Bijbel en Wetenschap: Geloof en onderzoek 4: Het bewijs van Gods bestaan (4) Het heelal als toevalstreffer

Het bewijs van Gods bestaan: Het heelal als toevalstreffer

In de serie ‘Intelligent Design’ (intelligent ontwerp) wees ik er al op dat fundamentalistisch denkende christenen een uitgesproken voorkeur hebben voor bewijs vanuit de biologie, met voor bijzien van een vak zoals bijv. de fysica. Wellicht weerspiegelt dat de fervente neiging van veel mensen om hun argumenten door anderen te laten aanleveren, om ze dan zelf alleen maar te hoeven uitventen.

Ongetwijfeld scheelt dat veel denkwerk. Maar er is altijd het risico dat de gebruiker de essentie van het oorspronkelijke argument niet (of niet goed) heeft begrepen, en er dan reddeloos mee de fout in gaat. Of er is het risico dat de gebruiker er zich onvoldoende van bewust is dat er intussen wetenschappelijk veel meer bekend is, en dat op grond daarvan de houdbaarheidsdatum van het argument inmiddels is overschreden. Zulke argumenten kunnen dus nuttig zijn om kennis van te nemen, maar zijn uiterst riskant om zelf (tweedehands) te gebruiken, tenzij je voldoende bekend bent met het vakgebied.

Ons verbazingwekkende heelal

Paul Davies, Brits-Australische en internationaal bekende natuurkundige, hoogleraar natuurkunde aan de Arizona State University sinds 2006 en gasthoogleraar aan de University of New South Wales sinds 2015 en Imperial College London,

Meer van belang is echter dat er in de categorie ‘nuttig om kennis van te nemen’ intussen interessantere argumenten zijn, dan die van de eerwaarde 19e-eeuwse dominee Paley. The Britse professor in de fundamentele fysica Paul Davies heeft een paar dozijn boeken geschreven over de betekenis die recente ontdekkingen in de moderne fundamentele natuurkunde hebben op ons beeld van het heelal. Dat loopt van ‘The accidental Universe’ (Het heelal als toevalstreffer) tot ‘The mind of God’ (Gods geest, met geest in de zin van aanpak of manier van denken). Het komt er op neer dat het heelal aan alle kanten en op allerlei gebieden blijk geeft van een uiterst precieze fijn-afstelling, en dat het zonder die exacte fijnregeling niet zou kunnen bestaan, en wij dus ook niet. Wie alleen maar (populair-)wetenschappelijke boeken leest wanneer ze zijn mening over het bestaan van God duidelijk bevestigen, zal er wellicht door worden teleurgesteld. Want vooral in zijn oudere boeken gaat hij absoluut niet die kant uit. Hij ziet het dan nog uitsluitend als een weliswaar groot, maar toch niet onmogelijk toeval. Maar het interessante is dat hij, op basis van zijn waarnemingen en overwegingen, gaandeweg steeds meer opschuift naar de overtuiging dat er wel degelijk sprake moet zijn van een of andere oorzaak die zelf buiten ons heelal moet zijn gelegen. Maar je moet zelf dan maar beslissen of je die oorzaak ‘god’ wil noemen. Dat betekent in elk geval dat hij in dat opzicht een objectief overzicht geeft van wat er aan de hand is, zonder (desnoods tegen beter weten in) ten koste van alles iets te willen bewijzen, wat dan ook.

Wat willen we er eigenlijk mee?

Kun je dan op deze manier wel het bestaan van God bewijzen

Want dat is tenslotte het onderwerp van deze serie. Helaas moet ik u nu teleurstellen. Het bestaan van God laat zich ook langs deze weg niet waterdicht wetenschappelijk bewijzen, al geeft het ontegenzeggelijk boeiende en verhelderende inzichten. Want hoe meer we inzien hoe verschrikkelijk zorgvuldig dit hele heelal in elkaar steekt, hoe meer bewondering we onvermijdelijk krijgen voor ‘de ontwerper en bouwmeester’ ervan. En daar wordt helaas maar al te weinig aandacht aan geschonken.

Te veel christenen zien hier volledig aan voorbij (al zullen ze dat zelf ten stelligste ontkennen). Want ze zoeken alleen maar waterdichte bewijzen, en komen daardoor aan bewondering niet toe. Ze beoordelen de wetenschap uitsluitend op haar bruikbaarheid voor het leveren van dat vurig gezochte bewijs, en als dat er niet in zit wenden ze zich teleurgesteld af, of ze passen de wetenschappelijke feiten net zolang aan tot die dat bewijs wel kunnen ‘leveren’. Of anders beschouwen ze wetenschappelijke feiten juist als potentieel gevaarlijk, omdat hun overtuiging er wel eens door weerlegd zou kunnen worden (wat in feite een teken van twijfel is!), en dan doen ze er alles aan om ‘aan te tonen’ dat die feiten niet zouden kloppen.
Het is alsof je elke bloem die je vindt, in zijn onderdelen uit elkaar plukt om te zien of je er zo iets aan hebt, en hem, wanneer dat niet zo blijkt te zijn, weg gooit en ontkent dat hij bestaat. Terwijl je al die tijd geen ogenblik hebt gekeken naar zijn schoonheid als complete bloem; laat staan dat je daar een afspiegeling in hebt gezien van Gods scheppingskracht.

En wat wil God eigenlijk?

We zullen daarom de waarheid onder ogen moeten zien: het bestaan van God kun je niet wetenschappelijk bewijzen. En meer dan dat: dat heeft God met opzet zo ingericht. Want Hij vraagt van ons geloof, geen overtuiging die we, desnoods knarsentandend, wel moeten aanvaarden, omdat de onweerlegbare bewijzen ons geen andere keus zouden laten. En wanneer iemand dat onbevredigend vindt, dan zou hij er goed aan doen zich af te vragen of hij dan niet al is gevallen voor het standaard argument van de gemiddelde atheïst:

als God bestaat moet je dat kunnen bewijzen, ergo: als je het niet kunt bewijzen is het dus niet waar.

Dat is echter geen fataal argument, maar alleen maar een denkfout. Zoals ook het argument

‘als je God niet nodig hebt (om de wereld te verklaren), waarom zou je dan in Hem geloven’

een drogreden is. Ik zou ook niet weten waar we olifanten voor nodig hebben, maar ik geloof wel degelijk in hun bestaan. Waar het om gaat, is:

God is geen abstracte of zielloze natuurkracht, en zijn aanwezigheid is ook niet zoiets als ‘onzichtbare’ materie die je weliswaar niet kunt zien, maar waarvan je de aanwezigheid wellicht op een andere manier toch wetenschappelijk zou kunnen aantonen.

Hij is een intelligent denkend wezen, dat op een bepaalde manier met ons omgaat, maar zich bewust onttrekt aan directe waarneming, om te zien hoe wij daarop reageren. Maar dat wil nog niet zeggen dat een geloof in Hem dus irrationeel is. Zoals we een zwart gat niet kunnen waarnemen, maar het bestaan (of niet-bestaan) daarvan wel kunnen afleiden uit de manier waarop het zijn omgeving beïnvloedt, en die omgeving daar dan weer op reageert, zo kunnen we ook de invloed van God indirect wel degelijk waarnemen. En dat zou voldoende moeten zijn om ons te overtuigen. En dat wij daarmee dan nog niet op onze beurt een ander kunnen overtuigen, is wellicht vervelend voor ons, maar daar heeft God geen last van. Daarom zullen we de laatste twee afleveringen in deze serie besteden aan de vraag waarom wijzelf eigenlijk in dat bestaan van God zouden moeten geloven.

R.C.R.

+

Voorgaande

Schepping, intelligent design, evolutie (3) – Godsbewijzen van heidense filosofen en horlogemakers

Schepping, intelligent design, evolutie (4) Het ontstaan van het universum

Bijbel en Wetenschap: Schepping, intelligent design, evolutie (6) De Boodschap van de Bijbel zelf

Het bewijs van Gods bestaan 1. De weg van veel goden naar geen God

Bijbel en Wetenschap – Geloof en onderzoek 1: Een wetenschappelijke benadering

Bijbel en Wetenschap: Geloof en onderzoek 2: Het bewijs van Gods bestaan (2)

Bijbel en Wetenschap: Schepping, intelligent design, evolutie (6) De Boodschap van de Bijbel zelf

Bijbel en Wetenschap: Geloof en onderzoek 3: Het bewijs van Gods bestaan (3) De Natuur als mechanisme

Fundamenten van het Geloof 2: De levende en waarachtige God

++

Aanvullende lectuur

1. Het begin van alles
2. Het universum makende Woord van God
3. Van chaos naar ordelijkheid
4. Bestaan en moeilijke herkenning van het Hoogste Godheidswezen
5. Wonder van openbaring
6. Hoge herkenningen. . . . Het hele licht van het universum
7. Geloven in God

Als de tijd ten einde loopt … De geest van Nimrod

“U hebt uw schatkamers gevuld, hoewel de tijd ten einde loopt”(Jac.5:3)

De geest van Nimrod

Nimrod was de eerste machthebber op aarde …
De kern van zijn rijk werd gevormd door Babel, Uruk, Akkad en Kalne, in Sinear.
Vanuit dat land trok hij naar Assyrië, waar hij Nineve, Rechobot–Ir en Kalach bouwde, en ook de grote stad Resen, tussen Nineve en Kalach. (Gen. 10:8-12)

Toen Kaïn was vervloekt om de moord op zijn broer Abel, trok hij weg uit de streek Eden naar het land Nod. En een van de eerste dingen die hij daar deed, was een stad bouwen. Dit is de eerste keer dat wij dat woord ‘stad’ in de Bijbel tegen komen. Het Hebreeuwse woord is ‘ir’(zie Rechoboth-Ir in het citaat hierboven). Het betekent: ‘een bewaakte plaats’, en het is afgeleid van yare, dat ‘angst’ betekent, of ‘bevreesd zijn’. Nu lezen we in Gen. 4:14 dat Kaïn inderdaad vreesde voor zijn leven, dus helemaal onlogisch was dat niet. Maar het was het begin van een kenmerkende gewoonte van de goddelozen.

Imperium vorming

Bij ziggoerats werden reeds bakstenen toegepast (de foto toont een reconstructie)

Toen de mensheid zich, na de vloed, opnieuw begon te verspreiden en naar de vlakte van Sinear (Mesopotamië) trok, begon zij daar onmiddellijk weer steden te bouwen. Volgens Gen.11:3 gebruikte zij daarvoor een nieuwe bouwtechniek. In plaats van het stapelen van (al of niet bewerkte) natuursteen, ging zij nu uit van handgevormde stenen (een vorm van baksteen), die ze met natuurlijk asfalt (bij wijze van cement) aan elkaar metselde. De archeologie bevestigt ons, dat zij daarmee enorme bouwwerken konden optrekken. Dat is dan ook de achtergrond van de stad Babel en zijn befaamde toren.

De Toren van Babel, schilderij van Pieter Bruegel. De koning op de voorgrond (linksonder) stelt waarschijnlijk Nimrod voor.

De tekst geeft duidelijk aan dat de bouw daarvan werd gemotiveerd door de wens onafhankelijk te worden van God, en een alternatieve veiligheid te vinden. Dat gold niet alleen voor de toren, maar voor de stad als geheel, want het is de bouw van de stad, niet alleen die van de toren, die door Gods ingrijpen wordt stilgelegd. Maar we hoeven dit niet te beperken tot alleen deze stad; Babel wordt ons duidelijk getoond als voorbeeld voor de hele streek. Voor deze steden wordt opnieuw het woord ir gebruikt. We vinden het maar liefst 5 maal genoemd in deze twee hoofdstukken (Gen. 10 en 11). Let op dat het woord niet zomaar een aanduiding is van een plaats met een groter aantal huizen dan een dorp; het duidt altijd een ommuurde plaats aan. Ommuren doe je alleen wanneer je bang bent voor vijanden. En die vijanden ontstonden doordat zij, uit zelfverdediging, die andere volken juist aanvielen en onderwierpen.

Nimrod volgens het Promptuarii Iconum Insigniorum – “de tegenstrever” of “de zich verontwaardigende”, zoon van Kus en een achterkleinzoon van Noach.

Nimrod wordt ons genoemd als de eerste van dergelijke heersers, en het is tekenend dat hij ons tevens wordt geschilderd als ‘een groot jager’ (Gen. 10:9). Waar de generaties van vóór de vloed ons aanvankelijk nog worden geschilderd als herders en bezitters van kudden – dus hoeders van dieren – is nu het jagen en doden van dieren – dus bloedvergieten – het teken van ‘ware mannelijkheid’. Eenzelfde onderscheid vinden we later in Gen. 25 tussen Jakob en Esau, en het is niet zonder betekenis dat dit de eerstvolgende keer is dat we het begrip jacht in Genesis vinden (jacht en jachtbuit komen in Gen. 25 en 27 maar liefst 10 maal voor, tegen nog maar 7 maal daarna!).

Uitgaan uit de stad

Het is uit deze wereld van menselijke heerszucht en menselijke ‘veiligheid’ dat Abraham wordt weggeroepen, om verder als nomade te leven in het land Kanaän. Maar de menselijke schijnveiligheid van de ommuurde stad blijft ook dan een rol spelen in het verhaal. Wanneer Abraham en zijn neef Lot besluiten elk een kant uit te gaan, omdat hun gezamenlijke kudden te groot zijn geworden om nog in dezelfde streek te weiden, kiest Lot voor zichzelf de vruchtbare omgeving van ‘de steden van de vlakte’ (dat is de vallei ten zuiden van de Dode Zee). En na verloop van tijd vestigt hij zich in één daarvan. Dit is, na Gen. 10+11, de eerstvolgende keer dat we het woord ‘stad’ (ir) weer tegenkomen. De eerste crisis komt wanneer een confederatie van Mesopotamische heersers die steden aanvalt en de bevolking, inclusief Lot, als slaven mee terug wil nemen naar Mesopotamië. Alleen door tussenkomst van Abraham en enkele medestanders kan Lot daaraan ontsnappen. Toch vestigt hij zich opnieuw in de stad Sodom. De volgende crisis komt wanneer God besluit die steden te vernietigen wegens hun verregaande goddeloosheid. God is bereid Lot daarbij te sparen, maar die moet dan wel kiezen tussen Gods belofte van bescherming en de schijnveiligheid van een ommuurde stad. In deze hoofdstukken 18+19 komen we dat woord stad dan ook maar liefst 14 keer tegen. Lot blijkt echter slechts met moeite te bewegen de stad Sodom te ontvluch-ten, en ziet ook dan zijn veiligheid toch allereerst nog in Soar, een andere,nabij gelegen stad. Pas later besluit hij ook die achter zich te laten en zijn veiligheid te zoeken in de bergen, maar blijkbaar nog steeds niet in een vertrouwen op de God die hem toch tot tweemaal toe had gered.

De muren om de ‘vestingen’ van het christendom

Onze christelijke wereld kent, naast de ‘grote’ kerken, een uitgebreid palet van bewegingen en sekten; elk met een eigen versie van de christelijke boodschap die in hun visie het ware bijbelse christendom vertegenwoordigt.

Het lijkt wel alsof er een aparte Bijbel bestaat voor elk van hen, omdat elk dat Boek op een geheel eigen manier leest. Vele daarvan ontlenen hun bestaansrecht aan de nadruk die ze leggen op een bepaald aspect van de bijbelse boodschap, waar ze de rest in belangrijke mate aan ondergeschikt maken. En dat komt weer doordat velen voor eigen consumptie een slecht gebalanceerd menu samenstellen uit het totale Bijbelse aanbod. Het Oude Testament blijkt vaak zeer slecht gelezen, en dus gekend, te worden. En vervolgens wordt de tekst veel te veel met moderne westerse ogen gelezen, wat vaak leidt tot een-zijdige of zelfs ronduit onjuiste interpretatie van de bedoeling ervan. Nu is de gemiddelde Bijbellezer op zulke punten een leek en dus kun je hem deze neiging ook weer niet al te kwalijk nemen. Maar toch rust er ook op die leek-lezer wel degelijk een verantwoordelijkheid om rekening te houden met de mogelijkheid dat zijn begrip van de tekst wellicht gekleurd is door zijn ‘voorgeprogrammeerde’ denkwijze. En wanneer hij voldoende reden heeft aan te nemen dat een uitleg die probeert dat te corrigeren, wellicht juist zou kunnen zijn, moet hij bereid zijn die te aanvaarden, of in elk geval in overweging te nemen. De praktijk blijkt echter maar al te vaak anders te zijn. Dan wordt de eigen opvatting als onaantastbaar beschouwd (‘het staat er toch’) en wordt de geboden alternatieve uitleg opgevat als een infame poging de eigen identiteit van de betrokken geloofsrichting te ondermijnen, of als het bewijs van een apert gebrek aan nederigheid om de ‘duidelijke’ leer van de Schrift te erkennen. Maar ook daar blijft het niet bij. De ware fundamentalist neemt niet alleen zijn medegelovigen de maat door hem langs de lat van juist dit soort uitleg te leggen, hij toont naar buiten toe ook zijn geloofsijver door te ijveren voor, en het verplicht stellen van, het aanhangen van deze opvattingen door al zijn medeburgers, ook diegenen die niet tot zijn eigen kring behoren. Want waar het ten diepste op neerkomt, is angst. En zijn overtuiging is zijn bescherming, de ‘muur’ tussen hemzelf en de goddeloze wereld daarbuiten, die hem moet beschermen tegen de aanvallen van de vijandige wereld rond-om. En wie niet van zijn eigen ‘stad’ is, moet overheerst worden, gedwongen de heerschappij van die overtuiging te erkennen. Daarin ligt zijn hele gevoel van veiligheid. En die overtuiging, die muur, zal hij dus ook nooit ter discussie willen stellen. En daarom zijn er zoveel geloofs-koninkrijkjes, gescheiden door zulke muren. Maar al die muren zijn nog steeds gebouwd van door mensenhanden gevormde ‘stenen’, en niet door God.

Je eigen kruis opnemen

Bij Lukas, die meer dan de andere evangelisten de eisen van discipelschap benadrukt, lezen we:

‘Wie niet zijn kruis draagt en mij op mijn weg volgt, kanniet mijn leerling zijn’ (Luk. 14:27).

Voor een Jood uit de 1e eeuw zou ‘een kruis dragen’ maar één betekenis hebben: op weg zijn naar de plaats van je executie. ‘Je kruis dragen en Jezus volgen’ zou voor hem betekenen: Hem volgen naar Golgotha om daar met hem gekruisigd te worden. Dit gaat over het opofferen van je eigen leven in navolging van je meester. Dat hoeft niet altijd te betekenen dat je voor het geloof moet sterven (al moet je die bereidheid wel te allen tijde hebben), het kan ook betekenen dat je juist je leven in zijn dienst stelt. Maar het gaat in elk geval over opoffering. De ware volgeling van Christus leeft zonder eigen muren. Hij vertrouwt op God, dat Hij die bescherming biedt. Maar fundamentalistische ijveraars zien liever dat anderen zich aan ‘de regels’ houden. Zij dwingen het ‘heiligen’ van de sabbat af, ook voor niet-christenen (zonder zich er verder om te bekommeren hoe die dag dan infeite wordt doorgebracht). Ze lopen te hoop tegen iedere suggestie dat de aarde ouder zou zijn dan 6000 jaar (zonder zich ooit af te vragen wat nu in feite de werkelijke boodschap is van Gen. 1). Ze oefenen druk uit op de overheid om ook voor niet-christenen elk ingrijpen in het menselijk leven te verbieden (zonder zich ooit te hebben verzet tegen militair ingrijpen in andermans land of, aan de overkant van de oceaan, tegen particulier wapenbezit). Ze gaan tewerk als diegenen uit de Farizeeën, die tot geloof waren gekomen, maar die er tegelijkertijd op aandrongen dat de gelovigen uit de heidenen zich zouden laten besnijden. Over hen schrijft Paulus:

‘Ze zijn voor de besnijdenis, maar leven zelf niet volgens de wet; ze willen dat u zich laat besnijden om zich daarop te kunnen laten voorstaan. Maar ik – ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus (Gal. 6:13-14).

Dit alles is uiteindelijk nog steeds de geest van Nimrod: heersen over anderen. Weliswaar gebeurt dat zogenaamd voor de glorie van God, maar het is toch niet wat Jezus van zijn volgelingen vroeg. Hij verlangde dat zij hun eigen leven in zijn dienst stelden, niet dat van anderen. Wat er met die anderen gebeurt, zouden zij volledig aan God moeten over laten; dat is niet hun zaak. We vinden dat aan het eind van het evangelie van Johannes: op de vraag

‘En wat gebeurt er met hem, Heer?’

is Jezus’ antwoord:

‘Het is niet jouw zaak (wat er met hem zal gebeuren): jijmoet mij volgen.’ (Joh. 21:21-22).

De gelovige die zich temidden van al deze imperiumvorming nog staande wil houden, doet er daarom goed aan zich te concentreren op wat er van hemzelf wordt gevraagd. Het lot van zijn medemens kan hij met een gerust hart aan God overlaten.

R.C.R.

+

Voorgaande

Als de tijd ten einde loopt …… Vragen naar het goede

 

++

Aanverwant

1. Fragiliteit en actie #10 Voor het nageslacht
2. De nacht is ver gevorderd 4 Studie 1 Zijn het de laatste dagen? 3 Hoe pakken we het aan?
3. De nacht is ver gevorderd 6 Studie 2 Schrik of troost 2 Sodom en Gomorra
4. De nacht is ver gevorderd 18 Studie 3 Lessen uit het verleden 7 Conclusie
5. God meester van goed en kwaad
6. De Dag is nabij #8 Overzicht

Wetenschap en religie zijn met elkaar te rijmen

„Wetenschap en religie [worden] niet langer als onverenigbaar beschouwd.” — The Daily Telegraph, Londen, 26 mei 1999.

De relativiteit van “Nieuw” en kennisvoorziening of wetenschapstoelichting – “The Daily Telegraph’s new offices and printing premises in Fleet Street, London. Illustrated London News, 1882.” (Photo credit: Wikipedia)

Bij zowel wetenschap als religie, in hun edelste vorm, gaat het om het zoeken naar waarheid. De wetenschap ontdekt een wereld waar een luisterrijke orde heerst, een heelal dat duidelijke blijken van intelligent ontwerp bevat. De ware religie maakt die ontdekkingen zinvol door te leren dat het intellect van de Schepper achter het ontwerp schuilt dat in de stoffelijke wereld zichtbaar is.

„Ik merk dat mijn inzicht in de wetenschap enorm verrijkt wordt door religie”, zegt de moleculair bioloog Francis Collins. Hij vervolgt: „Wanneer ik iets ontdek over het menselijk genoom, ervaar ik een gevoel van ontzag voor het mysterie van het leven en zeg ik bij mezelf: ’Tjonge, alleen God wist dit eerder.’ Het is een heerlijke en ontroerende gewaarwording, die me helpt God te begrijpen en waarderen en waardoor de wetenschap me nog meer voldoening schenkt.”

Wat zal iemand helpen wetenschap en religie met elkaar te rijmen?

Een voortdurend zoeken

Accepteer de beperkingen:

Het eind van ons zoeken naar antwoorden in verband met het oneindige heelal en de eindeloze ruimte en tijd is nog niet in zicht. De bioloog Lewis Thomas merkte op:

„Er zal geen eind komen aan dit proces, omdat we nu eenmaal een onverzadigbaar weetgierige soort zijn, onderzoekend, speurend en ernaar strevend de dingen te begrijpen. We krijgen het nooit opgelost. Ik kan me geen eindpunt voorstellen waar iedereen een zucht zal slaken en zal zeggen: ’Nu begrijpen we alles.’ Het zal altijd ons verstand te boven gaan.”

Wanneer het gaat om religieuze waarheid is de omvang eveneens onbegrensd. Een van de Bijbelschrijvers, Paulus, verklaarde:

„Nu zien we alleen raadselachtige weerkaatsingen in een spiegel . . . Mijn kennis is nu gedeeltelijk.” — 1 Korinthiërs 13:12, The New English Bible.

Gedeeltelijke kennis over zowel wetenschappelijke als religieuze kwesties weerhoudt ons er echter niet van goed gefundeerde conclusies te trekken op basis van de feiten waarover we beschikken. We hoeven niet in details te weten hoe de zon is ontstaan om er absoluut zeker van te zijn dat hij morgen op zal komen.

Laat de bekende feiten spreken:

Een licht in de duisternis te vinden in de Bijbel, het Woord van God (Foto credit: Wikipedia)

Bij het zoeken naar antwoorden moeten we ons laten leiden door deugdelijke beginselen. Als we voor de bewijsvoering niet de hoogste normen hanteren, zijn we makkelijk te misleiden bij onze zoektocht naar wetenschappelijke en religieuze waarheid. Laten we reëel zijn: niemand van ons kan ooit alle wetenschappelijke kennis en denkbeelden, die thans reusachtige bibliotheken vullen, evalueren. Daar staat tegenover dat de Bijbel in een handzaam compendium van geestelijk onderwijs voorziet dat we kunnen beschouwen. De bijbel wordt terdege gestaafd door bekende feiten.*

Voor kennis in het algemeen geldt echter dat het oprechte moeite kost om feit van speculatie en werkelijkheid van bedrog te onderscheiden — zowel in de wetenschap als in de godsdienst. Zoals de Bijbelschrijver Paulus aanraadde, moeten we „de tegenstrijdigheden der valselijk zo genoemde ’kennis’” afwijzen .

20 O Timo̱theüs, behoed wat u is toevertrouwd+ en keer u af van de holle klanken waardoor wat heilig is geweld wordt aangedaan, en van de tegenstrijdigheden der valselijk zo genoemde „kennis”.+ 21 Door met zulk een [kennis] te geuren, zijn sommigen van het geloof afgeweken.+ (1 Timotheüs 6:20).

Om de wetenschap en de Bijbel met elkaar te rijmen, moeten we de feiten voor zich laten spreken, waardoor we gissingen en speculaties vermijden, en nagaan hoe het ene feit het andere staaft en aanvult.

Wanneer we bijvoorbeeld inzien dat de Bijbel de term „dag” gebruikt voor periodes van uiteenlopende duur, begrijpen we dat het verslag over de zes scheppingsdagen in Genesis niet in tegenspraak hoeft te zijn met de wetenschappelijke conclusie dat de leeftijd van de aarde ongeveer vier en een half miljard jaar is. Volgens de Bijbel bestond de aarde al een niet-gespecificeerde tijd voordat de scheppingsdagen begonnen. (Zie de voetnota „De scheppingsdagen — Elk 24 uur lang?”) Zelfs als de wetenschap zichzelf corrigeert en een andere leeftijd voor onze planeet oppert, gaan de uitspraken in de Bijbel nog op. In plaats van de Bijbel tegen te spreken, voorziet de wetenschap ons in dit en veel andere gevallen juist ruimschoots van aanvullende informatie over de stoffelijke wereld, in het verleden en het heden.

Geloof, geen lichtgelovigheid:

De Bijbel verschaft ons kennis over God en zijn voornemens die uit geen enkele andere bron te putten is. Waarom moeten we er vertrouwen in stellen?
De Bijbel zelf nodigt ons uit zijn nauwkeurigheid te testen. Sta eens stil bij de historische authenticiteit, de bruikbaarheid, de eerlijkheid van de schrijvers en de integriteit van de bijbel. Door een onderzoek in te stellen naar de nauwkeurigheid van de Bijbel, met inbegrip van de uitspraken van wetenschappelijke aard en, nog overtuigender, de onfeilbare vervulling van honderden profetieën door de eeuwen heen tot op de huidige dag, kan men er vol overtuiging in gaan geloven als het Woord Gods. Geloof in de Bijbel is geen lichtgelovigheid maar een gefundeerd vertrouwen in de nauwkeurigheid van Schriftuurlijke uitspraken.

Heb respect voor de wetenschap; erken de waarde van geloof:

Ook al mogen sommigen het doen uitschijnen heeft de Bijbel geen twee gezichten en spreekt zij niet over een drie-hoofdige of drie-ene godheid. – Bijbel van Neapol (Foto credit: Wikipedia)

Ernstige Bijbelstudenten, zoals de Vereniging van Bijbelstudenten,  Jehovah’s Getuigen en Christadelphians nodigen mensen die zowel wetenschappelijk als religieus onbevooroordeeld zijn uit, deel te nemen aan een oprechte speurtocht naar de waarheid op beide terreinen.
In hun gemeenten stimuleren de ernstige Bijbelonderzoekers gezond respect voor de wetenschap en haar bewezen bevindingen en tevens de innige overtuiging dat religieuze waarheid alleen te vinden is in de Bijbel, die ronduit en ruimschoots onderbouwd verklaart het Woord van God te zijn.

Indien een Getuige van Jehovah aan uw deur langs komt durf hem of haar te bevragen en vergelijk datgene wat deze God liefhebbende personen vertellen en wat er in de Bijbel staat. Indien u hun Bijbelvertaling niet vertrouwd durf gerust te vergelijken met uw eigen Bijbelvertaling.

De apostel Paulus verklaarde:

„Toen gij Gods woord hebt ontvangen, hetwelk gij van ons hebt gehoord, hebt gij het niet als het woord van mensen aangenomen, maar, wat het ook inderdaad is, als het woord van God.” — 1 Thessalonicenzen 2:13.

Weet dat Woord van God te vinden en veelvuldig te raadplegen om er de nodige antwoorden in te vinden.

Natuurlijk zijn er, net als bij de wetenschap, schadelijke leugens en praktijken in de godsdienst binnengedrongen. Er bestaat dan ook ware religie en valse religie. Er zijn heel wat religieuze verenigingen in het Christendom die maar al te graag veel mensen lokten met dingen die de bevolking graag hoorde. Heel wat denominaties hebben allerlei dingen aan de mensen opgelegd die eigenlijk niet in overeenstemming zijn met de Bijbel. Zij werden rond de oren geslagen met allerlei dogma‘s, of zaken die zij zo maar moesten geloven omdat het begrip van die leerstelling het menselijk verstand zou te boven gaan. Zodra de mensen de Bijbel werkelijk beter gaan onderzoeken overvalt hen echter een vertrouwensbreuk en zijn zij zeer ontgoocheld hoe hun kerk hen jaren dingen heeft doen geloven die helemaal niet zo in de Bijbel verteld staan.

Na hun ontgoocheling haken meerdere mensen van het geloof af, toch zijn er anderen die juist dan verder gaan grasduinen en dieper op zoek gaan in de Heilige Schrift om de Waarheid te vinden. Hun verder onderzoek maakt dat zij afstand willen nemen van die opgelegde leugens. Daarom hebben veel mensen de georganiseerde gevestigde religies verlaten om lid te worden van een christelijke gemeente van een groep die buiten de gewone traditionele grootkerken valt. Ze zijn teleurgesteld in het gebrek aan bereidheid bij hun vroegere religie om menselijke overleveringen en mythen af te zweren en in plaats daarvan de ontdekte of geopenbaarde waarheid te aanvaarden. Voor hen lijkt het alsof zij daar de enige Gods getrouwe Bijbelonderzoekers kunnen vinden. In vele plaatsen zijn zij de enigen die werkelijk uit gaan om het Woord van God te verkondigen. Maar als mensen goed uitkijken zullen zij nog andere vredelievende Christenen vinden dan de goed gekende Getuigen van Jehovah die zo getrouw mogelijk naar het Woord van God willen leven.

Daar komt nog bij dat ware christenen een echt doel in het leven vinden, gebaseerd op een gedegen kennis van de Schepper, zoals hij in de Bijbel wordt geopenbaard, en van zijn bekendgemaakte bedoelingen met de mensheid en de planeet waarop we leven. Jehovah’s Getuigen kunnen uw levenspad kruisen. U kan van hen gebruik maken om meer te weten te komen over dat Woord van God en hun kijk op het wereldgebeuren. Maar weet dat er naast hen nog andere Bijbelgetrouwe christenen zijn die eveneens uitkijken om u te leren kennen en in hun gemeenschap te ontmoeten.

Weet dat, ook al komt u ze niet dadelijk tegen, er meerdere Bijbelonderzoekers of ernstige ‘Bijbelstudenten‘ zijn die u willen helpen als u vragen over de Bijbel hebt. Zij  die zoeken mogen zo bevredigende, redelijke, op de Bijbel gebaseerde antwoorden ontvangen op vragen als:

Waarom zijn we hier? Waar gaan we heen?

Zij zullen die informatie heel graag met u delen.

*

Voetnota:

1: Feiten van de Bijbel: Zoek ook om te lezen: De bijbel — Gods woord of dat van mensen?, uitgegeven door Jehovah’s Getuigen.

Creationisten die van mening zijn dat fossielen de evolutietheorie tegenspreken

2a: Het creationisme is in de eerste plaats geloof in een schepping. Dit scheppingsgeloof wordt met name in de monotheïstische religies van fundamenteel belang geacht.

De scheppingsdagen — Elk 24 uur lang?

  Sommige fundamentalisten beweren dat niet evolutie maar creationisme de verklaring is voor de voormenselijke geschiedenis. Ze verklaren dat de hele stoffelijke schepping werd voortgebracht in slechts zes dagen van elk 24 uur, zo’n 6000 à 10.000 jaar geleden. Maar daarmee propageren ze een onschriftuurlijke leer die voor velen aanleiding is geweest om de spot te drijven met de Bijbel.

  Is een dag in de Bijbel altijd letterlijk 24 uur lang? Genesis 2:4 spreekt over „de dag waarop Jehovah God aarde en hemel maakte”. Die ene dag omvat alle zes de scheppingsdagen uit Genesis hoofdstuk 1. Volgens het bijbelse taalgebruik is een dag een afgebakende periode en kan hij duizend jaar of vele duizenden jaren lang zijn. De Bijbelse scheppingsdagen laten een tijdsduur van duizenden jaren voor elk ervan toe. Bovendien bestond de aarde reeds voordat de scheppingsdagen begonnen (Genesis 1:1). Op dit punt is het bijbelverslag dus verenigbaar met ware wetenschap.

8 Laat dit ene feit echter niet aan UW aandacht ontgaan, geliefden, dat bij Jehovah* één dag als duizend jaar is en duizend jaar als één dag.+ (2 Petrus 3:8).

  Over beweringen dat de scheppingsdagen slechts 24 letterlijke uren lang waren, merkt de moleculair bioloog Francis Collins op:

„Niets in de moderne geschiedenis heeft serieuze geloofsopvattingen meer schade toegebracht dan het creationisme.”

2bis: Creationistische wetenschap, een tak van het creationisme, probeert met onderzoek en de theorievorming het ontstaan van de aarde en het ontstaan van het leven te verklaren als scheppingsdaad en de gangbare wetenschap te ontkrachten. Dit wordt in de wetenschappelijke wereld algemeen opgevat als pseudowetenschap.

+

Voorgaande: Stemt de Bijbel overeen met de wetenschap

Engelse versie / English version:  Reconciling Science and Religion

++

Aanvullend leesmateriaal:

1. Zoeken naar waarheid, studiemateriaal, Jehovah Getuigen, ex-Jehovah Getuigen en anderen
2. Waarheid speelt nooit valse rollen van welke aard dan ook
3. Wat Jezus Deed: Wanneer waarheid niet het doel is & Belangrijkste dingen eerst
4. Geleerd en Gelovig
5. Vaticaan publiceert procesakten van Galileo Galilei
6. Wat is Gods doel met de aarde?
7. We kunnen Gods doel niet zien
8. De naakte waarheid is altijd beter dan de best geklede leugen
9. Leugen, handvat dat alle instrumenten past
10. Priester bederft kerst volgens ouders
11. Religie en samenleving één geheel
12. Hersenen beheersen geloof in religie
13. Overtuiging voor de dingen die God beloofde
14. Niet alle Getuigen behorend tot Getuige van Jehovah

+++

Related articles

• Ohio court upholds firing in school Bible case (star-telegram.com)
  A public school district was legally justified in firing a science instructor who refused to remove religious materials from his classroom, a divided Ohio Supreme Court said Tuesday in a ruling that stopped short of addressing issues the case raised about the teaching of creationism and intelligent design.
  +

  A lawyer for the school board had said Freshwater waved a Bible at his students, distributed religious pamphlets and talked about creationism in evolution lessons, violating the constitutional separation between church and state. Messages were left Tuesday for the superintendent and attorneys for the school district, about 40 miles northeast of Columbus.

  Dunaway had argued that accounts of Freshwater’s conduct were exaggerated and that he was exercising academic freedom to explore controversial ideas.

  Freshwater was dismissed after investigators reported he preached Christian beliefs in class when discussing topics such as evolution and homosexuality and didn’t remove religious materials as ordered. He also was accused of using a science tool to burn students’ arms with the image of a cross, but that allegation was resolved and wasn’t listed as a factor in his firing.

• Misconception with religion. (venusxfaith.wordpress.com)
  To this man, as well as a lot of people their perception of a super religious person is someone who knocks on doors like a Jehovah’s Witness, attends church daily, but do not follow the laws of the Gospel. To many, super religious means hypocrisy. I do not believe in the term “super religious.” I am a Christian woman, and I was born under sin.
  +
  However, the more I learned and the more I picked up my Bible I started to build a relationship with Him. I cannot explain to you how it feels, but it is the best feeling in the world. I realize that I am nothing without Him. Of course I still go through trials, but I tell myself that God is bigger than my problem and with Faith I will get through it.
• Secular Sunday: Losing My Religion, Part 2: Islam (rebekkaksteg.com)
  I have been asked several times to share my story of how I went from growing up as an Evangelical Christian, to a Qur’an-only Muslim and finally as an Atheist. The only “beliefs” that give me no cognitive dissonance.
• Rethinking Faith: Death of the Traditional God (thelonewaste.wordpress.com)
  If science proved God’s non-existent, how do you think the world would react? The world inhabited by the believers of a monotheistic religion. I’m sure the common image to our imagination is a sight of burning cities, crying infants, and and more suicides than a cult Kool-Aid party. But, is that what would really happen? Are people so centered around the idea of a God, that they must cling to the actual fact of Its true existence? Absolutely not. Actually, many people have never seen a glimpse of a God or a higher power. It’s all a creation in their passionate hearts and hopeful minds. It’s the phenomenon called faith. So, telling a person of faith that their God doesn’t exist is like trying to tell a child that their best imaginary friend is dead. They’ll never quit believing.
• The Anthropological Value of the Bible (declameren.wordpress.com)
  “Yes. Generally all fiction is bullshit. But no amen from me. The Anthropological value of the bible is undermined by crap like this”
  +
  On all cultural levels – art, music, religion, society, legislative, morality. It permeates everything and has saturated the western world with its influence. It has given rise to no more than 85 various different Judeo-Christian religious structures, with a total of 847 denominations sorted in some or other form under the 85. The Bible was translated in its complete form into 469 languages and in part into 2454 languages. There are 1 534 946 000 Jews and Christians (i.e. People Directly influenced by the bible) in the world today. This is 21% of the world’s population.  More than 51% of the world population find some other indirect intrinsic value in the Bible.
• If You’re Looking For A “Bible Beater” She Isn’t Here… (notyouraveragepreachersdaughter.wordpress.com)
  people think that since my daddy’s a pastor, I am going to shove some biblical prophecies down their throat at their first mention of what they did over the weekend. I am human, I make mistakes, I get in trouble, and I understand struggles.
• Science & Religion: The Paramount Candour (science-religion-the-paramount-candour)
  science, like religion, is ultimately built on a platform of beliefs and assumptions. No one can prove that the universe is mathematical or that the same laws that seem to hold in the here and now can be applied to the distant quasars or to the first moments of time. These are among the tenets of the faith, marking the point at which reasoning can begin. It is not just the coincidence of the approaching millennium that is inspiring hopes for what would be the grandest of unified theories. But science, too, is feeling its limits, leaving a vacuum that religion is happy to rush into. Neuroscientists can explain the brain, on a rough level, as networks of communicating cells called neurons. But it is hard to imagine a satisfying theory of the conscious experience — what it is like to be alive. And no amount of theorizing is apt to converge on a persuasive explanation of where the mathematical laws are written or what happened before the Big Bang. This is where religion interferes and it depicts the creation of the world and other things science cannot explain, and this shows that there is no skirmish between science and religion.
• Mendel Medal Recipient Seeks to Reconcile Science and Religion (vutimes.wordpress.com)
  Why do so many people have the impression that one cannot be a scientist and still profess faith? What exactly does it mean to do science? When Dr. Hones’ students are learning Newton’s three laws of motion, are they doing science? Not really. Science is rarely, if ever, done in a classroom setting. What, then, is science? Most people think of science and think of white lab coats and test tubes and rather uninteresting people that always seem to be doing work. Is that what science is? Nope. Science is an endeavor. It is an endless journey to use our imperfect tools to generate imperfect data to be analyzed with our imperfect minds.
  The Villanova University Mendel Medal is an award presented to outstanding scientists, aware of the limitations of science, seeking to bridge the gap between science and religion.
  +
  the pursuit of science, despite its imperfections, is a worthy study, we can begin to realize how there exists no way for science and religion to conflict. Religion, and faith itself, are ultimately a search for truths. Who/What is God? Is there an afterlife? What existed before our universe? Did God create our universe? These are religious questions that science cannot possibly answer through measuring imperfect values or examining imperfect data sets. The scientist who claims he or she has discovered something that ultimately disproves the existence of a God, this scientist has made the grievous error of misunderstanding the nature of his or her work and its inherent uncertainty.
• Ohio Supreme court: it’s legal to fire a creationist teacher (whyevolutionistrue.wordpress.com)
  If you follow creationism, you’ll be familiar with the case of John Freshwater, a teacher of eighth-grade science students (i.e., 14-year-olds) in Ohio. He was a goddie who taught creationism, kept a Bible on his desk, bedecked the classroom walls with religious pictures, and became notorious for burning the sign of the cross into one of his student’s arms to demonstrate the principle of a Tesla coil.  Here’s Freshwater’s demonstration of “science”, an exhibit used in the civil court case against him (it was settled out of court)
• Triangulations : “Studies show…” as a Smokescreen (triangulations.wordpress.com)
  People who preface their sales points by saying “studies show” may also be trying to say, “look, this is science, don’t question it.” or “I know my stuff, don’t question me.”  So it is not just the religion hucksters who play the game.
  +
  beware: In developed countries, among the highly educated, science is the new Bible and “Studies shows” is the equivalent of “In the original Greek” for Bible pushers. Don’t be hoodwinked by either.