Idealist of niet, het komt er op aan vruchtbare gedachten te hebben

Of iemand idealist is of niet, maakt volgens Rudolf Steiner niet uit, al geeft hij toe dat het voor het leven het belangrijk is of iemand vruchtbare gedachten heeft, die zo zijn dat ze het leven doen gedijen en vooruitgaan.

Men kan gedachten enkel voor zichzelf houden. Het zal anderen soms zelf “een worst wezen” wat men mag denken. Verder kunnen sommigen wel loslippig hun gedachten spuien, zonder daar echt ernstig of diepgaand over na te denken, of er over te willen discussiëren. Wij zijn zelfs in een wereld beland waar op tv genoeg praatprogramma’s gepresenteerd worden welke nooit boven de gangbare café praat uitstijgen.

Nochtans heeft de wereld behoefte aan meer diepgang en moeten wij onze verantwoordelijkheid durven opnemen door onze mening gericht te durven uiten.

In onszelf mogen we genoeg wensen dragen. Wensen die hun oorsprong in het lichamelijke vinden, maar belangrijker nog, deze die hun oorsprong in de geest vinden. Hierbij moet de mens de spirituele natuur van zijn ego durven bloot leggen.

In het leven komt het er op aan, of men nu gelovig is of niet, dat spirituele het lichamelijke te laten overstijgen.

Het geestelijke moet ook het lichamelijke voeden en ons doen groeien in de maatschappij waarin wij leven. Zonder de op geestelijk kracht geschoeide vorming en kracht, kunnen wij niet vooruit gaan.

Om de wereld in positieve zin vooruit te laten gaan moeten voldoende mensen bereid willen zijn om hun steentje bij te dragen tot die vooruitgang. Samen moeten zij de wereld willen schragen.

Elkeen moet er aan werken om een productieve geest te hebben. Vruchtbare gedachten moet men aankweken. Hiertoe komt het op aan het geestelijke voldoende te voeden, zodat we als mens in deze maatschappij vrucht kunnen dragen.

Transitiehuizen

Ken jij onze Belgische transitiehuizen al waar verschillende teams samen werken om mensen klaar te stomen terug in de maatschappij te stappen?

Een transitiehuis is een residentieel gebouw waar ongeveer vijftien gedetineerden de laatste maanden van hun detentie doorbrengen om te werken aan hun re-integratie in de maatschappij.

Het Transitiehuis hanteert drie pijlers om deelnemers te ondersteunen in hun re-integratie: kracht, herstel en verbinding. De aanpak vertrekt vanuit de kracht van de persoon en is gericht op diens herstel.

“Van betekenis zijn” kan verschillende vormen aannemen en zit vaak verborgen in kleine zaken. De focus op kracht, herstel en verbinding doet deelnemers ervaren dat ze over vaardigheden beschikken, schade kunnen herstellen en doelen kunnen bereiken.

Ga zeker eens een kijkje nemen naar de gloednieuwe website en kom meer te weten over dit unieke concept. 😃

Theologie versus godsdienstleer of godsdienst geschiedenis

In de Europese universiteiten vindt me de theologie als wetenschapsgebied in directe verbinding met concrete godsdienstige praktijken. Niet alleen in die zin dat die praktijken voorwerp van onderzoek kunnen zijn, maar zo dat de afgestudeerde theoloog bekwaam en geschikt zou zijn om in die praktijken een professionele leidinggevende rol te vervullen.

Als die praktijken uit beeld raken en er geen predikanten meer worden opgeleid, zal de theologie als wetenschapsgebied verdwijnen.

stelde prof. dr. Gerrit Immink in 2014. Toen waren de meeste afdelingen Theologie aan de universiteiten meer instellingen waar de geschriften van theologen werden bestudeerd, meer dan het eigenlijke “Godswezen”.

Theologie betekent letterlijk de studie van God (verwijzend naar Theos = Grieks voor God en logos is Grieks voor `woord`, `leer`, `kennis` of `verhandeling). Dat maakt dat het eigenlijk in theologie moet gaan over de leer of kennis van God. Hierbij zou men kunnen zeggen dat er bij dat onderzoek naar de Godheid ook moet na gaan welke godheden er zo wat aanbeden worden. Inherent daaraan komt dan de studie van verscheidene goden, godsdiensten, godsdienstige groepen en onderwerpen. De term theologie is afkomstig uit de Christelijke traditie, maar kan ook gebruikt worden voor de studie of de geloofsinhoud van andere religies.

Gedurende Krimp zijn rectoraatsperiode werd er gezocht naar samenwerking, verplaatsing.

Op de achtergrond speelde steeds de vraag: Waar gaat het eigenlijk over in de theologie? Welk vakkenpakket is nodig om een predikant op te leiden?

zei hij in 2014.

Tegenwoordig lijkt het wel dat vele faculteiten weg gevaren zijn van de vroegere oorspronkelijke instelling voor dat vak. Ook brengt elke universiteit haar geestelijke instelling naar voor en laat deze geen openheid voor anders denkenden. Zo moet men in een Katholieke universiteit het Katholisch denkpatroon volgen en kan men zeker niet tegen de Drie-eenheid zijn bijvoorbeeld.

We beseffen wel dat al in de 19e eeuw er voortdurend bewegingen in de theologie waren die het accent verlegden van God naar de mens. Bovendien groeide de kritiek op het klassieke godsbegrip en kwam zelfs de gedachte op dat God een projectie is, maar als puntje bij paaltje kwam, liet men toch geen openheid tot andere leerstellingen dan die van de ondersteunende godsdienstgroep.

In 2014 haalde Krimp terecht aan:

Als de theologie de gedachte van de godgeleerdheid – hoe lastig en ingewikkeld die ook is – loslaat, komt het bestaansrecht van de theologie als zelfstandig wetenschapsgebied snel ter discussie te staan.

Het verschijnsel religie, religieuze ervaringen en rituelen – dat alles kan toch ook prima bestudeerd worden door antropologen, psychologen en sociologen? Wolfhart Pannenberg heeft terecht opgemerkt dat de theologie van het toneel zal verdwijnen, zodra we het Godsbegrip louter opvatten als een projectie vanuit de antropologie.

In veel instelling gaat men het geschiedkundig verloop na van één of meerdere godsdiensten. Men moet dan echter beseffen dat men daar dan meer een godsdienst historicus kweekt. Met de studie van al de vroegere theologische werken komt men dan eerder op het vlak van de taalkundige of sociaal wetenschapper zonder dat men de rol van theoloog hoeft op te nemen. Volgens Krimp is daar binnen een theologische universiteit of faculteit zeker ook plaats voor.

Maar als onze vakgebieden samen het geheel van de theologie vormen, moet elk vakgebied ook beoefend kunnen worden als theologie.

Volgens hem is het daarvoor

nodig dat er binnen het vakgebied systematische vragen gesteld worden met betrekking tot hedendaagse godsdienstige praktijken en met betrekking tot het spreken over God. Dat is niet eenvoudig, want dan moeten we zowel het vak goed beheersen als in staat zijn om op systematische wijze theologische thema’s in te brengen. En het wordt pas echt spannend als we dan ook nog het gesprek aandurven over de waarheidsclaims die in teksten of in praktijken tot uitdrukking komen.

Prof. dr. Gerrit Immink vertelt verder

In mijn bestuurlijke functie als rector heb ik steeds geprobeerd het academische karakter van de theologie hoog te houden, in het besef dat de afgestudeerde theoloog bekwaam en geschikt dient te zijn om als predikant in de kerk aan de slag te gaan. De gerichtheid op concrete praktijken en de wetenschappelijke doordenking van het spreken over God zijn voor mij twee zijden van dezelfde medaille.

Geloof en onderzoek: Schepping, intelligent design, evolutie (5) De atheïstische fundamentalist

De ‘overbodige’ God

Een opmerkelijk verschijnsel in de wetenschap is dat je zelfs daar af en toe op een duidelijke vorm van fundamentalisme kunt stuiten. Nu is dat karakteristiek voor mensen in het algemeen, dus ook voor (bepaalde) wetenschappers.

Sinds de ‘Verlichting’ is men alle vormen van godsdienst gaan zien als vormen van onderdrukking van de mens, die daarvan ‘bevrijd’ moest worden. En de nieuw verworven wetenschappelijke inzichten werden in dienst gesteld van dit streven: kennis zou de mens vrij maken.

Allerlei natuurverschijnselen, ooit toegeschreven aan ‘de hand van God’, kon men nu wetenschappelijk verklaren. En men nam optimistisch aan dat op den duur alles zo verklaard zou worden. God werd voor de verklaring van dit soort zaken dus meer en meer ‘overbodig’ en schoof daarom steeds meer naar de achtergrond. Aan het eind van dat proces zou je Hem dan zonder bezwaar kunnen ‘afschaffen’.

Ik wil er hier met nadruk op wijzen, dat voortgang in de wetenschap niet noodzakelijk leidt tot de conclusie dat God niet bestaat; de wetenschap werd alleen in dienst gesteld van een streven die conclusie te bereiken en te onderbouwen. Anders gezegd: wetenschap leidt niet tot atheïsme, maar het atheïsme begon de wetenschap te gebruiken voor haar eigen specifieke doeleinden.

Het failliet van een idee

Dat ‘overbodig maken van God’ lag echter vooral in het verklaren van de natuur. Maar er is meer, zoals bijvoorbeeld alle ethische kwesties.Daarom begon het humanisme de gedachte te ontwikkelen dat de mens van nature goed is, want als ethiek niet van de godsdienst komt, moet het ergens anders vandaan komen. Om dat aannemelijk te maken, werd erop gewezen dat oorlogen altijd werden veroorzaakt door de godsdienst. Dus:

schaf godsdienst af en je hebt geen oorlog meer.

Nu werden veel oorlogen inderdaad godsdienstig gemotiveerd, maar daarom nog niet door die godsdienst veroorzaakt. Maar vooral het marxisme heeft deze gedachte innig omhelsd. En omdat de mens nu eenmaal niet weet wat goed voor hem is, werd het atheïsme desnoods met geweld afgedwongen. Inmiddels zijn we enkele wereldoorlogen en een paar fascistische en stalinistische regimes verder, en het failliet van deze leer is de meeste mensen (niet alle!) intussen wel duidelijk.

De Bijbelse leer dat de mens van zichzelf slecht en zelfzuchtig is, en dat alleen een continue oriëntatie op God er nog iets van kan maken, is intussen naar alle maatstaven van wetenschappelijk bewijs volkomen overtuigend empirisch aangetoond. Nu zou dat juist voor evolutionisten niet vreemd moeten zijn, want een eenvoudige evolutieleer, gebaseerd op het overleven van de meest geschikte variant (‘survival of the fittest’) zou het bestaan van ethisch besef juist moeten uitsluiten.
Immers, hoe zelfzuchtiger een variant, hoe groter zijn kansen om te overleven. Het probleem is juist gelegen in het feit dat ethisch besef niet allang totaal afwezig is, weg geselecteerd door de evolutie.

Het eerste slachtoffer van een oorlog

Maar fundamentalisme laat zich nooit gemakkelijk overtuigen. Beginjaren ’70 van de vorige eeuw werd door sommige evolutionisten een aangepaste opvatting over het evolutionaire proces voorgesteld. Daaraan werd vervolgens een wetenschappelijk congres gewijd. Dat is normaal: niets is wetenschappelijker dan voor- en tegenstanders van een opvatting met elkaar te laten discussiëren. Maar toen het Amerikaanse blad ‘Science’ daar een themanummer aan wijdde, leverde dat een ingezonden brief op van een verontwaardigde lezer die het de redactie kwalijk nam aandacht te hebben besteed aan deze controverse: dit speelde ‘de vijand’ in de kaart.      Laat dit even op u inwerken.     Hier werd serieus voorgesteld een mogelijke stap voorwaarts in wetenschappelijk inzicht geheim te houden omdat ‘de vijand’ daar anders wellicht voordeel uit zou kunnen trekken. Dit is geen wetenschap meer, dit is godsdienstoorlog! En we kennen allemaal het gezegde:

het eerste slachtoffer van een oorlog is de waarheid.

De fundamentalist achter deze brief beschouwt zich als voorvechter van een absolute waarheid, die desnoods met behulp van leugens moet worden verdedigd. En van dergelijk fundamentalisme zijn nog andere (ook meer recente) voorbeelden te geven. En let op dat de in het geding zijnde ‘godsdienst’ niet het christendom is, maar het atheïsme.

Een voorgeprogrammeerde mens?

Veel gevaarlijker is echter het streven van bepaalde fundamentalisten uit deze hoek, die het hiervóór besproken probleem van het bestaan van ethiek proberen te omzeilen, door daar toch een ‘evolutionaire’ verklaring voor te geven.

Onzelfzuchtig gedrag zou weliswaar ongunstig zijn voor het individu, maar juist gunstig voor het voortbestaan van de soort; we zouden dat dus breder moeten zien. Het bekendste voorbeeld van deze opvatting, is het boek ‘The selfish gene’ (de zelfzuchtige genen) van Richard Dawkins. Onze genen, zo betoogt hij, zijn door het evolutieproces zo geprogrammeerd dat ze streven naar de maximale kans op het blijven voortbestaan van onze (eigenlijk hun) erfelijke eigenschappen, ook wanneer dat ten koste gaat van de individuele drager van die genen en die eigenschappen. Daarmee wordt ethiek dus niet verklaard, maar integendeel juist weggeredeneerd: uiteindelijk is (volgens Dawkins) ook schijnbaar ethisch gedrag gebaseerd op een vorm van zelfzucht, alleen op collectief in plaats van op individueel niveau. En alles wat we doen is op die manier al in onze genen voorgeprogrammeerd. Maar als we dat consequent door redeneren, komt dat er op neer dat alles wat nuttig is voor het voortbestaan van de beste erfelijke eigenschappen (ongeacht de ethische consequenties) daarmee gerechtvaardigd is, ook wanneer dat naar andere maatstaven volslagen onethisch is (ethiek is immers alleen maar een illusie). Die opvatting hebben we echter al eerder beleefd: dat heette toen ‘eugenetica’, wat inhield dat je het recht (of zelfs de plicht) had om alle ‘inferieure’ levensvormen (zowel lichamelijk als geestelijk minder goed uitgeruste soortgenoten) uit het voortplantingsproces te elimineren. Vooral de nazi’s zijn daar druk mee geweest, maar het is uiteindelijk toch niet erkend als een triomf van verlicht menselijk denken. En dat is maar goed ook, want veel verder kun je niet van God verwijderd raken. Maar atheïstische fundamentalisten hebben die hoop kennelijk nog steeds niet opgegeven. Want doorgedraaid atheïsme is ook een vorm van godsdienst en in godsdienstig fundamentalisme is, in naam van de grote ‘god’, alles geoorloofd.

R.C.R.

+

Voorgaande

Schepping, intelligent design, evolutie – Ontstaan en ontwikkeling van het leven op aarde (1)

Schepping, intelligent design, evolutie – Ontstaan en ontwikkeling van het leven op aarde (2)

Schepping, intelligent design, evolutie (3) – Godsbewijzen van heidense filosofen en horlogemakers

Schepping, intelligent design, evolutie (4) Het ontstaan van het universum

Bijbel en Wetenschap – Geloof en onderzoek een wetenschappelijke benadering

Schepping, intelligent design, evolutie

Ontstaan en ontwikkeling van het leven op aarde (1)

Eind 2005 ontstond er enige opwinding over een voorstel van de Nederlandse Minister van Onderwijs om een discussie te organiseren over ‘ID’ (intelligent design = intelligent ontwerp). ID is als begrip komen overwaaien uit de Verenigde Staten en duidt op de geclaimde bewijzen dat onze wereld niet door toeval kan zijn ontstaan, maar dat er een ‘intelligent’ plan aan ten grondslag moet liggen. Deze gedachte is op zich niet nieuw, maar heeft nu een nieuwe naam. De strijd van sommige orthodox-christelijke groepen in de VS, om op scholen het zogenaamde ‘creationisme’ (scheppingsleer) te onderwijzen naast het
‘neodarwinisme’ (evolutieleer), is echter al veel ouder, en heeft feitelijk noch de serieuze Bijbeluitleg, noch de objectieve wetenschap veel goed gedaan. Het was daarom niet verwonderlijk dat het voorstel van de minister allerlei voorvechters uit beide kampen meteen weer de barricaden op joeg. Helaas is het daarbij gebleven.

De discussie is op zichzelf interessant genoeg. En wetenschappelijk gezien is er niets mis met een discussie over verschillende opvattingen. In de wetenschap is dat een normale manier om voortgang te boeken. Maar het onderwerp ‘het ontstaan van de wereld’ is zo beladen dat aan beide kanten sprake is van duidelijk fundamentalisme, waardoor ‘extremisten’, die het hardst roepen, het beeld bepalen. En omdat zij de discussie vooral zien als een oorlog, gaat de nuance volledig verloren, wat weer leidt tot allerlei begripsverwarring. Daarom wil ik eerst proberen de zaken wat meer in perspectief te zetten.

Ontstaan versus ontwikkeling

Schema met grondprincipes van de erfelijkheid (hier: autosomale vererving)

Weinigen lijken zich te realiseren dat schepping en evolutie in principe over verschillende dingen gaan, en dus op zichzelf niet met elkaar in strijd hoeven te zijn. De evolutieleer spreekt over een mechanisme waarmee biologen trachten te verklaren hoe de ene levensvorm zich zou kunnen hebben ontwikkeld tot een andere. Door toevallige veranderingen (mutaties) in het DNA, dat een codering van de erfelijke eigenschappen van de levensvorm bevat, zou een iets gewijzigde variant kunnen ontstaan.
Wanneer die variant beter toegerust zou zijn voor het leven in zijn leefomgeving, zou die zich vervolgens uitbreiden ten koste van de oorspronkelijke variant en die verdringen. Een reeks van dergelijke stappen zou dan kunnen leiden tot een totaal nieuwe soort.

Wanneer je van mening bent dat de Bijbel leert dat elke variant afzonderlijk door
God is geschapen, zou zo’n ontwikkeling inderdaad in strijd zijn met de Bijbel. Maar wanneer je meent dat God wellicht alleen de hoofdsoorten heeft geschapen, en niet elke variant daarop (wel een hond, maar niet elk afzonderlijk ras), dan hoeft daar geen conflict te liggen.

In algemeenheid geldt dat wetenschap tracht te verklaren hoe dingen zich ontwikkeld hebben, maar gewoonlijk nauwelijks, of geheel niet, in staat is uitspraken te doen over ontstaansoorzaken. Sommige wetenschappers hebben daar weliswaar zeer concrete ideeën over, maar die berusten op intellectuele overwegingen en niet op onderzoeksresultaten. En wanneer zij eerlijk zijn, proberen zij die ideeën niet te tooien met hun gezag als wetenschapper. Anderzijds wijst de Bijbel God aan als de primaire ontstaansoorzaak, maar vinden we weinig of niets over de manier waarop dingen tot stand zijn gekomen. De Bijbel gaat in principe niet over de manier waarop, maar over de reden waarom.

Evolutie

Beperkte evolutie hoeft op zichzelf niet in strijd te zijn met de Bijbel.
En voor een dergelijke beperkte evolutie zijn er redelijke wetenschappelijke aanwijzingen. De reden waarom neodarwinisme zich slecht verdraagt met de leer van de Bijbel is vooral gelegen in de gedachte van een ‘universele’ evolutie:

alle leven op aarde zou zich door middel van evolutie hebben ontwikkeld uit één enkele oervorm.

De chemische structuur van DNA. Blauw, rood, groen en paars: basen. Oranje: deoxyribosegroep. Geel: fosfaatgroep. De twee- en drievoudige waterstofbruggen zijn aangegeven met stippellijntjes. De 3′- en de 5′-uiteinden van de “ruggengraten” staan eveneens aangegeven

Daarvoor zijn echter weer geen harde wetenschappelijke bewijzen. Die gedachte steunt op de overweging dat een degelijke ontwikkeling, wetenschappelijk gezien, het enige redelijke alternatief is voor een bewuste schepping.
Maar dan mag je dat alternatief daar dus niet mee ‘bewijzen’, want dat zou een klassiek geval zijn van een cirkelredenering.

Belangrijk is echter het volgende. Als evolutie het gevolg is van een mutatie van DNA, dan moet je wel eerst DNA hebben! Evolutie gaat
dus over de ontwikkeling van het leven op aarde (en in dat kader over
het ontstaan van verschillende soorten), maar absoluut niet over het
ontstaan van leven op aarde.

Weliswaar zijn daar ook ideeën over, en die worden gemakshalve ook
nog wel meegenomen onder de kop neodarwinisme (populair:
‘evolutie’), maar dat is toch een totaal ander onderwerp: met evolutie
(waar of niet) kun je het ontstaan van leven niet verklaren!

Het ontstaan van leven

Fred Lodewijk Polak (1907–1985) Nederlands ambtenaar, hoogleraar, bestuurder en politicus voor de PvdA en DS’70 + een van de aartsvaders van de Nederlandse futurologie.

Die theorieën over het ontstaan van leven kun je echter, in tegenstelling tot die over de evolutie zelf, prima in een laboratorium toetsen. En dan moeten we concluderen dat zulke proeven tot op heden erg weinig concreets hebben opgeleverd. Strikt wetenschappelijk gesproken moet je dan aannemen dat er blijkbaar nog te grote afwijkingen van de werkelijkheid in zitten, wat sommigen er echter niet van weerhoudt ze voor principieel correct te houden: het zou alleen nog wat schorten aan de details. In 1981 sprak de toenmalige futuroloog Fred Polak als zijn verwachting uit dat er vóór het einde van de eeuw kunstmatig leven zou zijn geproduceerd. We zijn nu bijna aan kwart eeuw verder, en we zijn nog geen stap dichter bij dat doel dan toen. Dus opnieuw: wetenschappelijk moet je dan concluderen dat er ernstige manco’s zitten in je theorie. Hoe dat precies zit kan ik het kader van dit artikeltje niet uitleggen (dat heb ik elders wel gedaan), maar het komt er op neer dat die manco’s (wetenschappelijk gesproken!) niet in de exacte details zitten, maar van principiële aard zijn. En dat betekent dat, wat neodarwinisme ook te zeggen mag hebben over de ontwikkeling van het leven op aarde, het in elk geval tot nu toe niets nuttigs heeft kunnen zeggen over de oorsprong van dat leven.

R.C.R.

+

Voorgaande

Wetenschappers, filosofen hun zeggen, geloven en waarheden

++

Aanvullende lectuur

1. Het begin van alles
2. Is daar een veroorzaker van alles
3. Gods vergeten Woord 11 Schepping 3 Andere ontstaansverhalen
4. Gods vergeten Woord 12 Schepping 4 De Schepper zelf
5. Terugblikkend op de eerste mens en eerste gebeurtenissen 1 Ontstaan en plaatsing eerste mens
6. Bereshith 2:4-14 Adem en leven plaatsing door de Elohim God
7. Kosmos, Schepper en Menselijk Lot
8. Vertrouwen, Geloof, Roepen en Toeschrijving aan Jehovah #3 Stem van God #1 Schepper en Zijn profeten
9. Het begin van Jezus #2 Aller Begin
10. Ongelovige Thomassen, Jezus en zijn God
11. Materialisme, “would be” leven en aspiraties #3

Angst voor ouderwetse regels en verlies van christenen

In het Nederlandstalig gebied van West-Europa zijn er heel wat die extreme ideeën hebben. Beiden maken elkaar bang en willen de anderen doen geloven dat zij deze contreien gaan of moeten overheersen.

De grote toestroom van immigranten doet veel mensen denken dat diegenen die zich hier willen komen vestigen, zich niet zullen aanpassen aan onze westerse samenleving en dat zij hun geloof aan de anderen zullen gaan opdringen.

Velen die zo bang zijn vergeten dat het enkel diegenen die zwak in hun eigen geloof staan bekeerd zullen kunnen geraken. Doch bekering loopt niet zo van een leien dakje. Wij moeten echter bewust zijn dat sommige geloofsgroepen weinig vergen om een bekeerling op te nemen en dit doen met aanlokkelijke slogans maar weinig diepgang. Gevolg hiervan zal zijn dat sommige van die bekeerden na een tijdje wel de waarheid zullen gaan inzien en die gemeenschap dan ook de rug zullen gaan toe keren. Hiertoe moet de rest van de maatschappij ook openstaan en er voor zorgen dat die ontmoedigden dan terug opgevangen kunnen worden in een ordelijke maatschappij.

Dat uit een studie van 2013, die nu zeer in de belangstelling is, blijkt dat in Nederland en vijf andere Europese landen tweederde van de ondervraagde moslims hun religieuze wetten belangrijker vinden dat de wetten van de landen waarin zij leven moet ons niet verwonderen. In wezen zouden de geloofswetten voor elke gelovige de basis waarden moeten vormen voor hun leven. Ook in het Christelijk geloof wordt er gevraagd om uit de wereld te stappen en zeker nooit akkoord te gaan met staatswetten die indruisen tegen de wetten van God. Bij de meerderheid van de Christenen is het echter zo dat zij zelf veel wetten van God niet na leven en eigenlijk weinig of geen interesse hebben in de beleving van het geloof of van God. Waar zij zich hoofdzakelijk aan houden zijn de heidense feesten en de menselijke tradities die eveneens meestal gebaseerd zijn op heidense gebruiken.

Dat er zo veel jongeren aangetrokken worden tot het islamitische geloof zou de mensen in het westen meer vragen moeten doen stellen. Indien veel christenen zich zouden gaan bekeren tot de islam zegt dat niet meer over die christenen dan over de islamieten?

Men kan er niet naast zien dat in de jaren 60–70 van vorige eeuw heel wat Turken en Marokkanen naar hier zijn gekomen om meer te verdienen en zich een beter leven op te bouwen. Van die gezinnen bracht de meerderheid een conservatievere levensstijl mee dan de meerderheid in hun land. Die zeer oude conservatieve godsdienstbeleving bleef hier in hun kinderen ingedrukt geworden. Ook zij moesten zich houden aan de klassieke geloofsbeleving meet al de gebruiken van hun ouders hun heimat. Door hun afzondering en dikwijls het leven in ghettos kon hun geloofsbeleving stagneren en gingen velen niet mee met de tijd.

Door institutionele uitsluiting en stigmatisering kon de ‘underdog’ groeien en kreeg men uitvergrote verkeerde beelden. Bepaalde politieke partijen zagen hierin de kans schoon om zich te richten op hen die anders zijn dan de plaatselijke bevolking.

WLM – roel1943 – Koran (Photo credit: Wikipedia)

In beide groepen, moslims en niet moslims geraakten valse beelden aangenomen gedachten die niet altijd kloppen met de werkelijkheid. Zo hebben bijvoorbeeld moslims in Duitsland aanmerkelijk minder rechten dan in Nederland. Sterker nog: in geen enkel Europees land hebben moslims zoveel rechten als in Nederland. Nochtans voelen vele moslims in Nederland onterecht behandeld. Ook in België geraken meerderen ook meer gefrustreerd. Vooral de media die mee helpen om een angstpsychose te creëren helpen er aan mee om de ontevredenheid aan te scherpen.

Ook al willen de leden van het Christendom, en voornamelijk dan de Katholieken, geloven dat zij de grootste ware geloofsgemeenschap is, kan de Islam zich veroorloven te zeggen dat 1 op vier Islamiet is. Van de totale wereldbevolking in 2009 (6,8 miljard) werden er namelijk 1,57 miljard mensen als moslim geboekstaafd. Er leven ook meer moslims in Azië dan in het Midden-Oosten. Ook al zou slechts vijf procent van de Europese bevolking of  ongeveer  38 miljoen mensen, aanhanger van de Islam zijn moeten wij er rekening mee houden dat er een veel grotere groep is die niet behoort tot de algemeen erkende geloofsverenigingen of Moslimexecutieven.

Het zijn die anders gelovige moslims die zoals anders gelovige christenen toch ook een belangrijke geloofsgroep vormen. Ook in België zegt men dikwijls ‘de christenen’ maar doelt men op de katholieken en vergeet men heel wat christenen die heel andere gebruiken en geloofsovertuigingen hebben dan die Rooms Katholieken. Zo  ook  zijn er onder de Islamieten heel wat verschillende strekkingen die niet allemaal dezelfde regels hebben, laat staan de zelfde geloofsopvattingen.

Erg is het gesteld met de fundamentalistische groepen die zo veel aandacht krijgen in de media dat de gewone mens wel begint te geloven dat zij ‘de Islam’ voor stellen. Vooral de Moslimexecutieve of in het algemeen de Islamitische raden hebben hiertoe bij gedragen door niet tijdig tegenwind te geven en er op te duiden waar Alquada, ISIL, ISIS, IS of Daesh en Bokoharam dingen deden die indruisen tegen het ware islamitische geloof.

Pew Forum on Religion and Public Life bracht in 2009 naar voor dat Islam is de tweede godsdienst in de wereld na het Christendom, dat ongeveer 2,2 miljard volgelingen heeft. Nu zeven jaar later ziet het Christendom de zeer grote groei van die Islam als een bedreiging aan en beseffen velen dat er heel wat meer moslims zijn dan de geregistreerden.

In België is dat duidelijk te zien aan de vele streken waar meer dan de nu normale 25% moslims kan vast gesteld worden.

Die enorme groei van de laatste jaren, waarbij ook veel meer vrouwen met hoofddoek een gewoon straatbeeld zijn geworden, boezemt velen angst in dat het nog meer gaat doorzetten door de toestroom van migranten.

The Balkans Chronicles getuigt van zulk een angst in de volksmond. De auteur wil de mensen doen geloven dat de meeste mensen gewoon niet bewust zijn dat de islam niet zomaar een religie, maar een totalitaire politieke cult-achtige ideologie is, die zijn volgelingen dwingt tot blinde gehoorzaamheid, leert intolerantie, brutaliteit en alle moslims en niet-moslims vergrendelt in een strijd die rechtstreeks voortvloeien uit de 7e eeuw nomadische, roofzuchtige, Bedoeïen culture. {Islam is hier om Europa over te nemen!}

Waar hij dit vandaan haalt mag Joost weten. Hij schrijft verder

Deze politieke ideologie heeft als doel, de wereld te onderwerpen,hetzij vreedzaam door middel van zending en migratie, hetzij met geweld door middel van de heilige oorlog of jihad… {Islam is hier om Europa over te nemen!}

Zonder oog te hebben wat bepaalde zogenaamd christelijke groepen hebben uitgespookt de vorige eeuwen, hun moorddadige acties in de doofpot stekend, kijkt hij wel naar tegenreacties van Islamitische groepen.

Ook wijst hij met een boze vinger naar de migratieproblematiek waarin hij een verder gevaar van islamisering ziet. Hij schrijft:

In landen waar moslims met oorlogsvoering de sharia niet dwingend kan opleggen, daar wordt gebruik/misbruik gemaakt van migratie. Indonesië, Maleisië, Centraal Azië en delen van India dankzij migratie werden geïslamiseerd. Migratie is slechts een verkapte verovering en het zal pas eindigen wanneer de hele wereld is veroverd.Er zijn nu 57 staten waarin de islam regeert…

Europa wordt binnenkort een ‘islamitische staat’, waar de shari’ah geldt! De opkomst van de islam, betekent ook de opkomst van de sharia wetgeving in ons rechtssysteem.Veel menende term ISLAMISERING niet helemaal begrijpen.Met islamisering wordt niet alleen de toename van de moslimpopulatie bedoeld, en ook niet de militaire verovering van het land door moslims of de stichting van een islamitische staat. Islamisering is een proces waarbij de religie sluipenderwijs alle aspecten van het leven gaat domineren. {Islam is hier om Europa over te nemen!}

Dit lijkt wel Vlaams Blok of Vlaams Belang praat en is niet gestoeld op werkelijkheid maar getuigd ook van een onderschatting van het huidige staatsapparaat. Alsook onderschat het het vermogen van de Europese Unie als gemeenschap van federale staten die ook zelf hun eigen zeg in eigen land mogen doen.

Londen is een mooi voorbeeld hoe zijn gedachte over de komende twintig jaar, werkelijkheid kan worden en er niet alleen  genoeg islamitische kiezers in dat Europa zullen zijn, maar dat er ook anderen er voor zullen kiezen om op een Islamiet te kiezen als burgemeester of als President!  Heeft men er in het verleden zo veel vragen bij gesteld als het een Katholiek, Protestant, Niet gelovige, Humanist, Boeddhist of anders gelovige was die zich kandidaat stelde in een gemeente of in het land voor een kiesbare plaats?

Hebben die Christenen die zo bang zijn dat hun geloofsgemeenschap zal verminderen zich zorgen gemaakt toen atheïsten de burgemeesterposten gingen opeisen of parlementszetels gingen innemen? Waar waren dan die bezorgde christenen toen wetten werden goedgekeurd die tegen hun christelijk geloof ingingen? Toen leek het allemaal heel gewoon of moest iedereen maar mee op de kar van de vooruitgang klimmen.

Wat heeft men gedaan toen men gemeenschapsscholen or rijksscholen oprichtte, of protestantse Bijbelscholen of Joodse scholen terwijl men nu bezwaren heeft tegen sharia erfenissen, sharia scholen, en sharia banken in Europa?

Dat in Amsterdam polygame huwelijken officieel worden geregistreerd door de gemeentediensten is dat niet gewoon der werkelijkheid voor waar nemen? Trouwens heel wat Belgische blanke mannen houden er ook meerdere vrouwen op na, zonder dat zij al doende geregistreerd zijn. Is hun buitenechtelijke verhouding dan zo veel beter dan de echtelijke verbintenis van diegene die openen bloot voor meerdere vrouwen zorgt en hun goed behandelt?

Heel wat zogenaamde christenen zien er geen bezwaar in om seks te hebben voor het huwelijk of om met nog anderen seks te hebben als zij al door de echt met iemand anders verbonden zijn. Sommigen houden er zelfs van om van de verscheiden geslachten te snoepen en enkelen vinden het heel aangenaam om met meerderen tegelijk de liefde te bedrijven en vinden er zelfs geen bezwaar in om er mee te pronken.

De normen en waarde in onze westerse samenleving zijn zodanig laag komen te staan dat bepaalde bevolkingsgroepen terecht een halt toe roepen tegen die decadentie. Dat het voornamelijk Islamieten zijn, getuigd alleen maar hoe weinig christenen echt met het geloof bezig zijn en zich aan de regels van hun heilige boeken willen houden.

Sommige debatten zoals rond de hoofddoeken zijn dikwijls zaken die wij eerder bij de katholieken ook gezien hebben. De kinderboom generatie hebben hun ouders nog weten gescheiden zitten in de kerk en zagen hun moeders nog gesluierd en ofwel met hoedje of met hoofddoek de straat op gaan. Voor veel jongeren vandaag is dat niet meer gekend, maar dat wij ze gerust eens onze familie albums eens voor leggen.

Vele christenen zijn vergeten hoe de nonnen hun kapsels waren of hoe priesters in habijt rond liepen. In sommige landen is dat nog gewone praktijk.

Kan men niet inzien dat bepaalde islamitische groepen nu in een zelfde fase zitten als de christenen in de vorige eeuw hebben mee gemaakt?

Ook bij de moslims ziet men een duidelijke trent dat jongeren hun geloof minder diep beleven dan hun grootouders en ouders. Maar dat er terecht nu een opleving komt in geloofsbevraging is een feit waar wij in het westen beter zouden nadenken wat er in onze eigen cultuur verkeerd is gelopen. Indien christenen zo bang zijn dat het christendom zou ‘overwonnen’ worden door de islam, zouden zij zich dan niet beter aan de regels van die christelijke leer houden?

Betreft regels aan anderen opleggen moet iedereen die in het westen komt wonen zich aansluiten bij de rechtsbepalingen van dat land. Anders moet hij of zij dar niet wonen. Indien dat duidelijk wordt gemaakt aan hen die naar hier komen mag dat ook geen probleem vormen.

Iedereen, moslims maar ook christenen moeten zich er bewust van zijn dat geen enkele religie het recht heeft zich op te dringen aan anderen.

Analoog aan de uitspraak de Spaanse minister van Justitie López Aguilar (op 11-09-2004 ), geldt ook hier hetzelfde wat de Australische minister van Onderwijs Brendan Nelson zei:

“Indien u en uw achterban niet van plan zijn onze wetten, waarden en omgangsvormen te accepteren, hoort u hier niet thuis en dient u de koffers te pakken, paspoorten in te leveren en Australië te verlaten!” …

Maar dit hoeft niet in te houden dat zij niet hun eigen gebruiken en wijze van geloofsuitvoering zouden mogen hebben.  Zolang zij de vrijheid van een ander niet beperken en niemand schade berokkenen met hun geloofsbeleving moet deze ook vrij blijvend kunnen uitgevoerd worden.

Hans Janmaat, fractievoorzitter van de centrumpartij, tijdens een televisieuitzending in de zendtijd voor politieke partijen. Nederland, 8 februari 1984. (Photo credit: Wikipedia)

Dat een stem voor de PvdA, SP, Groen, Groenlinks, CDA, CD&V, N-VA, Liberalen of D66 een stem zou zijn voor Sharia, voor de burka’s, hoofddoekjes, moskeeën, gescheiden zwemmen, gescheiden klassen en ga maar door is een onterechte uitspraak. Mogen wij er ook op wijzen dat wij, die nu nog leven, zelf nog dat gescheiden zwemmen hebben gekend.  Natuurlijk moeten wij niet terug naar die oude tijd toen onze ouders nog met die lange zwempakken het zeewater in gingen en wij niet met ontblote benen en armen mochten lopen. Misschien kan de oudere generatie de jongeren daar misschien even terug aan herinneren. Ook al hebben deze, zoals de schrijver van dit stuk, zich ook heftig tegen die ouderwetse ouders en de maatschappij verzet. Wij zijn er zelfs de barricaden voor opgeklommen in 1968 en hebben er niet tegen opgezien om naakt te lopen of in communes te leven. Zo is de wereld van één uiterste naar een ander gegaan en ziet het er naar uit dat de wereld nu terug naar een ander (vroeger) uiterste wil gaan.

Om te zeggen

Nergens ter wereld bestaat er een goed functionerende islamitische samenleving...

is de waarheid geweld aan doen en er niet in geloven dat zoals het christendom geëvolueerd is, de Islam ook zal evolueren en gebonden zal zijn aan het tijdsgebeuren..

+

Lees ook:

1. Veroverende geloofsgroep
2. Angst en verlossing van het kwaad
3. Eerste moslim-mensenrechtencommissie start deze maand
4. Sharia een kwaad voor Islam
5. 15 jaar cel geëist voor leider Sharia4Belgium
6. Nieuwkomers, nieuwelingen, immigranten, allochtonen en import
7. Wat heeft zovelen ertoe gebracht naar Duitsland te willen emigreren
8. Migratie en veiligheid even geherformuleerd
9. Overzicht voor het jaar 2015 #1 Dreiging en angst
10. Islamofobie
11. Is Islamfobie uitgevonden door fundamentalistische regime
12. Interview P-magazine // Overbevolking: hoe gaan we al die vluchtelingen opvangen?
13. Denemarken zwicht onder druk van anti asielzoekers
14. Wanneer de jongere oor kreeg voor Arabische klanken
15. Verbod veruiterlijking van overtuiging
16. Boerka moet weg uit Frankrijk
17. Fundamentalisme en religie #2 Frankrijk en België
18. Fundamentalisme en religie #3 Vluchtelingen en racisme
19. Fundamentalisme en religie #5 Verguisde Koran
20. Fundamentalisme en religie #6 Versplintering
21. Het Raadsel, Salah Abdeslam
22. Waarom jihadi’s niet onze eigen schuld zijn
23. Het failliet van de war on terror
24. De nacht is ver gevorderd 2 Studie 1 Zijn het de laatste dagen? 1 Intro
25. Het gevaar om niets te doen tegen de oorzaak en de kwaal
26. Volgens vele Belgen over tien jaar in de problemen door te soepele asiel opnamen vandaag

++

Verwant aan het christen zijn en bekering

1. Overdracht van mening te vrijwaren
2. Moslims, Christenen en Gratis Heilige Boeken
3. Onze God ook deze van de moslims
4. Antwerpse tien dagen moslima voor sociaal experiment
5. Bekering een ‘keerpunt’
6. Christenen die het juiste hart hebben om anderen te roepen om naar God te komen
7. Wie zichzelf kent, is mild voor een ander
8. Wat betreft Wees de beste…
9. Door verkondiging ook geruster
10. De rol van de Vader en zijn Zoon

+++

Verdere bedenkingen van anderen

1. Help mijn vriend doet aan de Ramadan!
2. Religie, democratie & vrijheid
3. Aanslagen en tegenslagen..
4. Tegen IS, niet tegen de Islam
5. De moslimburgemeester
6. Ontbreekt het respect in Almere?
7. Module: De succesvolle moslim door Ustaadz Suleyman Van Ael
8. Leugens (FB column voorjaar 2015)
9. Tijd voor Verandering
10. Selvforsvar (upassende begejsting)
11. Fremgang for ordentlige skoler
12. Mental Health: Muslim Attitudes, Beliefs and Behaviour
13. Should we wish a ‘Blessed Ramadan’ on our Muslim friends?

+++

Related articles

• Why Pastors Need to Help Their People Connect Faith and Work
• If you’re going to become an atheist, don’t do it for stupid reasons
• Rick Warren Changes Name to ‘Muhammad Hussein Warren’
• People Don’t Buy Solutions to Problems They Don’t Have
• Men are left in agony after wearing high heels in a funny social experiment
• Huffington Post Writer Explains Why Jesus Was the ‘First Transgender Man’
• You might be an extrimist if ..

Hulporganisaties van religieuze ondernemingen en vrijheid van denken

Opvallend bij hulporganisaties die gegrond zijn op kerkgemeenschappen is dat bij hun hulpverlening ook een uitgesproken zending wordt ondernomen waarbij aan de geholpenen godsdienstles wordt gegeven.

Zo kan men bijvoorbeeld een organisatie vinden in Argentinië waarbij iemand in  een Katholieke school voor inheemse jongeren in de hoge Andes godsdienst er een grote rol laat spelen en er het opleggen van een heel strenge moraal er hoger op de agenda laat staan dan ‘kritisch nadenken’. Ook al vinden de organisatoren dat

nou juist zo’n centraal punt in ons programma; zelf nadenken en je eigen mening vormen. {God, angst, planning en meer van die obstakels…..}

de katholieke schrijfster Christien Oudshoorn, die werkte als trainster op het gebied van Leiderschap en communicatie en in die hoedanigheid regelmatig naar Bolivia ging om daar jonge trainers op te leiden getuigt:

Het groepje docenten dat wij opleiden is relatief liberaal. Zij geven onder andere ook seksuele voorlichting aan de jongeren, al gaat dat niet zonder slag en stoot. Ze stoppen er veel energie in om de verlegen jongeren op hun gemak te stellen en te stimuleren openlijk hun vragen en zorgen over seksualiteit te bespreken, maar laatst kwam een andere docente binnen tijdens de les om te zeggen dat je direct naar de hel gaat als je masturbeert en dat mensen die seks voor het huwelijk hebben geen goede Christenen zijn. En onder andere die docente had nu ook wat ‘suggesties’ voor ons leiderschapsprogramma.  {God, angst, planning en meer van die obstakels…..}

Men kan zich afvragen in welke mate kinderen die men tracht te helpen verder nog extra boodschappen moet geven en dan nog zeker moet gaan bang maken met allerlei verzinsels of bijbelse onwaarheden waar de ene of ander genootschap wel in gelooft.  Hoort een hulpverleningsorganisatie nog eens extra geestelijke vorming te geven terwijl deze al door de plaatselijke onderwijsinstellingen  gegeven wordt, indien deze al zouden bestaan.

Ook heeft men de plaatselijke instellingen die al of niet organisaties van buiten af zich moeten laten inmengen met hun acties of onderricht en opvoeding of opvoedingsbegeleiding.

Meermaals ziet men dat de hulpverleners de docenten die het programma geven voor een ingewikkelde strategische uitdaging staan, waarbij zij al of niet veel of geen begrip kunnen opbrengen en/of krijgen, zonder al te veel af te wijken van hun eigen pad.

Van de christelijke organisaties horen wij meestal dat zij niet om God heen kunnen om hun programma te kunnen waar maken. Daarbij moeten wij dan wel de vraag stellen, wat eigenlijk hun programma zou moeten zijn?! Is de hulpverlening slechts een excuus voor hun om hun eigen godsgedachte aan anderen op te dringen? In hoe verre willen zij werkelijk hulp verlenen om mensen een menswaardig bestaan te geven zonder hun eigen gedachte goed te willen op dringen?

Vreemd genoeg zegt de katholieke schrijfster dat die God wel degelijk een plaatsje in het programma moeten krijgen,

omdat we het hier anders simpelweg niet kunnen aanbieden en het wel heel belangrijk is voor deze jongeren om getraind te worden. Aan de andere kant moeten we ook niet te veel ruimte geven aan ‘jan en alleman’ om het programma aan te passen, want dan wordt de situatie onwerkbaar voor de trainers en leren jongeren nog niet om zelf hun eigen mening te vormen. {God, angst, planning en meer van die obstakels…..}

Voor hen die vanuit een of andere religieuze organisatie gestuurd worden naar een hulpgebied kan het soms als een tegenstrijdig krachtenveld aan voelen. Diegenen die naar het veld gestuurd worden moeten ontzettend goed weten wat ze wil en waar ze heen gaan en dat moeten zij de hele tijd uitdragen om bijvoorbeeld fondsen bij elkaar te kunnen krijgen.

Tegelijkertijd zijn de omstandigheden ‘in het veld’ zo verschillend en onvoorspelbaar dat je enorm flexibel en steeds bereid moet zijn om ideeën juist los te laten en je plannen aan te passen. Elke dag is het weer balanceren tussen ‘aansluiten bij de ander’ en tegelijkertijd ‘vasthouden aan mijn eigen waarden en intuitie’ en dat is ongelofelijk leuk, frustrerend, leerzaam, verwarrend en bijzonder. {God, angst, planning en meer van die obstakels…..}

Dat bijzondere en ook de kennis van te weten dat men er nodige hulp kan aanbieden moet enorm motiverend zijn om aan de slag te gaan. Maar tevens kan het voor sommigen ook wel eens frustraties oproepen omdat sommige elementen in conflict kunnen geraken, namelijk bepaalde ethische en religieuze kwesties met de wijze waarop daar geleefd wordt en met de conflicten war mee men moet omgaan.

L W van de Wege respondeert ook:

Ik ben al erg lang betrokken bij Argentinie. Mijn conclusie is dat Argentinie het zal moeten hebben van “Civil Society”. In dat licht bezien is het werk wat jullie doen erg belangrijk. Het moeilijkste lijkt me een formule te ontwikkelen die aansluit bij het ritme en het tempo van het land zelf.
Ik weet hoe moeilijk en ontmoedigend het dikwijls is om iets te realiseren in Argentinië.
Anderzijds is het een enorme uitdaging en als je alleen al een formule weet te ontwikkelen doe je iets geweldigs.

Bij de hulpverlening is het belangrijk dat men diegenen die men komt helpen ook meer zelfvertrouwen in eigen kunnen geeft en dat er niet plotseling een dienstverlening is die even plotseling verdwijnt zonder enig verder contact. Er moet verder opvolging blijven geschieden.

Met een actieve begeleiding kunnen  jongeren in een uitzichtloze situatie weer gaan geloven in een betere toekomst, en in zichzelf.

In welke mate willen die organisaties die hulp gaan verlenen deze mensen tot wie zij komen, vrij laten in hun eigen denken?

Moeten religie en ontwikkelingssamenwerking volledig worden gescheiden?

Is dat wenselijk? Is dat überhaupt wel mogelijk?
Hoe moeten ontwikkelingsactoren zich verhouden ten aanzien van andere religieuze actoren? Moeten seculiere organisaties het beleven van religie en het opbloeien van religieuze organisaties in ontwikkelingslanden mogelijk maken of net tegenwerken?

Dit zal deel uitmaken van een debat dat in Brussel zal gehouden worden op donderdag 1 oktober 2015 in Espace Jacquemotte, Hoogstraat 139, 1000 Brussel. (De ingang vindt u rechts naast de ingang van het hoofdkantoor van de BTC.)

+

Mogelijks kan u meer over zulk een hulpverlening en Christien Oudshoorn vernemen via Stichting Che Amigo welke beweert mens en gemeenschap in beweging te brengen. Zij zijn ervan overtuigd dat educatie de meest effectieve manier is om duurzame ontwikkeling te bereiken. Daarom heeft Che Amigo een trainingsprogramma genaamd ´Leiderschap in je Community´ ontwikkeld, dat zij op dit moment in verschillende gemeenschappen in Argentinië en Bolivia aanbieden. www.cheamigo.nl

• Dankbaarheid
• Hemel of hel…
• Bezielend Leiderschap: ‘Wat bezielt Christien Oudshoorn om in een sloppenwijk van Buenos Aires te gaan wonen?’
• Toegang tot de arbeidsmarkt
• Kansarm, maar zeker niet kansloos
• Testimonio Christien Oudshoorn

++

> Is er een noodzaak religie en ontwikkelingssamenwerking volledig te scheiden

> Ontwikkelingsdebat | 1 oktober 2015

+++

Related articles

• Pope focuses on poor in Bolivia
• It’s not cocaine: what you need to know about the pope’s coca drink
• Pope leaves decorative honours with the hammer and anvil in Bolivia
• Pope takes message to defend poor, environment to Bolivia
• Morales calls Pope Francis’ teachings ‘socialist’
• Pope comes ‘home’ to South America to defend planet and the poor