20 Maar wat I̱smaël betreft, ik heb u gehoord. Zie! Ik wil hem zegenen en wil hem vruchtbaar maken en wil hem zeer, zeer vermenigvuldigen.+ Hij zal stellig twaalf oversten* voortbrengen, en ik wil hem tot een grote natie doen worden.+ (Genesis 17:20)

13 En wat de zoon van de slavin+ betreft, ik zal ook hem tot een natie maken, omdat hij uw nakomeling is.”+ (Genesis 21:13)

4 ’En ik wil uw zaad vermenigvuldigen als de sterren aan de hemel en ik wil aan uw zaad al deze landen geven;+ en door bemiddeling van uw zaad zullen alle natiën der aarde zich stellig zegenen’,*+5 ten gevolge van het feit dat A̱braham naar mijn stem heeft geluisterd* en zijn plichten jegens mij, mijn geboden, mijn inzettingen en mijn wetten steeds in acht heeft genomen.” (Genesis 26:4-5)

17 ik u voorzeker zal zegenen en uw zaad voorzeker zal vermenigvuldigen als de sterren aan de hemel en als de zandkorrels die aan de zeeoever zijn;+ en uw zaad zal de poort* van zijn vijanden in bezit nemen.+ (Genesis 22:17)

10 Jehovah, UW God, heeft U vermenigvuldigd en ziet, GIJ zijt heden zo talrijk als de sterren aan de hemel.+ (Deuteronomium 1:10)

Maker ook Vader

Als Maker van de eerste mensen, Adam en Eva, was God hun Schepper maar ook de Vader van de gehele schepping. Hierdoor konden Adam en Eva hun maker ook Vader noemen. Zij hadden alles is hun bereik, gekregen van God de Vader.

Belangrijk ingestelde overeenkomst

Uit meerdere Bijbelteksten kunnen wij opmaken dat het vaderschap eigenlijk iets bijzonders is dat ook door God ingesteld is geworden. In verscheidene gevallen was het de Schepper Jehovah God die ook zei dat Hij deze of gene (zoals Abraham ) had gekozen. Vaderschap is een roeping, niet zomaar een baan . Het is een roeping, omdat Jehovah zei dat Hij Abraham had gekozen zodat de uitgezochte of uitverkorene zijn kinderen zou afdwingen. Het vaderschap kan aldus aanschouwd worden als een roeping die komt van de Aller Hoogste van alle werkgevers. Het is vastgesteld door God om Zijn goddelijke doeleinden te bereiken. de aarde zou bevolkt worden door mens en dier in een omgeving van aarde met begroeiing en met watervlakten. Deze roeping die ook aan Abraham werd toegekend, wordt genoemd in de Schrift een “convenant” of “Verbond” genoemd.

Meestal wordt een formele, plechtige en bindende overeenkomst of belangrijke afspraak, een “Convenant” genoemd. Hieruit zouden wij mogen besluiten dat de overeenkomst met Abraham ook door God als een belangrijke overeenkomst werd aanschouwd. Voor Hem was het een Verbond met een waarde die de verdere gemeenschap zou moeten herkennen. In het 17de hoofdstuk van Genesis is dit convenant vastgelegd in de eerste 4 verzen waarbij ons ook de gezegende leeftijd van de Aartsvader kenbaar wordt gemaakt. Op 99 jarige leeftijd verscheen God Abraham en gaf hem te kennen dat Hij God de Almachtige was die voor alles kon zorgen en met hem bereid was een verbond aan te gaan. Tussen Jehovah, de Almachtige God en Abraham stelde Hij dat Abraham “zeer zal vermenigvuldigen”. Hierop toonde Abraham zich dankbaar en getuigde dat wat hem betrof, zijn verbond ook met God was en dat Deze de Vader van vele volken zou worden.

17 Toen A̱bram nu negenennegentig jaar oud was, verscheen Jehovah aan A̱bram en zei tot hem:+ „Ik ben God de Almachtige.*+ Wandel voor mijn aangezicht en betoon u onberispelijk.+ 2 En ik wil mijn verbond geven tussen mij en u,+ opdat ik u zeer, zeer moge vermenigvuldigen.”+

3 Hierop viel A̱bram op zijn aangezicht,+ en God* sprak verder met hem en zei: 4 „Wat mij betreft, zie! mijn verbond is met u,+ en gij zult stellig een vader van een menigte natiën worden.+ 5 En uw naam zal niet meer A̱bram* worden genoemd, en uw naam moet A̱braham* worden, want tot een vader van een menigte natiën wil ik u maken. 6 En ik wil u zeer, zeer vruchtbaar maken en wil u tot natiën doen worden, en koningen zullen uit u voortkomen.+

7 En ik wil mijn verbond gestand doen tussen mij en u+ en uw zaad na u overeenkomstig hun geslachten, als een verbond tot onbepaalde tijd,+ om mij aan u en aan uw zaad na u als God* te doen kennen.+ 8 En ik wil aan u en aan uw zaad na u het land van uw inwonende vreemdelingschap geven,+ ja, het gehele land Ka̱naän, als een bezit tot onbepaalde tijd; en ik zal mij stellig aan hen als God doen kennen.”+

9 En God zei verder tot A̱braham: „Wat u aangaat, gij dient mijn verbond te houden, gij en uw zaad na u, overeenkomstig hun geslachten.+ (Genesis 17:1-9)

Vaderschap en gezin. – Minister President Beel in huiselijke kring, met vrouw en kinderen in huiskamer. 2 juli 1946. (Photo credit: Wikipedia)

God riep vaderschap tot een verbond en maakte het daardoor ook tot een bindende overeenkomst. Toch is vaderschap meer dan alleen dat. Vele vaders kijken soms alsof het gewoon dat is: ‘Een bindende overeenkomst’, en dat daarmee de kous af is. Maar velen vergeten dat vaderschap meer inhoud dan enkel en alleen de tittel. De bindende overeenkomst is meer dan een wettelijke bepaling. Het is een benaming voor iets dat een zeer grote lading dekt en veel verantwoordelijkheid eist.

De laatste jaren zijn ouders wel meer geconfronteerd met het legale van dat vaderschap en moederschap. doordat het ouderschap zeer lichtzinnig is opgenomen, de laatste jaren, heeft men veel ouders die elkaar de rug hebben toegekeerd en de kinderen de dupe lieten worden van hun echtscheidingsverhaal. In vele gevallen was de eerste hoofdbekommernis van die mensen niet het wel en wee van hun kinderen, maar was hun eigen vrijheid de voornaamste bekommernis. als eerste vraag bij het uit elkaar gaan, kwam meestal de gedachte eerst op “Wat zal de rechter me aan doen?” Later komt bij velen de vraag op “Wat is mijn juridische verantwoordelijkheid?” en vervolgens “Wie zal de kinderen krijgen?” of “Wie zal er voor de kinderen zorgen?” ” Hoeveel moet ik betalen?”

Veel te laat, worden zij dan wakker geschud om ernstig over de verantwoordelijkheid betreft de kinderen na te denken. Maar toch ontgaat velen dan nog de ‘conventuele’ verantwoordelijkheid.

Vaderschap gaat over de generationele overdracht van de mandaten (eis, bepalingen, rechten) ingesteld door het Allerhoogste orgaan in het Universum, namelijk de Maker van dit alles, Jehovah God.

In een convenant wordt er vooropgesteld dat er partijen zijn die over gaan om met elkaar een verbond te sluiten in wederzijdse overeenstemming. In dat ‘Verbond’ wil men dingen vaststellen of bestatigen. Men wil er dingen in bevestigen die duurzaam zijn en voor meerdere generaties kunnen duurzaam zijn. Dus in vaderschap, is het een beslissing voor de man om niet enkel een vader te zijn en is het niet alleen een besluit met betrekking tot zijn kinderen. Vaderschap kan trouwens enkel maar ontstaan bij een overeenkomst met een ander die voor de komst van kinderen kan zorgen. Dat kan een moeder zijn, maar ook tot adoptie overgaande ouders, of tegenwoordig meer en meer opnemende ouderrollen inhouden, als voedstervader. In alle gevallen van het kind tot zich nemen en erkennen als kind van zich, kan men het zich vader(papa) laten noemen en geeft men het kind iets mee dat van generatie op generatie zal over gaan.

Het ‘Vaderschap’ is een roeping waarbij men de verantwoordelijkheid draagt over het desbetreffende kind, maar ook over de generatie waarin het zal leven. Want datgene wat men het kind zal mee geven zal het verder mee dragen in haar cultuur en mee geven aan haar volgende generaties.

Father and son (Photo credit: Wikipedia)

Velen zijn vergeten dat vaderschap eigenlijk een opdracht is van God. Mogen wij daarom nog even herinneren aan het begin van dit artikel en aan het begin van de mensheid. In de tuin van Eden vertelde God Adam en Eva vruchtbaar te zijn en zich te vermenigvuldigen. De reden was om het beeld van God te repliceren door de geschiedenis heen, zodat de vader een dergelijk beeld van God in hun kinderen kon zien, waarbij die kinderen het huis van hun eigen ouders zouden uitgaan om weer een nieuw thuis te creëren, een microwereld in het grote geheel, waarop God zou kunnen besluiten of het goed was of in het slechte geval, dat het niet goed was.

In het scheppingsverhaal zien wij telkens dat God het geschapene bekeek en dan Zijn mening er over uitsprak. Hij zag dat het goed was, vooraleer over te gaan tot iets nieuws te scheppen. Wij mogen er van overtuigd zijn dat Zijn Scheppingsverhaal nog niet ten einde is gekomen. Uit de geschiedenis leren wij wel dat God er voor gezorgd heeft dat er een Nieuwe Schepping verwezenlijkt werd, met de komst van de 2° Adam. Met die man heeft God een Nieuw Verbond gemaakt, en vallen wij onder deze nieuwe regeling die wij al of niet ter harte kunnen nemen.

Wij zouden er daarom beter aan doen ook mee te helpen om het beeld van God over heel de wereld te verspreiden en er voor te zorgen dat ons nageslacht kennis heeft van de Aller Hoogste en Allergrootste Maker van alle dingen, de Almachtige God aan wie alle eer en glorie toe behoort. Hiij is het die iedereen glorie geeft maar ook glorie terug verlangt. Kinderen, als deel van hun ouders, en de ouders zullen steeds moeten beseffen aan wie zij zich moeten onderwerpen en er getuigen.

9 Ja, de stem van Jehovah doet de hinden ineenkrimpen van weeën+ En ontbloot de wouden.*+ En in zijn tempel zegt een ieder: „Glorie!”+ (Psalmen 29:9)

5 Daarom bestaat er een dwingende reden voor* dat GIJ in onderworpenheid zijt, niet alleen vanwege die gramschap, maar ook vanwege [UW] geweten.+ 6 Want daarom betaalt GIJ ook belastingen; want zij zijn Gods openbare dienaren,*+ die juist dit doel voortdurend dienen.* 7 Geeft* aan allen wat hun toekomt: aan hem die [vraagt om] de belasting, de belasting;+ aan hem die [vraagt om] de schatting, de schatting; aan hem die [vraagt om] vrees, die vrees;+ aan hem die [vraagt om] eer, die eer.+ (Romeinen13: 5-7)

20 Voorts sprak God al deze woorden* en zei:+

2 „Ik ben Jehovah, uw God,*+ die u uit het land Egy̱pte heb geleid, uit het slavenhuis.+ 3 Gij moogt geen andere goden*+ tegen mijn persoon in* hebben.

4 Gij moogt u geen gesneden beeld maken, noch enige gedaante gelijkend op iets wat in de hemel boven of wat op de aarde beneden of wat in de wateren onder de aarde is.+ 5 Gij moogt u voor die niet buigen, noch u ertoe laten bewegen ze te dienen,*+ want ik, Jehovah, uw God, ben een God die exclusieve toewijding eist,*+ die straf voor de dwaling van vaders brengt over zonen,* over het derde geslacht en over het vierde geslacht,* wanneer het hen betreft die mij haten,+ 6 maar die liefderijke goedheid* betracht jegens het duizendste geslacht* wanneer het hen betreft die mij liefhebben en mijn geboden onderhouden.*+

7 Gij moogt de naam van Jehovah, uw God, niet op onwaardige wijze* opnemen,*+ want Jehovah zal niet ongestraft laten wie zijn naam op onwaardige wijze opneemt.+ (Exodus 20:1-7)

God hoort de Allerhoogste Vader en Koning te zijn van al de kinderen en al de ouders (Psalm 47:7) en Hij hoort de sterkste Vader te zijn voor allen (Jesaja 9:6)

In het beeld van God zijn wij geschapen en hebben wij de mogelijkheid gekregen om kinderen voort te brengen. Hiertoe heeft God ons het ‘Vaderschap’ gegeven. De Schepper heeft hiervoor voor begeleiding gezorgd door Zijn Woord ter beschikking te stellen van iedereen. Hij heeft ook kenbaar gemaakt dat wij zelf onze eigen verantwoordelijkheid moeten dragen en voor onze gezinnen moeten zorgen. Wij zelf moeten ook onze kinderen begeleiding en kennis doen vergaren. Wij moeten er op toe zien dat ook onze kinderen voldoende kansen krijgen om te slagen.

We kunnen niet kiezen voor onze kinderen, we kunnen het niet verbergen voor negatieve ervaringen of de pijn die dit tijdperk tot hen en anderen kan brengen. Wij kunnen er wel voor zorgen ervoor dat, wij net als onze hemelse Vader, we toegewijd zijn om hen te instrueren, te begeleiden en hen te beschermen.

De meeste mannen denken dat de rol van een vader of moeder gewoon is voor het creëren van een kind met een vrouw. Het maken van kinderen is eenvoudig. Vandaag doen er zelfs velen dat zonder zich een man of een vrouw in de echt genomen te hebben. er zijn er zelfs bij die kinderen maken zonder uit te gaan van enig liefdes aspect, maar gewoon voor het genot van de seks. Vele mensen vandaag hebben zich verlaagd tot de zelfde voortplantingsfuncties van andere zoogdieren.

Wij moeten er op toe zien dat de mens zijn edele positie mag behouden en waardig is. een kind moet meer zijn dan het gevolg van een seksuele handeling. Ook moet dat wezen dat ter aarde komt ook zelf verhoogd worden. Juist het verhogen van een kind, is het lastige deel .

In feite, heeft vaderschap veel meer te maken met banden van het hart, dan met de biologische banden. Banden die zijn gemaakt van die onbreekbare verbinding gevormd door de liefde .

Vaderschap is liefdevol toezien op een kind, biologisch of niet, met een liefde die hen het gevoel geeft dat ze altijd worden gehoord en nooit genegeerd. De vader moet een toeverlaat en mentor zijn. Hij moet het kind het gevoel mee geven dat het belangrijk is. Ook moet hij er voor zorgen dat oren altijd klaar staan om te horen wat het kind te zeggen heeft. Maar ook moet hij er voor zorgen dat het kind zal leren luisteren naar de ouders maar ook naar hen die mede instaan voor de opvoeding, zoals leerkrachten en leermeesters. De ouder moet de belangrijkste schakel zijn in het leerproces van het kind.

Estafette loop

In het volgende hoofdstuk: “Vaderschap complex en uniek verschijnsel” gaan wij verder kijken hoe veel mensen niet meer geïnteresseerd zijn in het hebben van kinderen en neer kijken op degenen die de tijd nemen om een aantal kinderen te hebben. Hierbij willen wij op het belang wijzen van kinderen die de toekomstige generatie vertegenwoordigen maar ook mee zullen moeten helpen om de voorgaande te dragen. Als wij naar het snel industrieel en financieel opkomende China kijken, zien wij dat de vroegere één kind politiek ernstige gevolgen heeft op de last van de huidige populatie. Zonder kinderen is er geen voortzetting van het volk. Met te weinig kinderen zullen er niet genoeg werkende mensen in staat zijn om te zorgen voor de mensen die niet meer kunnen werken.

Ook zullen wij kijken hoe belangrijk respect, eer, en ondersteuning wel zijn voor degenen die willen zorgen voor de volgende generatie. Vaderschap en moederschap mogen nu erg onder druk staan, maar wij moeten er voor zorgen dat deze spoedig een opwaardering zullen krijgen.

Deze generatie moet inzien dat indien ouderschap niet naar waarde wordt geschat er weldegelijk problemen kunnen rijzen. De convenanten moeten worden doorgegeven ! Het woord dat wordt gebruikt vandaag is erfenis. Het atletische woord voor dat covenant is het passeren van het stokje voor de estafette loop. wij moeten allemaal onze loop kunnen beëindigen op een goede wijze. Iedereen die ter wereld komt zal zijn of haar doel moeten bereiken.

In deze race die elke mens moet lopen, maakt het niet uit hoe snel je bent, maar hoe nauwkeurig je het stokje kan door geven! In het verbond, wordt het stokje doorgegeven naar beneden.

Het convenant kan een belofte van goede dingen inhouden of het kan een vloek van slechte dingen over brengen. Dit naargelang de keuze van de ouders. In het vaderschap is er geen grijs gebied. U zult iets doorgeven aan je kinderen of je wilt of niet .

Misschien moeten meer mensen eens denken over de waarschuwing die de eerste Vader heeft mee gegeven aan de mensheid. die maker waarschuwde om op te letten aan wie wij eer wensen te geven. Wij moeten niet zo maar gaan buigen voor iedereen, ook niet onze kinderen. Ook moeten wij onze kinderen niet meer gaan dienen dan nodig. Wij moeten hen tot voorbeeld zijn en wij moeten er voor zorgen dat zij de juiste dingen leren. De verkeerde dingen die wij hen aanleren, zullen hun gevolgen ook bij hen hebben. De Allereerste Vader zal steeds blijven toekijken op Zijn Schepping en zal steeds een ijverige god zijn. Wij mogen er zelfs van overtuigd zijn dat de God der goden er op toe zal zien dat eenieder zijn portie zal krijgen. daarbij hoort ook het straffen van de kinderen voor de zonden van de vaderen, de derde en vierde generatie van hen die Hem haten. Voor hen die God liefhebben en getrouw zijn heeft de Maker ook de belofte dat Hij hen zal naderen en helpen. Hen die Hem zoeken zal Hij tegemoet komen.En de getrouwen zal Hij ook trouw tonen tot in duizend geslachten van hen die Hem en Zijn geboden liefhebben.

Van bijzonder belang in onze tijd is uitleg van de term ” Vader “, dat is onder de loep genomen door feministische theologen als een schadelijke metafoor die het gevolg is van een patriarchale kerk structuur en cultuur Gregory’s .

De naam ” Vader ” , zei Gregory , leidt ons tot nadenken ( 1 ) een Wezen dat de bron en oorzaak van al en ( 2 ) het feit dat dit Wezen heeft een relatie met een ander -een kan alleen maar ” Vader ” als er is een kind betrokken . Zo is de menselijke term ” Vader ” leidt tot een natuurlijk te denken aan een ander lid van de Drie-eenheid , meer dan wordt gesuggereerd door een term als ” Schepper ” of ” Maker” overwegen . Door te bellen naar God ” Vader ” , Gregory notities , begrijpt men dat er bij God een kind van alle eeuwigheid , een tweede persoon die regeert met hem , gelijk en eeuwig met hem.

” Vader ” impliceert ook de initiatiefnemer van een generatie , degene die het leven verwekt in plaats van het bedenken het. en brengt het tot bloei in de geboorte . Dit is de wijze van bestaan , de weg van de oorsprong en wezen , van de Eerste Persoon van de Drie-eenheid . Hij handelt in trinitarische leven in een modus van het bestaan verwant aan dat van een vader in het aardse rijk. Voor de tijd , binnen het mysterie van de Heilige Drievuldigheid , God gegenereerd een andere persoon, de Zoon , als menselijke vaders genereren zaad.

Nergens Gregory , suggereren dat dit ” Vader ” is een mannelijk wezen : ” Het is duidelijk dat deze metafoor bevat een diepere betekenis dan voor de hand liggende ” , merkt hij op . De diepere betekenis , is te vinden in een passage van Paulus aan de Efeziërs :

We vaak voor lief nemen dat een persoon met een eigen identiteit heeft van nature een overeenkomstige specifieke rol en verantwoordelijkheid uit te voeren . Er is echter vaak weinig in beide rol of verantwoordelijkheid zijn natuurlijke … beiden iets meer dan sociale constructies .

In de negentiende eeuw , vaderschap aangetrokken tot het leveren van religieuze kader van het gezin , de leiding van de familie en toonaangevende gebeden. De vader was ook de familie kostwinner en eventueel beroepsonderwijs leraar van zijn zoon , alleen voor met zijn kinderen zichzelf nadat ze waren niet meer peuters . De moeder was de belangrijkste ouder vooral omdat de taak van de vader in de industriële revolutie bracht hem vaak te reizen .

Tijdens het begin van de twintigste eeuw , vaderschap werd nog meer betrokken bij kinderen met vaders verwacht steeds meer thuis te zijn en weg van de pub of cafe dat niet enige zoon zijn over- bemoederd in steeds gay! Vaders werden verwacht om hun kinderen te leren , neem ze uit en de band met hen van zelfs jonge leeftijd . Interessant is dat de ‘natuurlijke’ wens van vaders dicht bij hun kinderen te zijn maar eigenlijk ontstaan in de twintigste eeuw . Voor die tijd was het ‘natuurlijk’ voor vaders op armlengte te blijven van hun jonge , pre – volwassen kinderen .

Tegen het einde van de twintigste eeuw , vaderschap gemuteerd nog maar eens. De ‘ verzorgende vader nu co – ouders zijn kinderen ongeacht het geslacht . Niet elke vader keurt deze betekenis van het vaderschap . Sommige vaders graag zien dat hun kinderen alleen in het weekend – als dat . Toch heeft vaderschap veranderd met vaders meestal besteedt veel meer tijd met hun kinderen dan ze deden in de negentiende eeuw . Vaderschap Vandaag leunt nog steeds op haar economische rol , maar omvat inmiddels traditionele moederschap verantwoordelijkheden met betrekking tot de kinderen . Dit is natuurlijk deels een reactie op de groei van het verkeer en de werkgelegenheid van vrouwen de vrouwen .

Kortom , de vroegmoderne vader was er nauwelijks .

Daarentegen moet de laatmoderne vader worden betrokken . Dat is nogal een dramatische ommekeer voor een belangrijke identiteit in een beperkt geografisch en historisch kader.

Aanvullende lectuur:

+++

Fatherhood (therockpreacher.wordpress.com)
Fatherhood is about yielding to our Creator for guidance for our families to position our children to succeed.
What Is Fatherhood? (husbandofahomeschoolingmom.com)
Have you ever just stopped and wondered “What is fatherhood?” In today’s media the father has become the joke of most television shows, the weakest person of the family and the one who is not really needed. Back on June 28, 1993, TIME magazine published an article on Fatherhood. It asked the question “Where are all the Fathers?” That question still rings today in the life of many kids.
The Art of Fatherhood (ethanmichaelcarter.com)
Most men think that being a father or dad is simply about creating a child with a woman.Creating children is easy. Raising them correctly, is the tricky part.In fact, fatherhood has nothing to do with biological ties and everything to do with ties of the heart. Ties that are created from that unbreakable connection formed by love.
Divine Fatherhood (insightscoop.typepad.com)
Of particular interest in our own day is Gregory’s explanation of the term “Father”, which is under scrutiny by feminist theologians as a harmful metaphor that resulted from a patriarchal church structure and culture.The name “Father”, said Gregory, leads us to contemplate (1) a Being who is the source and cause of all and (2) the fact that this Being has a relationship with another person–one can only be “Father” if there is a child involved. Thus, the human term “Father” leads one naturally to think of another member of the Trinity, to contemplate more than is suggested by a term such as “Creator” or “Maker”. By calling God “Father”, Gregory notes, one understands that there exists with God a Child from all eternity, a second Person who rules with him, is equal and eternal with him.”Father” also connotes the initiator of a generation, the one who begets life rather than conceiving it. and bringing it to fruition in birth. This is the mode of existence, the way of origin and being, of the First Person of the Trinity. He acts in trinitarian life in a mode of existence akin to that of a father in the earthly realm. Before time, within the mystery of the Holy Trinity, God generated another Person, the Son, as human fathers generate seed.

Mutating Fatherhood (saqib.co)
We often take for granted that a person with a specific identity has a naturally corresponding specific role and responsibility to perform. There is though often very little in either role or responsibility being natural… both being little more than social constructs.In the nineteenth century, fatherhood gravitated to delivering the family’s religious framework, directing the family and leading prayers.
+During the early twentieth century, fatherhood became even more involved with children with fathers expected increasingly to be at home
+
Fathers were expected to teach their kids, take them out and bond with them from even a young age.
+By the end of the twentieth century, fatherhood mutated yet again. The ‘nurturing father’ now co-parents his kids irrespective of gender.
+
Today’s fatherhood still leans on its economic role but now includes traditional motherhood responsibilities with respect to children.
Fatherhood ~ What Are You Passing? (husbandofahomeschoolingmom.com)
What Are You Passing? Now there is a question to ask on the day after Halloween! But what I am asking goes deeper. What are you passing to your kids? What are you passing to your grandkids?
Do Men Need More Rights on ‘Forced Fatherhood’? (newser.com)
With Father’s Day near comes a debate about “forced fatherhood.” The phrase refers to guys who get turned into fathers against their will through unplanned pregnancies, explains Laurie Shrage in the New York Times. Men in this situation “have few choices,” she writes. It’s ultimately the woman’s call on whether to have the baby, but her decision could saddle the man with years of child support even though he had no intention of becoming a dad. It’s time we gave men more “reproductive autonomy” by providing them with more options, writes Shrage. For example, maybe he contributes only to the medical expenses related to the pregnancy and birth, and the couple goes their separate ways.
Fatherhood is… (loveinshallah.com)
Photographer Sabrina Thompson‘s “Social Series: Fatherhood is…” project promotes positive images of black fathers. The campaign reached some 28 thousand people in its first six days.
fatherhood (quotiddly.wordpress.com)
Fatherhood is pretending the present you love most is soap-on-a-rope.
Fatherhood (busal13.wordpress.com)
Two men and three women. It is said that a woman cannot raise a man.

Patriarch Abraham, Muslims, Christians and the son of God

Posted on 2013/11/12 by Christadelphians

Lazy Christians

English: Faithful praying towards Makkah; Umay...

Faithful praying towards Makkah; Umayyad Mosque, Damascus. (Foto Antonio Milena/ABr – hor – 08) (Photo credit: Wikipedia)

Having to reply to some blogs on the saying that “Christians are to lazy to study and have no zeal for the deep things of God. I fear that they will not stand against the wiles of the devil as we enter into the tribulation. People will rush to Islam because it makes more sense the trinity is nonsense created 350 years after Christ from Greek and Roman Pagon tradition…” on a.o Shining light blog defies scripture! Where has the Lord God gone? and some other blogs pointing at the “stupidity of Christians” who consider Jesus to be a son of God, we would like to publish some of answer here too.

To consider Christadelphians and other Bible Students lazy to study and having no zeal for the deep things of God we would call unbecoming, because it are people who have no paid ministers, do their own searching and Bible study, organise themselves their own meetings and ecclesiae (‘churches’).

According to us it is inappropriate language to insult those who try after their working hours, to earn their living, to daily read in the Holy Scriptures and to regularly come together to discuss the Daily Bible Readings. Uncalled-for reproach we would like to defend all those who sincerely take a lot of their time, daily, to study the Bible and to look into the spiritual things of life.

Preaching Christians against not witnessing Muslims

The last hundred years in the so called civilised countries the citizens could find all sorts of Christians preaching at their doors or in public places. How many people are you able to encounter who never had a Jehovah Witness, a Mormon, a Pentecostal or Evangelical Christian at their doorstep? Those so called lazy Christians dared to go out and speak in the language of the people and present the words of God in the language of the people. How many Muslims offer the Word of God in the language of the people? How many people translated the Quran/Quoran/kor-Ahn/Koran in the many world languages? Would you describe all those scribes who tried to get the Word of God made clear in the tongue of the many nations as lazy Christians?

Muslims and Christians united for Egypt by Carlos Latuff. (Photo credit: Wikipedia)

Many Christians do go out in the world and are active on many platforms, internet sites to proclaim the Word of God. Can this also be said about the Muslims? Most what people hear form Muslims is the hate bearing words against Christians and non-believers. But where is their call to the love of God and the love for the neighbour? How many Muslims actively show that brotherly love God wants his creation to show? How many People did you already got on your doorstep or visit you at home to share their Islamic faith with you?

On the streets, on the internet, in special places open to every one, we can find more Christians, proclaiming the Word of God and trying to get people becoming a God loving person, than we can find Muslims doing that.

Thinking all Christians and all Muslims are of the same lot

Looking at certain reactions on Islamic websites we can not fail to see that many Muslims do have a wrong idea about ‘all’ Christians, thinking that all Christians are the same and do think the same. Many of the Muslims put every Christian in the same box, like we can find many Christians who put all Muslims also in the same category.

Like many Christians do not know that there are many other non-trinitarian Christians than the Jehovah Witnesses, the majority of the Muslims consider all Christians as Trinitarians and blasphemous Islam haters.
Both would better go over those different people with a fine-tooth comb.

An earth-father or patriarch

Many Muslims also do not seem to understand the sonship of Christ, though themselves consider Avram/Abraham as their patriarch or “aartsvader” = “earthy father” or “stamvader” = “tribe father” or “father of their tribe” the imam of their nation.

“And remember that Abraham was tried by his Lord with certain commands, which he fulfilled: He said: “I will make thee an Imam to the Nations.” He pleaded: “And also [Imams] from my offspring!” He answered: “But My Promise is not within the reach of evil-doers.”” (Koran 2:124 Yusufali)

Meaning of Islam

Harper’s Muslims and Christians (Photo credit: Wikipedia)

Several Muslims, Christians and irreligious people forget what “Islam” really means. The Jews and Christians have and speak about the “Shalom” or the “Peace be with you”.

That peace, purity, submission and obedience brings “Islam” from the Arabic root of “Salema”. As such “Islam” means “submission to the Will of God and obedience to His Law“. It is considering oneself part of the Peace of the Creator God. Calling yourself as part of the ‘Islam’ would mean you are willing to give yourself to the Creator God, Allah, the Elohim Hashem Jehovah.

Everything and every phenomenon in the world other than man is administered totally by God-made laws, ie. they should be obedient to God and submissive to his laws. Those that are in a ‘State of Islam’ are persons who have given their inner being to the Most High, willing to give their ‘body and soul’ in submission to that God. We all may Man posses qualities of intelligence and choice, but they all are their and we only can exist because God allows us to exist. We as creations of the One God are all invited by the Creator to submit to the good Will of Him, Allah/God and to obey His law, ie, become a God fearing and God loving being. For the Jews this is becoming a good Jew, for Christians this would mean to accept also the one send by God and to follow the teachings of that Nazarene Jew Jeshua/Jesus Christ. For the followers of the teacher Abū al-Qāsim Muḥammad ibn ʿAbd Allāh ibn ʿAbd al-Muṭṭalib ibn Hāshim it would mean to become a Muslim or Bahá’í.

According to the Bahá’í, Jewish and Christian teachings the human purpose is to learn to know and love God through such methods as prayer, reflection, and being of service to humanity.

The word Allah in the Arabic language means God, or more accurately, The One and Only Eternal God, Creator of the Universe, Lord of all lords, King of all kings, Most Compassionate, Most Merciful. The word Allah to mean God is also used by Arabic speaking Jews and Christians.

Already from the early ages there were people who considered that there was /is a Most High Supreme Being that created everything around us. Through the ages there have always been faithful people who wanted only to honour that Almighty God of gods. There where also people who wanted to love that God or Allah so deeply they also wanted to know who He was and what His Name was. For that reason Allah let his beloved people know Who He was and how he could be named.

(1) And יהוה {Jehovah} said to Mosheh, “Now see what I do to Pharaoh, for with a strong hand he is going to let them go, and with a strong hand he is going to drive them out of his land.” (2) And Elohim spoke to Mosheh and said to him, “I am יהוה {Jehovah}. (3) “And I appeared to Aḇraham, to Yitsḥaq, and to Yaʽaqoḇ, as Ěl Shaddai. And by My Name, יהוה {Jehovah}, was I not known to them? (4) “And I also established My covenant with them, to give them the land of Kenaʽan, the land of their sojournings, in which they have sojourned. (5) “And I have also heard the groaning of the children of Yisra’ĕl whom the Mitsrites are enslaving, and I have remembered My covenant. (6) “Say, therefore, to the children of Yisra’ĕl, ‘I am יהוה {Jehovah}, and I shall bring you out from under the burdens of the Mitsrites, and shall deliver you from their enslaving, and shall redeem you with an outstretched arm, and with great judgments, (7) and shall take you as My people, and I shall be your Elohim. And you shall know that I am יהוה {Jehovah} your Elohim who is bringing you out from under the burdens of the Mitsrites. (8) ‘And I shall bring you into the land which I swore to give to Aḇraham, to Yitsḥaq, and to Yaʽaqoḇ?, to give it to you as an inheritance. I am יהוה {Jehovah}.’ ” (Exodus 6:1-8 The Scriptures 1998+)

” (5) Thus said the Ěl, יהוה {Jehovah}, who created the heavens and stretched them out, who spread forth the earth and that which comes from it, who gives breath to the people on it, and spirit to those who walk on it: (6) “I, יהוה {Jehovah}, have called You in righteousness, and I take hold of Your hand and guard You, and give You for a covenant to a people, for a light to the gentiles, (7) to open blind eyes, to bring out prisoners from the prison, those who sit in darkness from the prison house. (8) “I am יהוה {Jehovah}, that is My Name, and My esteem I do not give to another, nor My praise to idols. (9) “See, the former predictions have come, and new ones I am declaring; before they spring forth I let you hear them.”” (Isaiah 42:5-9 The Scriptures 1998+)

Those who love and recognise יהוה {Jehovah} should all be united in the same love as their Creator. Submission to the good Will of God, together with obedience to His beneficial Law, ie, would be becoming a child of God or belong to the People of God, either by what the world would call becoming a Jew or becoming a Christian or like the followers of ‘their prophet Muhhamad’ would call themselves to be a Muslim, as the best safeguard for man’s peace and harmony.

Worshipping prophet not followed

Quran, Mus’haf_Al_Tajweed. (Photo credit: Wikipedia)

Many Muslims do not want to believe that Christians would worship the One and only one God, Creator of heaven and earth and everything around יהוה. But lots of Christians consider Abraham also as their patriarch who witnessed the Wisdom of God and who received the promise for all God loving people, first given to the Judean People of God, afterwards also to gentiles, Christians and Muslims.

“Were ye witnesses when death appeared before Jacob? Behold, he said to his sons: “What will ye worship after me?” They said: “We shall worship Thy god and the god of thy fathers, of Abraham, Isma’il and Isaac,- the one [True] Allah: To Him we bow [in Islam].”” (Koran 2:133 Yusufali)

“Abraham was not a Jew nor yet a Christian; but he was true in Faith, and bowed his will to Allah’s [Which is Islam], and he joined not gods with Allah.” (Koran 3:67 Yusufali)

Chosen people and their faith

Christians do believe in God (in several languages a title also said like in Arabic: Allah) and in the ones He had chosen, like Abraham, Ishmael, the other patriarch Jacob and many other prophets whose books we now have assembled in the Holy Scriptures, the Bible.

“Say: “We believe in Allah, and in what has been revealed to us and what was revealed to Abraham, Isma’il, Isaac, Jacob, and the Tribes, and in [the Books] given to Moses, Jesus, and the prophets, from their Lord: We make no distinction between one and another among them, and to Allah do we bow our will [in Islam].”” (Koran 3:84 Yusufali)

Son of a mother

First of all there is the sonship, like we can find Jeshua, the prophet Jesus to be the son of Miriam (Miryam, Mary/Maria)

Koran 2:87 We gave Moses the Book and followed him up with a succession of Apostles; We gave Jesus the son of Mary Clear Signs and strengthened him with the Holy Spirit. Is it that whenever there comes to you an Apostle with what ye yourselves desire not, ye are puffed up with pride? — ome ye call impostors, and others ye slay!

Koran 2:87 And most certainly We gave Musa the Book and We sent messengers after him one after another; and We gave Isa (Issou/Jeshua/Jesus/Jezus/Chesu), the son of Marium (Miriam/Mary/Maria), clear arguments and strengthened him with the holy spirit, What! whenever then a messenger came to you with that which your souls did not desire, you were insolent so you called some liars and some you slew.

Koran 2:253 Those apostles we endowed with gifts, some above others: To one of them Allah spoke; others He raised to degrees of honor; to Jesus the son of Mary we gave Clear Signs, and strengthened him with the holy spirit. If Allah had so willed, succeeding generations would not have fought among each other, after Clear Signs had come to them, but they chose to wrangle, some believing and others rejecting. If Allah had so willed, they would not have fought each other; but Allah fulfilleth His plan.

Son of a father

Many people in the world do receive sons and call themselves children of that father, but we also find other children who consider the previous prophets their father. Like for us Christians the prophet Abraham is our patriarch and father.

About the Nazarene Jewish man Jeshua, who fitted the Plan of God, it is also know that many say he is the son of Allah, the Only One God:

Koran 2:116 They say: “Allah hath begotten a son”: Glory be to Him. — ay, to Him belongs all that is in the heavens and on earth: Everything renders worship to Him.

Koran 3:47 She said: “O my Lord! How shall I have a son when no man hath touched me?” He said: “Even so: Allah createth what He willeth: When He hath decreed a Plan, He but saith to it, ’Be,’ and it is!”

A son to Allah

Allah has taken to himself a son which we consider to be the son of man in the line of Adam and many prophets:

Matthew 1:1 this is the genealogy of Jeshua/Yeshua the Messiah, son of David, son of Avraham/Abraham:

“The book of the generation of Jesus Christ, the Son of David, the Son of Abraham.” (Matthew 1:1 KJ21)

The Bible with the Gospels telling the world about the son of David and son of God (Photo credit: Wikipedia)

Matthew’s first gospel tells us about an angel of Adonai who appeared to Yosef (Joseph), son of David, not to be afraid to take Miryam as his wife; for what has been conceived in her is from the Ruach haKodesh, the Power of God or Holy Spirit. That what she bears does come directly from the Most High Elohim and the angels tell Joseph and Mary that she will give birth to a son, which they have to name Jeshua/Yeshua/Yashua/Yahushua, (which means ‘Jehovah saves’). It is because this son fostered by this two common people will save his people from their sins.

The virgin conceived and brought a son on this earth, and they called him ‘immanu el” or “God with us”

“20 But while he thought on these things, behold, the angel of the Lord appeared unto him in a dream, saying, Joseph, you son of David, fear not to take unto you Mary your wife: for that which is conceived in her is of the Holy Ghost. 21 And she shall bring forth a son, and you shall call his name Yashua: for he shall save his people from their sins. 22 Now all this was done, that it might be fulfilled which was spoken of the Lord [Yahweh] by the prophet, saying, 23 Behold, a virgin shall be with child, and shall bring forth a son, and they shall call his name Immanuel, which being interpreted is, God with us. 24 Then Joseph being raised from sleep did as the angel of the Lord had invited him, and took unto him his wife: 25 And knew her not till she had brought forth her firstborn son: and he called his name Yashua.” (Matthew 1:20-25 KJBPNV)

When the son of those God fearing people grew up, he learned everything from them. (In case he would have been God he could not learn anything from them because he would have known everything already.) Becoming an adult he went into the river Jordan to become baptised by his nephew John and when he came out of the water people were astonished to suddenly hear a voice from the air. All the onlookers could hear the voice of Allah, the God of heaven and earth, who let everybody present hear that they could see His only begotten beloved son.

“16 And having been baptized, Jesus immediately went up out of the water: and, the heavens were opened to him, and he saw the Spirit of God descending like a dove, and lighting upon him: 17 And a voice from heaven, said, This is my beloved Son, in whom I am well pleased.” (Matthew 3:16-17 KJV_2011)

Son of David who received from his Father in heaven

Jeshua went to many places where people could see him (remember that nobody can see God or they would die) and found also witnesses who shouted for example “son of David! take pity on us!”

“And when Yahshua departed therefrom, two blind men followed him, crying, and saying, You Son of David, have mercy on us.” (Matthew 9:27 KJBPNV)

The son of man promised for many years had come into being and received the power from his Father, without Him Jesus could do nothing.

“But when they persecute you in this city, flee you into another: for truly I say to you, You shall not have gone over the cities of Israel, till the Son of man has come.” (Matthew 10:23 KJBPNV)

“Then answered Yahshua and said to them, Truly, truly, I say to you, The Son can do nothing of himself, but what he sees the Father do: for whatever things he does, these also does the Son likewise.” (John 5:19 KJBPNV)

“You have heard how I said to you, I go away, and come again to you. If you loved me, you would rejoice, because I said, I go to the Father: for my Father is greater than I” (John 14:28 KJBPNV)

Jesus himself clearly speaks about his Father in heaven who has handed over everything to him for a while. Because Jesus comes directly from the Father he, like any child, knows his father better than anybody else.

“25 In regard to that, Jesus then said, I thank you, O Father, Lord of heaven and earth, because you have hidden these things from the wise and prudent, and have revealed them unto babes. 26 Yes, Father: for that was your gracious will. 27 All things have been given to me by my Father: and no one really knows the Son, except the Father; nor does anyone really know the Father, except the Son, and he to whom the Son chooses to reveal him. 28 Come to me, all you who labor and are carrying a heavy load, and I will give you rest. 29 Take my yoke upon you, and learn of me; for I am meek and lowly in heart: and you will find rest for your souls. 30 For my yoke is easy, and my burden is light.” (Matthew 11:25-30 KJV_2011)

A son of glad tidings

We have Jesus who is … “the son of man … lord of shabbat!” (Matthew 12:8) but also “Mashiach, the son of the living God.” (Matthew 16:16)

“And Simon Peter answered and said, “Thou art the Christ, the Son of the living God.”” (Matthew 16:16 KJ21)

Allah is the One who gives the world everything we can see. He is the One who gave the glad tidings of a Word from Him that this man from Nazareth would be the Christ or Christos, the Messiah.

“Behold! the angels said: “O Mary! Allah giveth thee glad tidings of a Word from Him: his name will be Christ Jesus, the son of Mary, held in honour in this world and the Hereafter and of [the company of] those nearest to Allah;” (Koran 3:45 Yusufali)

But it would be wrong to consider that son of man, son of David, son of Abraham, son of Adam (see the genealogy of Christ in the different Bible books or gospels) as being Allah or the One Elohim Hashem Jehovah, God Himself.

“In blasphemy indeed are those that say that Allah is Christ the son of Mary. Say: “Who then hath the least power against Allah, if His will were to destroy Christ the son of Mary, his mother, and all every-one that is on the earth? For to Allah belongeth the dominion of the heavens and the earth, and all that is between. He createth what He pleaseth. For Allah hath power over all things.”” (Koran 5:19 Yusufali)

“And in their footsteps We sent Jesus the son of Mary, confirming the Law that had come before him: We sent him the Gospel: therein was guidance and light, and confirmation of the Law that had come before him: a guidance and an admonition to those who fear Allah.” (Koran 5:49 Yusufali)

“They do blaspheme who say: “Allah is Christ the son of Mary.” But said Christ: “O Children of Israel! worship Allah, my Lord and your Lord.” Whoever joins other gods with Allah,- Allah will forbid him the garden, and the Fire will be his abode. There will for the wrong-doers be no one to help.” (Koran 5:75 Yusufali)

Son of the One Greatest Elohim

Jesus (Jeshua/Ishi), who never claimed to be God, told not to worship him but to honour the one greater than him, the Only One God to whom Jesus prayed himself and told us also to pray to.

“Therefore the Lord Himself shall give you a sign: Behold, a virgin shall conceive and bear a Son, and shall call His name Immanuel.” (Isaiah 7:14 KJ21)

“But when the fullness of the time had come, God sent forth His Son, made of a woman, made under the law,” (Galatians 4:4 KJ21)

“30 And the angel said unto her, “Fear not, Mary, for thou hast found favor with God. 31 And behold, thou shalt conceive in thy womb and bring forth a Son, and shalt call His name Jesus. 32 He shall be great and shall be called the Son of the Highest; and the Lord God shall give unto Him the throne of His father David, 33 and He shall reign over the house of Jacob for ever; and of His Kingdom there shall be no end.” 34 Then said Mary unto the angel, “How shall this be, seeing I know not a man?” 35 And the angel answered and said unto her, “The Holy Spirit shall come upon thee, and the power of the Highest shall overshadow thee. Therefore also that Holy Being who shall be born of thee shall be called the Son of God.” (Luke 1:30-35 KJ21)

” (21) And it came to be, when all the people were immersed, יהושע {Jeshua} also being immersed, and praying, the heaven was opened, (22) and the Set-apart Spirit descended in bodily form like a dove upon Him, and a voice came from heaven saying, “You are My Son, the Beloved, in You I did delight.” (23) And when יהושע {Jeshua} Himself began, He was about thirty years of age, being, as reckoned by law, son of Yosĕph, of Ěli, (24) of Mattithyahu, of Lĕwi, of Meleḵi, of Yanah, of Yosĕph, (25) of Mattithyahu, of Amots, of Naḥum, of Ḥesli, of Noḡah, (26) of Maʽath, of Mattithyahu, of Shimʽi, of Yosĕph, of Yehuḏah, (27) of Yoḥanan, of Rephayah, of Zerubbaḇel, of She’alti’ĕl, of Neri, (28) of Meleḵi, of Addi, of Qosam, of Elmoḏam, of Ěr, (29) of Yehoshua, of Eliʽezer, of Yorim, of Mattithyahu, of Lĕwi, (30) of Shimʽon, of Yehuḏah, of Yosĕph, of Yonam, of Elyaqim, (31) of Melea, of Menna, of Mattattah, of Nathan, of Dawiḏ, (32) of Yishai, of Oḇĕḏ, of Boʽaz, of Salmon, of Naḥshon, (33) of Amminaḏaḇ, of Ram, of Ḥetsron, of Perets, of Yehuḏah, (34) of Yaʽaqoḇ, of Yitsḥaq, of Aḇraham, of Teraḥ, of Naḥor, (35) of Seruḡ, of Reʽu, of Peleḡ, of Ěḇer, of Shĕlaḥ, (36) of Qĕynan, of Arpaḵshaḏ, of Shĕm, of Noaḥ, of Lemeḵ, (37) of Methushelaḥ, of Ḥanoḵ, of Yereḏ, of Mahalalĕl, of Qĕynan, (38) of Enosh, of Shĕth, of Aḏam, of Elohim.” (Luke 3:21-38 The Scriptures 1998+)

“40 One of the two who heard John speak, and followed Him, was Andrew, Simon Peter’s brother. 41 He first found his own brother Simon and said unto him, “We have found the Messiah” (which is, being interpreted, “the Christ”).” (John 1:40-41 KJ21)

“Then answered Jesus and said unto them, “Verily, verily I say unto you, the Son can do nothing of Himself, but what He seeth the Father do; for what things soever He doeth, these also doeth the Son likewise.” (John 5:19 KJ21)

“Jesus said unto her, “Touch Me not, for I am not yet ascended to My Father; but go to My brethren and say unto them, ‘I ascend unto My Father and your Father, and to My God and your God.’”” (John 20:17 KJ21)

Anointed and given tasks by his Father

“how God anointed Jesus of Nazareth with the Holy Spirit and with power, and how He went about doing good and healing all who were oppressed by the devil, for God was with Him.” (Acts 10:38 KJ21)

“22 For the Father judgeth no man, but hath committed all judgment unto the Son, 23 that all men should honor the Son, even as they honor the Father. He that honoreth not the Son honoreth not the Father who hath sent Him.” (John 5:22-23 KJ21)

Prayed to his Father

Jesus did never asked for himself something to himself, but asked that not his will but the will of his Father would be done. It was to this Father he prayed and wanted all people to pray to.

“9 In this manner therefore pray ye: Our Father who art in Heaven, hallowed be Thy name. 10 Thy Kingdom come. Thy will be done on earth, as it is in Heaven. 11 Give us this day our daily bread. 12 And forgive us our debts, as we forgive our debtors. 13 And lead us not into temptation, but deliver us from evil. For Thine is the Kingdom, and the power, and the glory for ever. Amen.” (Matthew 6:9-13 KJ21)

“Ye have not chosen Me, but I have chosen you and ordained you, that ye should go and bring forth fruit and that your fruit should remain, that whatsoever ye shall ask of the Father in My name, He may give it to you.” (John 15:16 KJ21)

“And in that day ye shall ask Me nothing. Verily, verily I say unto you, whatsoever ye shall ask the Father in My name, He will give it to you.” (John 16:23 KJ21)

” (40) And coming to the place, He said to them, “Pray that you do not enter into trial.” (41) And He withdrew from them about a stone’s throw, and falling on His knees He was praying, (42) saying, “Father, if it be Your counsel, remove this cup from Me. Yet not My desire, but let Yours be done.” (43) And there appeared a messenger from heaven to Him, strengthening Him. (44) And being in agony, He was praying more earnestly. And His sweat became like great drops of blood falling down to the ground.” (Luke 22:40-44 The Scriptures 1998+)

An intercessor or mediator

“For there is one God and one mediator between God and men, the man Christ Jesus,” (1 Timothy 2:5 KJ21)

From the texts above we do hope you can see that not only Adam was the son of God and Eva His daughter who created them directly, but that also Jesus was created directly by Allah, and therefore he certainly could call himself son of God. But he offered himself also to be one of God His people, one of the most beloved ones of the Most High, Allah, the One God.

The 2° Adam was like the 1° Adam chosen by Allah:

“Allah did choose Adam and Noah, the family of Abraham, and the family of ’Imran above all people,-” (Koran 3:33 Yusufali)

We as children of Abraham and of Adam should look at the man who made it possible to have the relation between God and man restored.

“O Children of Adam! wear your beautiful apparel at every time and place of prayer: eat and drink: But waste not by excess, for Allah loveth not the wasters.” (Koran 7:31 Yusufali)

Son lower than Father

Today we can enjoy the many things and look forward to a better future because we did receive that son of man, who is also the son of God and now sit at the right hand of his Father, Allah, the only One God Jehovah, who is the greatest and without Him we can do nothing, even Jesus not, who is the faithful witness of God. In this world a son or daughter may become higher or better than his father or mother, but they shall never be able to come in a higher position the the Most High.

” (5) and from יהושע {Jeshua} Messiah, the trustworthy witness, the first-born from the dead, and the ruler of the sovereigns of the earth. To Him who loved us and washed us from our sins in His own blood, (6) and has made us sovereigns and priests to His Elohim and Father, to Him be esteem and rule forever and ever. Amĕn.” (Revelation 1:5-6 The Scriptures 1998+)

” (18) And let them know that You, Whose Name is יהוה {Jehovah}, You alone are the Most High over all the earth.” (Psalms 83:18 The Scriptures 1998+)

” (3) For not knowing the righteousness of Elohim, and seeking to establish their own righteousness, they did not subject themselves to1 the righteousness of Elohim. Footnote: 1Or did not obey. (4) For Messiah is the goal1 of the ‘Torah unto righteousness’to everyone who believes. Footnote: 1Or end purpose; not termination. (5) For Mosheh writes about the righteousness which is of the Torah, “The man who does these shall live by them.” (6) But the righteousness of belief speaks in this way, “Do not say in your heart, ‘Who shall ascend into the heavens?’ ” – that is, to bring Messiah down; or, (7) “ ‘Who shall descend into the abyss?’ ” – that is, to bring Messiah up from the dead. (8) But what does it say? “The word is near you, in your mouth and in your heart” – that is, the word of belief which we are proclaiming: (9) That if you confess with your mouth the Master יהושע {Jeshua} and believe in your heart that Elohim has raised Him from the dead, you shall be saved. (10) For with the heart one believes unto righteousness, and one confesses with the mouth, and so is saved. (11) Because the Scripture says, “Whoever puts his trust in Him shall not be put to shame.” (12) Because there is no distinction between Yehud?ite and Greek, for the same Master of all is rich to all those calling upon Him. (13) For “everyone who calls on the Name of יהוה {Jehovah} shall be saved.”” (Romans 10:3-13 The Scriptures 1998+)

” (21) “And I shall call for a sword against Gog? on all My mountains,” declares the Master יהוה {Jehovah}, “the sword of each one being against his brother. (22) “And I shall judge him with pestilence and blood, and rain down flooding rain and hailstones, fire and sulphur, on him and on his bands and on the many peoples who are with him. (23) “And I shall exalt Myself and set Myself apart, and I shall be known in the eyes of many nations. And they shall know that I am יהוה {Jehovah}.” ’ “(Ezekiel 38:21-23 The Scriptures 1998+)

” (28) “You heard that I said to you, ‘I am going away and I am coming to you.’ If you did love Me, you would have rejoiced that I said, ‘I am going to the Father,’ for My Father is greater than I.” (John 14:28 The Scriptures 1998+)

” (3) And I wish you to know that the head of every man is the Messiah, and the head of woman is the man, and the head of Messiah is Elohim.” (1Corinthians 11:3 The Scriptures 1998+)

” (15) The man went away, and told the Yehud?im that it was יהושע {Jeshua} who made him well. (16) And because of this the Yehuḏim persecuted יהושע {Jeshua}, and were seeking to kill Him, because He was doing these healings on the Sabbath. (17) But יהושע {Jeshua} answered them, “My Father works until now, and I work.” (18) Because of this, then, the Yehuḏim were seeking all the more to kill Him, ‘because not only was He breaking the Sabbath, but He also called Elohim His own Father, making Himself equal with Elohim.’ (19) Therefore יהושע {Jeshua} responded and said to them, “Truly, truly, I say to you, the Son is able to do none at all by Himself, but only that which He sees the Father doing, because whatever He does, the Son also likewise does. (20) “For the Father loves the Son, and shows Him all that He Himself does. And greater works than these He is going to show Him, in order that you marvel. (21) “For as the Father raises the dead and makes alive, even so the Son makes alive whom He wishes. (22) “For the Father judges no one, but has given all the judgment to the Son, (23) that all should value the Son even as they value the Father. He who does not value the Son does not value the Father who sent Him. (24) “Truly, truly, I say to you, he who hears My word and believes in Him who sent Me possesses everlasting life, and does not come into judgment, but has passed from death into life. (25) “Truly, truly, I say to you, the hour is coming, and now is, when the dead shall hear the voice of the Son of Elohim. And those having heard shall live. (26) “For as the Father possesses life in Himself, so He gave also to the Son to possess life in Himself, (27) and He has given Him authority also to do judgment, because He is the Son of Ad?am. (28) “Do not marvel at this, because the hour is coming in which all those in the tombs shall hear His voice, (29) and shall come forth – those who have done good, to the resurrection of life, and those who have practised evil matters, to a resurrection of judgment. (30) “Of Myself I am unable to do any matter. As I hear, I judge, and My judgment is righteous, because I do not seek My own desire, but the desire of the Father who sent Me. (31) “If I bear witness of Myself, My witness is not true. (32) “There is another who bears witness of Me, and I know that the witness which He witnesses of Me is true.” (John 5:15-32 The Scriptures 1998+)

Men of God

Abraham, man of God, Sarah and (Photo credit: Wikipedia)

Already in the Beréshith, the first book of the Holy Scriptures, we can find The Supreme Being making all things. As the Great Designer He is the Originator of everything, including man. Adam and Eve (Ḥawwah, the mannin) were His direct makings, His children, who could call him Father. Afterwards still many men of God, or men coming from God could call the Almighty Elohim their Father.

” (7) And יהוה {Jehovah} Elohim formed the man out of dust from the ground, and breathed into his nostrils breath of life. And the man became a living being.” (Genesis 2:7 The Scriptures 1998+)

” (18) And יהוה {Jehovah} Elohim said, “It is not good for the man to be alone, I am going to make a helper for him, as his counterpart.”” (Genesis 2:18 The Scriptures 1998+)

” (21) So יהוה {Jehovah} Elohim caused a deep sleep to fall on the man, and he slept. And He took one of his ribs, and closed up the flesh in its place. (22) And the rib which יהוה {Jehovah} Elohim had taken from the man He made into a woman, and He brought her to the man. (23) And the man said, “This is now bone of my bones and flesh of my flesh. This one is called ‘woman,’ because she was taken out of man.” (24) For this cause a man shall leave his father and mother, and cleave to his wife, and they shall become one flesh.” (Genesis 2:21-24 The Scriptures 1998+)

We have received men of God (i.e. children of God having become adult) who brought us the Words of their Father in heaven. The chosen one from God, Abraham was allowed by his Father in heaven to become the witness for God and the father of many.

“And strive in His cause as ye ought to strive, [with sincerity and under discipline]. He has chosen you, and has imposed no difficulties on you in religion; it is the cult of your father Abraham. It is He Who has named you Muslims, both before and in this [Revelation]; that the Messenger may be a witness for you, and ye be witnesses for mankind! So establish regular Prayer, give regular Charity, and hold fast to Allah! He is your Protector-the Best to protect and the Best to help!” (Koran 22:78 Yusufali)

” (17) And יהוה {Jehovah} said, “Shall I hide from Aḇraham what I am doing, (18) since Aḇraham is certainly going to become a great and mighty nation, and all the nations of the earth shall be blessed in him? (19) “For I have known him, so that he commands his children and his household after him, to guard the way of יהוה {Jehovah}, to do righteousness and right-ruling, so that יהוה {Jehovah} brings to Aḇraham what He has spoken to him.”” (Genesis 18:17-19 The Scriptures 1998+)

On those men brought into the world by a man and a woman, allowed by God to have children, God brought His blessings and let them also announce the marvellous action which would take place in the future. (The one of Jesus been born and being risen from death has already come true).

“Those were some of the prophets on whom Allah did bestow His Grace,- of the posterity of Adam, and of those who We carried [in the Ark] with Noah, and of the posterity of Abraham and Israel of those whom We guided and chose. Whenever the Signs of [Allah] Most Gracious were rehearsed to them, they would fall down in prostrate adoration and in tears.” (Koran 19:58 Yusufali)

We, having found a restored relation with Allah, the Most High Almighty God, can now also come to Him (Jehovah) and call Him our heavenly Father.

Please do read also:

+++

A good example how certain Christians misunderstand the word Allah and what Islam should really mean is seen in Allah has the Same Behavior as Satan (justiceshallovercome.wordpress.com)
In his text the writer does not seem to recognise that in the Bible you shall also be able to find many instances where God call unto destroying of killing other people.
The writer seems to focus on militant fundamentalist Muslims where perhaps “The Altoyah muslims says that Allah is Satan” (Never heard such a thing) “The Terrorists of Bin laden says that Allah is Born out of Lucifer” (where can we see this written or hear him say that?), “this means the same as that Allah is Born out of Devil, this means also the same as that Allah is Born out of Satan.” Where he seems to forget what Satan means. Satan is any adversary, so it would not be abnormal to call Jehovah God the adversary or satan against the evil world. The writer of the article clearly considers the wrong viewpoint of certain Christians where Satan has become a devilish being which has two horns on its face and lives in a underground where people after they die will be tortured.
Conversations at the Mosque – Islam v Christianity (sianarulanantham.wordpress.com)
During my visit to Bahrain I took the tour of Al Fateh Grand Mosque. I was asked to dress in a Hijab and was shown around the building.
+
My guide was a young lady called Faiza who had such a sweet humble nature, it was a pleasure to talk to her. She had a profound love of God and a desire to serve him and dedicate her life to him. She was keen to share her faith and I mine.
+
So what did I learn? That Muslims believe that:
- There is only one God and our first commandment is to serve Him (although Islam does not attribute a gender to God) and then to serve others
- Abraham had direct communication with God and Abraham, Moses, David, John the Baptist are among the prophets
- Jesus was born of a virgin and was God’s messenger, the messiah who was foretold in Jewish scriptures
- Mary was a very special women, chosen by God
- Jesus healed the sick, raised people from the dead and was without sin
- There will be a second coming of Christ, which will be a time of judgement.
- We can communicate directly with God through prayer, we don’t need priests or rabbi as intercessors
- There are angels who God uses as messengers
In Secular Sunday: Losing My Religion, Part 1: Christianity (rebekkaksteg.com) can be seen how difficult it is for people to understand why God allows certain things to happen. THey donot seem to understand what happened in the Garden of Eden and do not see that when people thought they could do it better than God, when He gave them the right to rule the world, they should not blame Him for the things they did wrong.
She also writes:
I left Islam, and in the end, I couldn’t see any convincing evidence as to why I should believe in god at all. All I see is fairy tales, make-believe and wishful thinking. And I’m sorry, I’d rather be hurt by the truth than comforted by a lie.
+
God orders genocides, murder and torture of other people, but that’s okay, because those were heathens who were damned anyway. God is okay with babies being born with horrible birth defects or cancer, but it is our fault for being sinful in the first place.
+
At the age of 15, I really began to see the hypocrisy of many of my fellow Christians. The girls who were leading the worship sessions, and spoke about “saving yourself for marriage” were the ones who went all the way with their boyfriends.
+
But if God is truly good, why would He allow so much evil in the world? If He is truly all-powerful and all-knowing? If She exists and we are given free will, this world seemed like a test designed to make us fail.
Christian-Jews-Muslims and Concept of God (makashfa.wordpress.com)There are two fundamental points between Islam and Christianity which,for the sake of the truth and the peace of the world, deserved a very serious and deep investigation. As these two religions claim their origin from one and the same source, it would follow that no important point of controversy between them should be allowed to exist. Both these great religions believe in the existence of the Deity and in the covenant made between God and the Prophet Abraham.
Damnable idol of “Catholic Jesus” erected in Syria (ivarfjeld.com)
In the midst of a conflict rife with sectarianism, a giant bronze statue of Jesus has gone up on a the Syrian Cherubim mountain, apparently under cover of a truce among three factions in the country’s civil war.
+
There are no limits to lawlessness, when people mock God in the name of “Jesus”. The law is crystal clear. Man shall not make any image, in the likeness of anything in Heaven above or on the Earth below.
+
A false lawless copy-cat Messiah has guided the Greek Orthodox Patriarch, lead astray to follow demonic powers. No doubt the Islamic forces agreed on a cease fire, to let the god-mockers set up their gross idol.
Pakistani Police Hunting Down Christian Who Dared To Correct Islamic Misconceptions About Christianity (midnightwatcher.wordpress.com)
“Police and a banned Islamic extremist group in Lahore, Pakistan are searching for a young Christian accused of blasphemy – with the extremist group calling for his death – after he sought to correct misconceptions about Christianity in a Muslim book, sources said. Sources close to Adnan Masih, 26, said he believes that if he turns himself in, he will be killed by either the Islamic extremist Jamaat ud Dawa (JuD) or the Pakistani judicial system, which makes blasphemy against Islam’s prophet punishable by death.
+
A Few Simple Questions for Muslim Visitors – “The Qur’an teaches that, according to Christianity, God acquired a son through procreation with Mary. In the eyes of Muslims, the term ‘son of God’ is believed to be, and is therefore understood, in a literal sense. But this misrepresentation is so far from the basic tenets of Christianity that any serious student of the Qur’an should begin questioning the veracity of some of the teachings of Islam on this error alone… Because of Mohammed’s misunderstanding of what Christians believed and practiced, Islam teaches that the Christian belief of the Trinity is a polytheistic teaching of ’three gods’, characterized as the ‘Father’, and the ‘Son’ and the ‘Virgin Mary’ …” Read more.
In A Few Simple Questions for Muslim Visitors the writer misleading says that the teachings of the historic Christian faith that was delivered to the saints would be different to what the apostles believed and the many followers of Christ who kept truthful to the Only One God. The so called midnightwatcher also does not leave an opportunity to react, which shows how much reactions are avoided in the fear to having it answered properly or to let others disagree or show where the person goes wrong in his thinking.
U.S. imam: Muslims can take the property of Christians and Jews (cofda.wordpress.com)
Yasir Qadhi (aka Abu Ammaar Yasir Kazi) is an American imam and college professor who is described by a 2011 New York Times Magazine essay as “one of the most influential conservative clerics in American Islam.”
+
In his sermon/lecture in the YouTube audio below, Qadhi begins by calling Christians “shirk” for being “polythesists” who believe in the Triune God (three persons in one God), instead of Islam’s “monotheist” god Allah.Then Qadhi really steps up his verbal abuse. He says, since “there is no deity worthy of worship except Allah wuzza wuzza,” Christians are “by necessity and by definition … the most evil of all evils.” Like all “unbelievers” and “polytheists,” Christians are “filthy.” They are ”najusa” (feces, urine) — “a filthy impure dirty substance.”
Test the Spirit (evangelize4life.org)
My recent (predetermined) encounters, with a Jehovah Witness and two Islamic Saudi Arabian students, supports John’s admonition. Both religions deny that Jesus Christ has come in the flesh (not God), and insist that He was but a mere man or prophet of Allah. The Bible describes Satan as the father of lies and is responsible for promoting error regarding the true identity of Jesus Christ our Lord. According to scripture Lucifer uses false prophets, religions, doctrines, and more to propagate satanic lies in order to blind the eyes of unbelievers from the truth of God’s Word. In this same chapter, John describes the work of the Holy Spirit as “spirit of truth” and the activities of Satan as “spirit of error.”
What is a religion? (jesuschristzfreedom.wordpress.com)
There are several, or dozens, or hundreds of religions in the world. I’m not sure how many, because measuring where a religion stops and where the next one starts is like measuring where Alaskan Inuit becomes a different language than Canadian and Greenlandic Inuit. Because of this, there is really no way to know how many languages there are in the world, either. If these people can understand these people, and they can understand them, but they can’t understand them…
Once again an article on a site which does not give any possibility to react is What is the Bible: A Summary, and Some Important Highlights (servehiminthewaiting.com) were the writer sandra Lloyd also considers the New Testament to be the story of God-man which than would be Jesus. She understands that Christ is a title, rather than a name, and agrees that the prophesied Christ had come, and accomplished the redemptive work which he came to do, that is; “having never sinned, he died for (our) Human Sin, and rose from the dead, thereby buying our pardon, and commissioned.” Acknowledging that Christ Jesus died she also should recognise a sign that this was an element of humanness which God does not have as an eternal Spirit. God, who does not tell lies, can not be tempted, can not sin and can not die, said about that Nazarene Jew: “This is my beloved son”. when Jesus would be God all the promises made in the Old Testament would be false conceptions and would have people to believe that god must have been a terrible tyrant and unjust God, because why did He wait so long before He made an end to the effect of the first sin. And why do we still have to wait so long before we can see and enter that Kingdom of God about spoken in the Old Testament all the time?

	On to a baptismal ce… on Get Your Wonderful Disease-pro…
	Reden om kennis in u… on Fundamenten van het Geloof 13…
	What is expected of… on Lovers of God, seekers and lov…
	What is expected of… on Being in tune with God
	Wat wordt er van een… on Wettisch tegenover wet
	Wat wordt er van een… on Fundamenten van het Geloof: 7.…
	Intense conflict in… on A multi-front war between Isra…
	Wat betekent het om… on Kerkzijn in een ik-gerichte…
	What does it mean to… on Being Religious and Spiritual…
	What does it mean to… on Members of the ecclesia unitin…
	What does it mean to… on How do I know if I’m cal…
	What does it mean to… on The Pastor Theologian
	No necessity for fas… on 8 Reasons Christian Holidays S…
	How to find out that… on Lovers of God, seekers and lov…
	How to find out that… on Patriarch Abraham, Muslims, Ch…

Rechtvaardiging door geloof

Aanvullend

Rate this:

Share this:

Culturele achtergrond en ervaring

Wat is zulke ervaring waard?

Het voorbeeld van Abraham

De les van dit alles

Aanverwant over Vertrouwen op God

Rate this:

Share this:

De geest van Nimrod

Imperium vorming

Uitgaan uit de stad

De muren om de ‘vestingen’ van het christendom

Je eigen kruis opnemen

Aanverwant

Rate this:

Share this:

Intro: Salvation and sanctification

Calvinist thought about believers and salvation

Secure key to eternal destiny and perseverance of saints

Doctrine of limited atonement

Legitimate ones to receive Grace

Under or not under a Law and righteousness

Living according to the true faith required by God

Not all people shall come into the Kingdom of God.

Doubters and the ones mulled back and forth

A puller and a decider and the elected

Arminianism, God’s sovereignty and Predestination

All requested by god to believe in Him and His Word

Getting to know God and consequences

Condemnation from old

Additional literature:

Related articles

Rate this:

Share this:

Inleiding

Oorsprong van het Vaderschap

Maker ook Vader

Belangrijk ingestelde overeenkomst

Estafette loop

Aanvullende lectuur:

Related articles

Rate this:

Share this:

Lazy Christians

Preaching Christians against not witnessing Muslims

Thinking all Christians and all Muslims are of the same lot

An earth-father or patriarch

Meaning of Islam

Worshipping prophet not followed

Chosen people and their faith

Son of a mother

Son of a father

A son to Allah

Son of David who received from his Father in heaven

A son of glad tidings

Son of the One Greatest Elohim

Anointed and given tasks by his Father

Prayed to his Father

An intercessor or mediator

Son lower than Father

Men of God

Please do read also:

Related articles

Rate this:

Share this: