Theologie versus godsdienstleer of godsdienst geschiedenis

In de Europese universiteiten vindt me de theologie als wetenschapsgebied in directe verbinding met concrete godsdienstige praktijken. Niet alleen in die zin dat die praktijken voorwerp van onderzoek kunnen zijn, maar zo dat de afgestudeerde theoloog bekwaam en geschikt zou zijn om in die praktijken een professionele leidinggevende rol te vervullen.

Als die praktijken uit beeld raken en er geen predikanten meer worden opgeleid, zal de theologie als wetenschapsgebied verdwijnen.

stelde prof. dr. Gerrit Immink in 2014. Toen waren de meeste afdelingen Theologie aan de universiteiten meer instellingen waar de geschriften van theologen werden bestudeerd, meer dan het eigenlijke “Godswezen”.

Theologie betekent letterlijk de studie van God (verwijzend naar Theos = Grieks voor God en logos is Grieks voor `woord`, `leer`, `kennis` of `verhandeling). Dat maakt dat het eigenlijk in theologie moet gaan over de leer of kennis van God. Hierbij zou men kunnen zeggen dat er bij dat onderzoek naar de Godheid ook moet na gaan welke godheden er zo wat aanbeden worden. Inherent daaraan komt dan de studie van verscheidene goden, godsdiensten, godsdienstige groepen en onderwerpen. De term theologie is afkomstig uit de Christelijke traditie, maar kan ook gebruikt worden voor de studie of de geloofsinhoud van andere religies.

Gedurende Krimp zijn rectoraatsperiode werd er gezocht naar samenwerking, verplaatsing.

Op de achtergrond speelde steeds de vraag: Waar gaat het eigenlijk over in de theologie? Welk vakkenpakket is nodig om een predikant op te leiden?

zei hij in 2014.

Tegenwoordig lijkt het wel dat vele faculteiten weg gevaren zijn van de vroegere oorspronkelijke instelling voor dat vak. Ook brengt elke universiteit haar geestelijke instelling naar voor en laat deze geen openheid voor anders denkenden. Zo moet men in een Katholieke universiteit het Katholisch denkpatroon volgen en kan men zeker niet tegen de Drie-eenheid zijn bijvoorbeeld.

We beseffen wel dat al in de 19e eeuw er voortdurend bewegingen in de theologie waren die het accent verlegden van God naar de mens. Bovendien groeide de kritiek op het klassieke godsbegrip en kwam zelfs de gedachte op dat God een projectie is, maar als puntje bij paaltje kwam, liet men toch geen openheid tot andere leerstellingen dan die van de ondersteunende godsdienstgroep.

In 2014 haalde Krimp terecht aan:

Als de theologie de gedachte van de godgeleerdheid – hoe lastig en ingewikkeld die ook is – loslaat, komt het bestaansrecht van de theologie als zelfstandig wetenschapsgebied snel ter discussie te staan.

Het verschijnsel religie, religieuze ervaringen en rituelen – dat alles kan toch ook prima bestudeerd worden door antropologen, psychologen en sociologen? Wolfhart Pannenberg heeft terecht opgemerkt dat de theologie van het toneel zal verdwijnen, zodra we het Godsbegrip louter opvatten als een projectie vanuit de antropologie.

In veel instelling gaat men het geschiedkundig verloop na van één of meerdere godsdiensten. Men moet dan echter beseffen dat men daar dan meer een godsdienst historicus kweekt. Met de studie van al de vroegere theologische werken komt men dan eerder op het vlak van de taalkundige of sociaal wetenschapper zonder dat men de rol van theoloog hoeft op te nemen. Volgens Krimp is daar binnen een theologische universiteit of faculteit zeker ook plaats voor.

Maar als onze vakgebieden samen het geheel van de theologie vormen, moet elk vakgebied ook beoefend kunnen worden als theologie.

Volgens hem is het daarvoor

nodig dat er binnen het vakgebied systematische vragen gesteld worden met betrekking tot hedendaagse godsdienstige praktijken en met betrekking tot het spreken over God. Dat is niet eenvoudig, want dan moeten we zowel het vak goed beheersen als in staat zijn om op systematische wijze theologische thema’s in te brengen. En het wordt pas echt spannend als we dan ook nog het gesprek aandurven over de waarheidsclaims die in teksten of in praktijken tot uitdrukking komen.

Prof. dr. Gerrit Immink vertelt verder

In mijn bestuurlijke functie als rector heb ik steeds geprobeerd het academische karakter van de theologie hoog te houden, in het besef dat de afgestudeerde theoloog bekwaam en geschikt dient te zijn om als predikant in de kerk aan de slag te gaan. De gerichtheid op concrete praktijken en de wetenschappelijke doordenking van het spreken over God zijn voor mij twee zijden van dezelfde medaille.

Gevaar van opname laïciteit in de Belgische grondwet met beperking voor de vrijheid van religie

Meerderen in België maken zich zorgen over de relatie tussen de overheid en de religies/levensbeschouwingen in hun land.
Ten aanzien van de erkende erediensten in België stelt de Belgische staat zich welwillend neutraal op. De staat erkent bepaalde erediensten en niet-confessionele organisaties. Die erkenning gaat gepaard met bijvoorbeeld de financiering van de wedden van de bedienaren van de eredienst en het waarborgen van het recht op religieuze of morele opvoeding in de scholen. Het onderwijs mag vrij georganiseerd worden.

De welwillende opstelling van de Belgische staat maakt het mogelijk dat het fundamentele mensenrecht van godsdienstvrijheid in België actief beleefd kan worden. Voor bepaalde groepen volstaat dat blijkbaar niet langer en daarin schuilt er een groot gevaar.

Art. 19 van de Belgische grondwet gaat over de vrijheid van religie. Dit artikel is door Kamer en Senaat voor herziening opengesteld. Een van de mogelijke toekomstscenario’s kan zijn dat religie wordt teruggedrongen tot de privésfeer.

Religie maakt deel uit van de beleving en cultuur van een mens en van vele volkeren. Wat ook de godsdienstbeleving mag zijn moet deze gevrijwaard blijven en moet elk individu vrij kunnen bepalen welke godsdienst zij of hij wil beleven.

Er zijn groepen in België die het klaarblijkelijk niet op godsdienstigen (van welke strekking ook) hebben en zich tot doel gesteld hebben het begrip “laïciteit” in de grondwet op te nemen en ‘geestelijke’ of ‘religieuze vorming’ buiten het onderwijs te houden.  Sinds 2000 werden reeds verschillende wetsvoorstellen ingediend om de Grondwet in die richting te herzien. Andere wetsvoorstellen hadden tot doel de financiering van de erediensten af te schaffen en het godsdienstonderwijs buiten de lesuren te verbannen. In de voorbije maanden werden opnieuw wetsvoorstellen in die zin ingediend. De wetsvoorstellen beogen de laïciteit van de Belgische staat in de grondwet te verankeren en de voorrang van het positief recht op elke religieuze of levensbeschouwelijke overtuiging te versterken.

Het concept laïciteit zo als die bepaalde partijen het zien zet de welwillende neutraliteit van de Belgische staat op de tocht en  buigt en de grote evenwichten tussen “kerk en staat” om,  waarbij schoolpact en godsdienstonderwijs enzovoort op de helling worden gezet.

Verschillende prominente Joodse stemmen hebben daarom in april een open brief mee ondertekend waarin ze hun bezorgdheid uiten over het debat over laïciteit en geloof. De denktank Logia is de initiatiefnemer achter de open brief die gericht is aan de volksvertegenwoordigers. Een kopie van de brief werd verzonden naar de voorzitters van de Kamer en de Senaat.

De Joodse ondertekenaars zijn de voorzitters van joodse verenigingen zoals het Centraal Israëlitisch consistorie van België, het Forum der Joodse Organisaties en de Stichting van het Jodendom van België evenals de gemeenschappen Machsike Hadass. Ook N-VA politicus Michael Freilich is één van de ondertekenaars.

In de brief vragen ze om niet te raken aan de grondwettelijke vrijheden en om de levensbeschouwelijke vrijheden te vrijwaren. Want sommige groepen in de samenleving willen de Grondwet aanpassen en onder andere de financiering van de godsdienst en van het godsdienstonderwijs afschaffen of het begrip laïciteit een hogere plaats geven dan geloof.

“In Europa en de andere Westerse landen zijn tussen Kerk en Staat evenwichten tot stand gekomen die het resultaat zijn van een duizendjarig proces van spanning en compromis”,

schrijven ze.

Uit dat eeuwenlange zoeken naar evenwicht zijn samenlevingen ontstaan met hun concepten van fundamentele vrijheden, maatschappelijke
ordening en constitutionele rechtsorde. Waarom dat op de helling zetten?

Volgens onder meer Saskia Van den Kieboom is het niet mogelijk religie van het publieke toneel te laten verdwijnen. Saskia is pastoraal medewerker van ‘t Vlot, een project voor dak- en thuislozen in Antwerpen.

*

*

Vindt ook de

Open brief aan de volksvertegenwoordigers
Bezorgdheden rond het laïciteitsdebat in België

Bouwen op het bijbels fundament: De apostelen deden het toch ook

De apostelen deden het toch ook

“11  want niemand kan een ander fundament leggen dan er al ligt-Jezus Christus zelf. 12 Of er op dat fundament nu verder wordt gebouwd met goud, zilver en edelstenen of met hout, hooi en stro, 13 van ieders werk zal duidelijk worden wat het waard is. Op de dag van het oordeel zal dat blijken, want dan zal het door vuur aan het licht worden gebracht. Het vuur zal laten zien wat ieders werk waard is.” (1Co 3:11-13 NBV)

Elke christen zou zich eigenlijk moeten afvragen: wat is nu feitelijk de essentie van dit christendom van mij, waar gaat het nu echt om? Dat kan soms best lastig zijn, zoiets als ‘beschrijf het eiland waar je woont’, wanneer je daar nog nooit vanaf bent geweest. Als je de rest van de wereld kent, ken je ook de verschillen en weet je wat kenmerkend is voor je eigen plekje. Maar als je die niet kent, waar leg je dan de nadruk op? Maar ook: als je die rest van de wereld wel kent, waar leg je dan de nadruk op? Op het strand en de duinen, de polder en de vogels? Of op de saamhorigheid van die kleine leefgemeenschap enerzijds, en anderzijds het feit dat je er niet op hoeft te rekenen dat je binnen een half uur in een ziekenhuis ligt wanneer er iets grondig mis is gegaan?

Verpakking of inhoud

Zo ook: hoe zou je je geloof omschrijven ten opzichte van andere christelijke stromingen, of ten opzichte van andere religies? Waar leg je de nadruk op? Benadruk je de verschillen met die anderen, of zoek je het in het positieve en ben je in staat te wijzen op wat werkelijk kenmerkend is en waarde heeft? Dat laatste vereist uiteraard een goed inzicht in waar het echt om draait. Noem je bijvoorbeeld het feit dat je elke zondag naar de kerk gaat? Of spreek je over verlossing, vergeving van de schuld waarvoor je eigenlijk zou moeten sterven, en een hoop op leven die je desondanks toch hebt gekregen? En doe je dat dan op de trotse toon waarop een ander het over zijn nieuwe dure auto heeft, of doe je dat op de nederige toon van iemand die ten volle beseft dat hij – naar Gods maatstaven gemeten – al dood had moeten zijn en nu op cadeau gekregen tijd leeft? Wat geen enkele andere levensbeschouwing zou kunnen bieden?
Anders gesteld: leg je de nadruk op de verpakking, of op de inhoud?

Wie om zich heen kijkt, ziet dat voor velen de verpakking vandaag allang belangrijker is geworden dan de inhoud. Een ‘bekende Nederlander’ werd onlangs gevraagd of ze religieus was. Het antwoord was:

‘Ik ben diep religieus’,

en meteen daar achteraan:

‘maar met het concept God kan ik niet zo goed uit de voeten’.

Religie betekende voor haar glas-in-lood ramen, Mariabeelden en de geur van wierook. Een extreem voorbeeld? Uiteraard, maar staat het echt zo alleen? Voor velen bestaat christendom inderdaad uit indrukwekkende diensten met indrukwekkende rituelen, liturgische gewaden en loepzuiver gezang van professionele koren. Voor anderen juist uit massale bijeenkomsten in de open lucht met veel spontaan gezang op moderne muziek, handgeklap en hallelujageroep. Voor weer anderen zijn het genezingssessies in grote ‘glazen tempels’, spectaculaire duiveluitdrijvingen, of ‘het spreken in tongen’. En in het dagelijks leven is het voor de een sociaal bezig zijn in zijn omgeving, en voor de ander het vermijden van frivoliteiten en geen TV-kijken op zondag; voor de een het steunen van een bevrijdingsbeweging in een ver land en voor de ander het verspreiden van traktaatjes, of geld geven voor een of ander kerkelijk doel.

Op zoek naar de essentie

Sommige van zulke dingen zijn heel spectaculair, andere juist veel minder ‘zichtbaar’. Veel ervan zijn ontegenzeggelijk nuttig voor de maatschappij, andere toch meer gericht op het krijgen van ‘een goed gevoel’. Sommige worden verdedigd door er op te wijzen dat ook de apostelen zulke dingen deden, andere met het argument dat ze juist ‘de vertaling naar deze tijd’ zijn van zulke apostolische activiteiten. Maar ze hebben allemaal gemeen dat ze uiterlijkheden en bijzaken betreffen. Niet dat ze in alle gevallen onbelangrijk zouden zijn, maar ze vormen – als zodanig – toch niet de essentie van het christendom. Ook een atheïstische humanist kan heel sociaal en onbaatzuchtig bezig zijn, en op het eerste gezicht lijkt er ook weinig verschil te zitten tussen het ‘heb je vijanden lief’ van de bergrede en het ‘je moet je vijanden overwinnen door beter te zijn dan zij’ van een door orthodoxe christenen weinig gewaardeerde vorm van ‘afgoderij’. Genezingen, zelfs ‘duiveluitdrijvingen’, zijn veelvuldig te vinden op de pagina’s van het Nieuwe Testament, maar evenzeer in de binnenlanden van Afrika. Ook zulke zaken vormen niet de essentie van het Christendom.

Imiteren of navolgen

Je ziet jonge kinderen vaak het gedrag en het spreken van hun ouders imiteren zonder dat ze werkelijk begrijpen waar dat toe dient. Ze imiteren de uiterlijke vorm maar het heeft geen inhoud. Ze denken zo te tonen dat ze al ‘groot’ zijn, maar het toont juist hun gebrek aan begrip. Als volwassenen weten we dat ‘groot zijn’ niet zit in zulk gedrag, maar in de dingen die daar toe leiden. En zo gaat dat ook met het opgroeien in het geloof. Dat gaat ook niet om het imiteren van het gedrag van Christus of de apostelen, maar om het ontwikkelen van een karakter, om het opbouwen van ‘de gezindheid van Christus’: niet het ‘imiteren’
maar het ‘navolgen’ van Christus. En wellicht leidt dat dan weer tot zulk gedrag,maar dat hangt af van de situatie waarin God ons plaatst. Veel wat we als christen doen, of zouden moeten doen, kan ook gedaan worden vanuit andere motieven, en wordt
ook vaak gedaan vanuit zulke andere motieven. Op zichzelf is dat nog geen christendom. Je kunt weliswaar geen christen zijn zonder naastenliefde te tonen, maar je kunt wel degelijk heel erg veel naastenliefde tonen zonder christen te zijn. Dus daar zit de kern toch niet.

Jezus’ missie was niet het genezen van zieken of het ‘solidair zijn met de armen’, maar het doen van een laatste oproep tot bekering aan zijn volk. Die genezingen waren een vervulling van de profetieën die hem aanwezen als de Messias, ze waren zijn identificatie. Hij wijst de boden van Johannes de Doper daarop (Luc. 7:21-22), maar wat werkelijk van belang is, laat hij er meteen op volgen:

“Gelukkig is degene die aan mij geen aanstoot neemt” (vs 23)

wat in dit verband betekent:

… wie mij niet houdt voor een valse profeet.

O zeker, hij was vervuld van mededogen met allen die het moeilijk hadden in het leven. Maar hij was niet gekomen om alle ziekte uit het land uit te bannen. Zijn genezingen waren zijn identificatie, en tegelijkertijd een voorafschaduwing van het koninkrijk dat hij ooit op deze aarde zou komen oprichten. En het zou de taak van zijn apostelen zijn het woord verder te verspreiden, tot in heidense landen.
En ook daarbij zouden de genezingen die dubbele functie vervullen van autorisatie en van voorafschaduwing van wat eens zou komen. Maar tijdens zijn drie-jarige prediking genas Jezus niet alle zieken, want wanneer Petrus en Johannes in Hand. 3 naar de tempel gaan treffen zij bij de toegangspoort een verlamde die daar al vele decennia lag. En in de brieven van Paulus lezen we af en toe over medewerkers die ‘ten dode toe’ ziek zijn geweest en die hij kennelijk niet heeft kunnen genezen, of die hij ergens ziek heeft moeten achterlaten.

De kern van het geloof

Het gevaar van het louter imiteren van wat Jezus en de apostelen deden, of de gelovigen van het eerste uur, is dat het de nadruk legt op wat per saldo toch maar uiterlijkheden en bijzaken zijn. Sommige daarvan zijn niet echt belangrijk of zelfs helemaal niet. Andere zijn inderdaad van groot belang, maar ook dan niet de hoofdzaken, de dingen waar het ten diepste om gaat. Waar het werkelijk om gaat is de relatie met God, om het besef dat we die relatie eigenlijk had den verspeeld door onze zonde maar dat die toch weer is hersteld, niet door onze verdienste maar door Gods genade, en om de diepe dankbaarheid die we daarvoor zouden moeten voelen. Al die andere aspecten zijn alleen maar de consequenties daarvan, vaak zelfs de onvermijdelijke consequenties, maar toch niet de hoofdzaken. Wat kenmerkend is voor het ware geloof is die relatie, en de rest heeft alleen werkelijke waarde voor zover het daar uit volgt. Want alleen dan gaat het echt om de inhoud en niet om de verpakking.

R.C.R.

+

Aansluitende lectuur

1. Geloof
2. Geloof en geloven
3. Geloof in Jezus Christus
4. Geloof in slechts één God
5. Geloof niet zonder daden
6. Geloof – Vertrouwen voor het ongeziene
7. Geloof voor God aanvaardbaar

+++

Gerelateerd

1. Nep christenen
2. Fundamentalisme: De kunst van het God onder de duim hebben.
3. Scheepje (z)onder Jezus’ hoede
4. Jezus is het antwoord? Wat was de vraag dan?
5. Ben je buiten jezelf?
6. Hekserij, of Magie: de eerste religie
7. Innerlijke Kind Genezen
8. Christendom vs Christ followers, there is a vast difference!  
9. Het is onmogelijk om Christendom en Islam, de Bijbel en de Koran met elkaar te vergelijken!
10. Gewone Genade, Geweldige Genade en Goedkope Genade
11. Waarom gelovigen gevoelig zijn voor populisme
12. De Ondraag’lijke Last der Levensheiliging
13. Richt je op Gods dag! Oudejaarspreek 2017
14. Mooiste meegeven
15. God, de enige God, is in Zijn Zoon Jezus onze naaste geworden

Hulporganisaties van religieuze ondernemingen en vrijheid van denken

Opvallend bij hulporganisaties die gegrond zijn op kerkgemeenschappen is dat bij hun hulpverlening ook een uitgesproken zending wordt ondernomen waarbij aan de geholpenen godsdienstles wordt gegeven.

Zo kan men bijvoorbeeld een organisatie vinden in Argentinië waarbij iemand in  een Katholieke school voor inheemse jongeren in de hoge Andes godsdienst er een grote rol laat spelen en er het opleggen van een heel strenge moraal er hoger op de agenda laat staan dan ‘kritisch nadenken’. Ook al vinden de organisatoren dat

nou juist zo’n centraal punt in ons programma; zelf nadenken en je eigen mening vormen. {God, angst, planning en meer van die obstakels…..}

de katholieke schrijfster Christien Oudshoorn, die werkte als trainster op het gebied van Leiderschap en communicatie en in die hoedanigheid regelmatig naar Bolivia ging om daar jonge trainers op te leiden getuigt:

Het groepje docenten dat wij opleiden is relatief liberaal. Zij geven onder andere ook seksuele voorlichting aan de jongeren, al gaat dat niet zonder slag en stoot. Ze stoppen er veel energie in om de verlegen jongeren op hun gemak te stellen en te stimuleren openlijk hun vragen en zorgen over seksualiteit te bespreken, maar laatst kwam een andere docente binnen tijdens de les om te zeggen dat je direct naar de hel gaat als je masturbeert en dat mensen die seks voor het huwelijk hebben geen goede Christenen zijn. En onder andere die docente had nu ook wat ‘suggesties’ voor ons leiderschapsprogramma.  {God, angst, planning en meer van die obstakels…..}

Men kan zich afvragen in welke mate kinderen die men tracht te helpen verder nog extra boodschappen moet geven en dan nog zeker moet gaan bang maken met allerlei verzinsels of bijbelse onwaarheden waar de ene of ander genootschap wel in gelooft.  Hoort een hulpverleningsorganisatie nog eens extra geestelijke vorming te geven terwijl deze al door de plaatselijke onderwijsinstellingen  gegeven wordt, indien deze al zouden bestaan.

Ook heeft men de plaatselijke instellingen die al of niet organisaties van buiten af zich moeten laten inmengen met hun acties of onderricht en opvoeding of opvoedingsbegeleiding.

Meermaals ziet men dat de hulpverleners de docenten die het programma geven voor een ingewikkelde strategische uitdaging staan, waarbij zij al of niet veel of geen begrip kunnen opbrengen en/of krijgen, zonder al te veel af te wijken van hun eigen pad.

Van de christelijke organisaties horen wij meestal dat zij niet om God heen kunnen om hun programma te kunnen waar maken. Daarbij moeten wij dan wel de vraag stellen, wat eigenlijk hun programma zou moeten zijn?! Is de hulpverlening slechts een excuus voor hun om hun eigen godsgedachte aan anderen op te dringen? In hoe verre willen zij werkelijk hulp verlenen om mensen een menswaardig bestaan te geven zonder hun eigen gedachte goed te willen op dringen?

Vreemd genoeg zegt de katholieke schrijfster dat die God wel degelijk een plaatsje in het programma moeten krijgen,

omdat we het hier anders simpelweg niet kunnen aanbieden en het wel heel belangrijk is voor deze jongeren om getraind te worden. Aan de andere kant moeten we ook niet te veel ruimte geven aan ‘jan en alleman’ om het programma aan te passen, want dan wordt de situatie onwerkbaar voor de trainers en leren jongeren nog niet om zelf hun eigen mening te vormen. {God, angst, planning en meer van die obstakels…..}

Voor hen die vanuit een of andere religieuze organisatie gestuurd worden naar een hulpgebied kan het soms als een tegenstrijdig krachtenveld aan voelen. Diegenen die naar het veld gestuurd worden moeten ontzettend goed weten wat ze wil en waar ze heen gaan en dat moeten zij de hele tijd uitdragen om bijvoorbeeld fondsen bij elkaar te kunnen krijgen.

Tegelijkertijd zijn de omstandigheden ‘in het veld’ zo verschillend en onvoorspelbaar dat je enorm flexibel en steeds bereid moet zijn om ideeën juist los te laten en je plannen aan te passen. Elke dag is het weer balanceren tussen ‘aansluiten bij de ander’ en tegelijkertijd ‘vasthouden aan mijn eigen waarden en intuitie’ en dat is ongelofelijk leuk, frustrerend, leerzaam, verwarrend en bijzonder. {God, angst, planning en meer van die obstakels…..}

Dat bijzondere en ook de kennis van te weten dat men er nodige hulp kan aanbieden moet enorm motiverend zijn om aan de slag te gaan. Maar tevens kan het voor sommigen ook wel eens frustraties oproepen omdat sommige elementen in conflict kunnen geraken, namelijk bepaalde ethische en religieuze kwesties met de wijze waarop daar geleefd wordt en met de conflicten war mee men moet omgaan.

L W van de Wege respondeert ook:

Ik ben al erg lang betrokken bij Argentinie. Mijn conclusie is dat Argentinie het zal moeten hebben van “Civil Society”. In dat licht bezien is het werk wat jullie doen erg belangrijk. Het moeilijkste lijkt me een formule te ontwikkelen die aansluit bij het ritme en het tempo van het land zelf.
Ik weet hoe moeilijk en ontmoedigend het dikwijls is om iets te realiseren in Argentinië.
Anderzijds is het een enorme uitdaging en als je alleen al een formule weet te ontwikkelen doe je iets geweldigs.

Bij de hulpverlening is het belangrijk dat men diegenen die men komt helpen ook meer zelfvertrouwen in eigen kunnen geeft en dat er niet plotseling een dienstverlening is die even plotseling verdwijnt zonder enig verder contact. Er moet verder opvolging blijven geschieden.

Met een actieve begeleiding kunnen  jongeren in een uitzichtloze situatie weer gaan geloven in een betere toekomst, en in zichzelf.

In welke mate willen die organisaties die hulp gaan verlenen deze mensen tot wie zij komen, vrij laten in hun eigen denken?

Moeten religie en ontwikkelingssamenwerking volledig worden gescheiden?

Is dat wenselijk? Is dat überhaupt wel mogelijk?
Hoe moeten ontwikkelingsactoren zich verhouden ten aanzien van andere religieuze actoren? Moeten seculiere organisaties het beleven van religie en het opbloeien van religieuze organisaties in ontwikkelingslanden mogelijk maken of net tegenwerken?

Dit zal deel uitmaken van een debat dat in Brussel zal gehouden worden op donderdag 1 oktober 2015 in Espace Jacquemotte, Hoogstraat 139, 1000 Brussel. (De ingang vindt u rechts naast de ingang van het hoofdkantoor van de BTC.)

+

Mogelijks kan u meer over zulk een hulpverlening en Christien Oudshoorn vernemen via Stichting Che Amigo welke beweert mens en gemeenschap in beweging te brengen. Zij zijn ervan overtuigd dat educatie de meest effectieve manier is om duurzame ontwikkeling te bereiken. Daarom heeft Che Amigo een trainingsprogramma genaamd ´Leiderschap in je Community´ ontwikkeld, dat zij op dit moment in verschillende gemeenschappen in Argentinië en Bolivia aanbieden. www.cheamigo.nl

• Dankbaarheid
• Hemel of hel…
• Bezielend Leiderschap: ‘Wat bezielt Christien Oudshoorn om in een sloppenwijk van Buenos Aires te gaan wonen?’
• Toegang tot de arbeidsmarkt
• Kansarm, maar zeker niet kansloos
• Testimonio Christien Oudshoorn

++

> Is er een noodzaak religie en ontwikkelingssamenwerking volledig te scheiden

> Ontwikkelingsdebat | 1 oktober 2015

+++

Related articles

• Pope focuses on poor in Bolivia
• It’s not cocaine: what you need to know about the pope’s coca drink
• Pope leaves decorative honours with the hammer and anvil in Bolivia
• Pope takes message to defend poor, environment to Bolivia
• Morales calls Pope Francis’ teachings ‘socialist’
• Pope comes ‘home’ to South America to defend planet and the poor

Op zoek naar spiritualiteit 2 Hoe te vinden

Ware spiritualiteit — Hoe vindt u die?

 

„Vleselijk gezind zijn is de dood; maar geestelijk gezind zijn is leven en vrede”,

schreef de apostel Paulus (Romeinen 8:6, King James Version).

Met die woorden wees de apostel erop dat een geestelijk mens zijn, niet louter een kwestie van persoonlijke voorkeur of geneigdheid is. Het is in feite een kwestie van leven en dood. Maar in welke zin krijgt een geestelijk mens dan „leven en vrede”? Volgens de Bijbel kent zo iemand nu al vrede — met zichzelf en met God — en zal hij in de toekomst met eeuwig leven beloond worden.

23 Want het loon* dat de zonde betaalt, is de dood,+ maar de gave*+ die God schenkt, is eeuwig leven+ door Christus Jezus, onze Heer.+  (Romeinen 6:23)

De Heer* is nabij.+ 6 Weest over niets bezorgd,+ maar laat in alles door gebed en smeking+ te zamen met dankzegging Uw smeekbeden bij God bekend worden;+ 7 en de vrede+ van God, die alle gedachte te boven gaat, zal Uw hart+ en Uw geestelijke vermogens behoeden door bemiddeling van Christus Jezus. (Filippenzen 4:6-7).

Geen wonder dat Jezus opmerkte:

„Gelukkig zijn zij die zich bewust zijn van hun geestelijke nood”! — Mattheüs 5:3.

Bent u gezegend als u aan het einde van je Latijn komt?  Bent u zich bewust van uw geestelijke nood en wat houdt die eigenlijk in?

Met minder van het eigen ik kan er meer van God en zijn heerschappij in uw leefwereld zijn.

Collectie Tropenmuseum – Temperaschilderij voorstellende de Borobudur als bedevaartsoord (Foto credit: Wikipedia)

“Spiritualiteit” kan een woord zijn dat ons tijdperk definieert. Doorheen de tijden werd de wereld ook meer gefascineerd door “spiritualiteit” . Er zijn momenten geweest in de geschiedenis waar niemand er kon over zwijgen en andere momenten waar iedereen het er op leek vergeten te zijn en raar opkeken naar mensen die er hun mond van vol hadden.

De fascinatie voor spiritualiteit is een opvallend aspect van onze hedendaagse tijd en staat in schril contrast met de daling van de traditionele religieuze waarden in het Westen. “Spiritualiteit” is nu verplaatst tot ver buiten de religie zelf. Het heeft alles te maken met lifestyle en praktijken die een visie moeten geven hoe de menselijke geest zijn volledige potentieel kan bereiken en hoe hij de juiste levensstijl kan belichamen. Met andere woorden, spiritualiteit omarmt een ambitieuze aanpak van de betekenis en het gedrag van het leven – we worden gedreven door doelen die dat louter materieel succes of lichamelijke bevrediging ver overstijgen.

Sommigen denken misschien dat we ons zouden moeten gaan afzonderen in kloosters of een kluizenaarsleven moeten aangaan om een ​​volledige spirituele persoon te worden. Velen denken dat spiritualiteit enkel kan bereikt worden door zich volledig af te zonderen van de wereld. In bepaalde tijden is Spiritualiteit misschien wel het domein van de geestelijke elites geweest, bijvoorbeeld in kloosters, maar het wordt verondersteld inheems toe te behoren aan iedereen. In elke persoon wordt het namelijk geïmplanteerd door de Goddelijke Schepper, in Wiens beeld wij allen zijn geschapen. En omdat God Geest is hebben we een element in ons, dat wij ook graag dat geestelijke zouden willen tegenkomen. Het Geestelijk zijn ligt ons dan ook nauw aan het hart. Vele mensen zijn op zoek naar dat spirituele element in zich, maar weten niet hoe het te vinden. Daarom kijken ze ook naar allerlei dingen die ze kunnen aanbidden. Degenen die meer licht hebben, moeten weten naar Wie te zoeken, in wat te geloven en Wie te aanbidden.

22 Gijlieden aanbidt wat Gij niet kent;+ wij aanbidden wat wij kennen, want redding is uit de joden.+23 Maar het uur komt, en is nu, waarin de ware aanbidders de Vader met geest+ en waarheid+ zullen aanbidden, ja, want de Vader zoekt zulke mensen om hem te aanbidden.+24 God is een Geest,*+ en wie hem aanbidden, moeten [hem] met geest en waarheid aanbidden.”+ (Johannes 4:22-24)

Het is volgens de snit van het individu, democratische en eclectisch, en de queeste of zoeken naar het innerlijke biedt een alternatieve bron van innerlijke gerichte, persoonlijke autoriteit in reactie op een daling van het vertrouwen in de conventionele sociale of religieuze leiders.

Van de vorige artikelen hebt u vermoedelijk al een idee kunnen vormen van wat er onder spiritualiteit wordt verstaan ​​en hoe het kan staan voor of kan worden ingeschakeld met een zoektocht naar “de of het heilige” – een god of de God, het goddelijke of sacrale, het ontzagwekkende of bovennatuurlijke, datgene waarvan men gelooft dat het zich onttrekt aan natuurlijke processen die de empirische wetenschap onderzoekt, de grenzeloze mysteries van het heelal of onze eigen menselijke diepten. Het woord ‘spiritualiteit’ wordt ook regelmatig gelinkt naar het “bloeiende” – wat betekent om te gedijen en hoe we in staat zijn om te gedijen. Hedendaagse benaderingen linken het ook aan een ​​zelf-reflectief bestaan ​​in plaats van een niet onderzocht leven. Mensen zijn op zoek naar een “toegevoegde waarde” factor voor hun persoonlijke en professionele leven. Zij mogen hiervoor zoeken in allerlei richtingen en vertrouwen op velerlei manieren. We willen u laten zien dat er een zeer eenvoudige manier bestaat om vrede te bekomen met het innerlijke zelf en om dicht bij jezelf te komen in de vereniging met de Allerhoogste.

Op zoek naar wat, op het internet? – Spot the bend (Foto credit: Ewan McIntosh)

Mits wij geen idee hebben hoe u ons op het internet hebt gevonden weten wij niet echt welke uw interesses zijn. Maar vermoedelijk bent u door het plaatsen van zoekwoorden op deze site gekomen. Daarbij kan men de vraag stellen welke zoekwoorden u wat hebben opgeleverd. Meerdere mensen die door zoekwoorden op dit platform terecht komen hebben woorden gebruikt die allemaal iets te maken hebben met dat spirituele of met het religieuze.

 

Uit het feit dat u dit internet tijdschrift leest, blijkt dat u waarschijnlijk geïnteresseerd bent in spiritualiteit, en dat is verstandig. De meningen over dit onderwerp lopen echter zeer uiteen. Het kan dus zijn dat u zich afvraagt:

Wat is ware spiritualiteit? En hoe verwerf je die?

In de komende artikelen willen wij hier dan ook graag verder op in gaan.
Graag raden wij u ook aan om de voorgaande Engelstalige artikelen te lezen over “Het Religieus zijn” en “Spiritualiteit”.

+

De aangeraden voorgaande reeks over religiositeit en spiritualiteit:

Being Religious and Spiritual 1 Immateriality and Spiritual experience

Being Religious and Spiritual 2 Religiosity and spiritual life

Being Religious and Spiritual 3 Philosophers, Avicennism and the spiritual

Being Religious and Spiritual 4 Philosophical, religious and spiritual people

Being Religious and Spiritual 5 Gnostic influences

Being Religious and Spiritual 6 Romantici, utopists and transcendentalists

Being Religious and Spiritual 7 Transcendence to become one

Being Religious and Spiritual 8 Spiritual, Mystic and not or well religious

+ Voorgaande aflevering:

Op zoek naar spiritualiteit 1 Inleiding

Vervolg: Op zoek naar spiritualiteit 3 Zin van Christus

Engelstalige lezers kunnen van deze reeks een Engelstalige versie vinden die aanvangt met:

English-speaking readers may find an English-language version of this series beginning with:

Looking for True Spirituality 1 Intro

++

Lees ook:

1. Christelijke hoop op eeuwig leven
2. Dorst naar geluk en zingeving
3. Geloven om te begrijpen
4. Twee vormen van Vrijheid
5. Plicht van aanmoediging
6. Prioriteiten vooropstellen
7. Zoals God ons ziet
8. Bijbel boek voor het heden
9. Bible a guide – Bijbel als gids
10. Bijbel als een waterplas
11. Het woord van God…is een troost voor diegene die zich houdt aan God’s wil
12. Een uiteenvallende Bijbel teken voor iemand die dat niet doet
13. Hou vast aan één God
14. Rond God de Allerhoogste
15. Roep tot God zodat Hij u kan verhoren
16. Geschapen om te leven in relatie met God
17. Beloning van God artikelen op Bijbelvorsers
18. Artikelen rond Beloning, op Broeders in Christus
19. Ecclesia artikelen over Beloning
20. Artikelen over wereldse beloning
21. Financiële crisis uitnodiging tot bezinning
22. Doctrine, gedrag, oorzaak en gevolg
23. Vergeet niet dat wie je bent slechts zo belangrijk is als wat je doet
24. Niets edel in het vlees dat tot zichzelf wordt gelaten
25. Een doel is een droom met een plan
26. Omstandigheden zijn buiten onze menselijke controle
27. Innerlijk licht
28. Jehovah is goed naar hen die op Hem wachten
29. Zonder God geen reden, geen doel, geen hoop
30. Zet het gehele pantser op van God
31. Vertrouw de toekomst aan God toe
32. God te vertrouwen schuilplaats, veiligheid en geborgenheid
33. Een te begrijpen oproep
34. Dagelijkse keus betreffende de houding die wij voor die dag zullen maken
35. Wees druk bezig met het belangrijke teken van geloof
36. Uitstappen aan het hek
37. Weet door proberen
38. Zaai en oogst in de tuin van uw hart
39. Wees niet zo bezig met het optellen van uw problemen
40. Controleer uw lot of iemand anders zal het doen
41. Als je denkt dat je te klein bent om effectief te zijn
42. Wijsheid ligt diep
43. Zet geen vraagteken waar God een punt plaatste
44. De grote oceaan van waarheid volledig onontdekt voor mij

+++

Related articles

• The True Story of Thanksgiving ! (ioan17.wordpress.com) kijkt tegen een milieu van materialisten aan waarbij die maatschappij zelfs al wordt zij bewust van de geestelijke werkelijkheid dat zij wel dankbaarheid voor het fysieke kan opbrengen maar het geestelijke verwaarloosd, zo niet volstrekt afwijst.
  We kunnen dankbaar zijn voor de tijdelijke dingen, zelfs terwijl het ons weing kan schelen betreft het eeuwige.Volgens de autheur is hyperspirituality vaak bijzonder gevaarlijk onder de zogenaamde “spirituele” types, zelfs in de kerk. We kunnen gevoelig zijn voor Gods fysieke goedheid te dempen uit angst dat de waardering voor deze of een andere manier afbreuk zou doen aan onze dankzegging voor geestelijke zegeningen.
• Helmet of Salvation: 5 Daily Spiritual Warfare Tips (nostopministries.wordpress.com) verteld ons over de apostel Paulus die ons zegt dat wij zelfs als christenen, we een bewuste beslissing moeten nemen om God al of niet te gehoorzamen. Aan ons mensen is het gegeven of wel om te even volgens het vlees en onze geest op de dingen van het vlees te zetten, maar degenen die leven volgens de Geest plaatsen hun denken volgens de dingen van de Geest “(Romeinen 8:5). De focus van ons denken bepaalt ons spirituele pad. We hebben nog steeds een keuze ongehoorzaam te zijn. Toch moet de waarschuwing van Paulus ons lang en hard doen denken over dit soort beslissingen. Hij schrijft “Want om de geest van het vlees is de dood, maar de zinnen gezet op de Geest is leven en vrede. Voor de geest die is ingesteld op het vlees vijandschap is tege“6 Wat onze eigen natuur wil brengt de dood, maar wat de Geest wil brengt leven en vrede. 7 Onze eigen wil staat vijandig tegenover God, want hij onderwerpt zich niet aan zijn wet en is daar ook niet toe in staat.” (Romeinen 8:6-7 NBV)
• What Are You Pursuing – Proverbs 11:19 (prowisdomtext.wordpress.com) haalt hetzelfde vers aan en heeft het verder over onze oude natuur waar deze nog steeds datgene wil doen wat het wil doen, maar waar wij zelfbeheersing moeten beoefenen. We moeten jagen achter gerechtigheid in plaats van de bedrieglijke grillen van ons hart, door te wandelen in de kracht van de Geest (Jer. 17:19, Gal. 5:16). We hebben de keuze om een persoon te zijn naar ons eigen hart of een persoon naar Gods hart.
• Spirituality (dustindemille.wordpress.com) mag dan wel vinden dat hij een zeer spiritueel en religieus persoon is. Volgens hem is dat omdat hij gelooft in goedheid, vrede, liefde, geloof, Waarheid, Mededogen, Eerlijkheid, Karakter, Integriteit, kracht, moed en wijsheid. Alsook geniet hij van het lezen en schrijven over spirituele, religieuze en filosofische onderwerpen. Maar maakt hem dat wel wereklijk religieus en spiritueel?
  Maakt hem dat ook aanvaardbaar voor God die hem heeft zien opgroeien als een rooms-katholiek die later naar de zondagsschool ging en elke zondag naar de kerk ging.  Op dit ogenblik is hij volgens zijn zeggen zelfs in de ervaring van het hiernamaals. Zoals een engel, wil hij  regelmatig naar de kerk. De vraag daarbij is in welke mate dit zal bijdragen aan zijn geloof en hoe het hem zal brengen naar een war geloof. Laten wij hopen dat hij spiritueel mag blijven groeien in Elloquencia of Heaven.
•  Wealth usually distracts one from a spiritual path (transientreflections.com) vraagt zich af welke onze doelen zijn en of ons pad een van zelfzucht is of een van onbaatzuchtigheid en mededogen? Bent u een materialistische Individueel of streef je het pad van een academische of van een spirituele en religieuze aard na?
• Kingdom Pioneer Spiritual Warfare, Weapons of Warfare (representers.wordpress.com)
  We need to face Spiritual Warfare. The Warfare that Kingdom pioneers faced as they Advanced the Kingdom of God is the first Devil, the Biggest Devil, the Giant Goliath, and is a Spiritual Warfare.
  There’s a normal pioneering which even non-believers can do, but there’s also a Kingdom Pioneering and Advancement, which will often involve much Spiritual Warfare from the Spiritual realms.
• The Love of God Is… (zionsgate.wordpress.com)
  The mysteriously simple and yet profound love of God that comes unseen and unheard by the eyes and ears of natural man cannot be understood or even believed to exist apart from a supernatural work of Spirit God. Like the wind of the Spirit, pure love seems to come from nowhere and goes to an unknown somewhere. Yet like the natural wind, the results of God’s love are clearly experienced and can be seen.
  +
  Only when people walk by the Spirit in the life and ways of God is the kingdom of Heaven present within them to flow out to govern each person’s sphere of influence.
• Spiritual warfare: As God is of peace so shall I be! (ealisticimaginations.wordpress.com)
  We have been fighting un forgiveness. We have been battling hatred. We have struggled against rejection. Lying is resurfacing. Stealing wants to reign. Greed and lust have taken root. All of such are like serpents in a garden trying to destroy fellowship with God first, and secondly with one another. So, while we take fingers to point at imperfections. Both you and me have to work out our salvation with fear and trembling. So, our differences are not that far apart.
• Treatment of the lost, unsaved or erring Christian (fnkidd.wordpress.com)
  When people perceive you are of God, they may ask you questions.  Are you ready to give an answer? Have you studied God’s word?  The answer you give may influence someone’s eternity for the better or worse.
• Worship an expression of love to God – 2 (unilagfessf.wordpress.com)
  In Spirit and in Truth to mean they must offer worship unto God as a spiritual exercise directed to God and Him alone, doing it with every sense of reverence in adoration unto Him.
• Worship? What do you mean, “Worship”? (traditiontotruth.wordpress.com)
  we are first to worship God in the spirit before we worship Him physically. This means that we need to be led by our spirit. Our spirit needs to lead our physical body into whatever action it may be. Today, many people within the American church [and internationally] worship God in the physical with hands raised, speaking in tongues [another post concerning this type of worship that has fooled many Charismatics], prophesying, etc., but are not actually worshiping God. They have some form of godliness, but they are not led by the spirit.
• Worshiping the Lord (tommylesesne.wordpress.com)
  worship really occurs within us. The point I want to really drive home here is not that we must have an external expression, because that would be legalism, and legalism is like a contract which is the opposite of the covenantal relationship we are offered in Christ. However, it is completely natural to respond with a physical or external expressions of worship. So my point is this: knowing that worship is spiritual and unseen frees us to express this internal reality externally.

 

Vier redenen vóór de opstanding

Aansluitend met onze artikelen over religie en wetenschap vallen de zienswijze op de vele wonderen die er zijn gebeurd in de Bijbel onder ogen te nemen. Eén van de vreemdste daarbij zijn de opstanding van Jezus, die dan nog een tijdje, na zijn dood door meerdere mensen kon gezien worden, maar na het opgaan in de hemel, gezien door zijn apostelen, heeft niemand hem dan nog gezien.

.

Dat er geen bovennatuurlijke oorzaken zouden kunnen zijn kan alom tegen gesproken door de vele dingen die wij kunnen waarnemen in de natuur maar niet kunnen verklaren.

.

Het verdwijnen van Jezus zijn lichaam kwam eigenlijk niemand ten goede. De soldaten bewaakten het graf, zodat het lichaam niet zou kunnen gestolen worden. Toen zij echter zelf konden vast stellen dat Jezus op een onwaarschijnlijke manier uit het graf verdwenen was gingen enkelen van die mannen naar de leidende priesters. Zij vertelden wat er was gebeurd en de Hoge Raad werd onmiddellijk bijeengeroepen. Ze besloten de bewakers om te kopen en te laten zeggen dat ze in slaap waren gevallen. Daardoor hadden de discipelen van Jezus zijn lichaam kunnen weghalen. De bewakers namen de steekpenningen aan en deden wat hun was opgedragen. Zo is dit verhaal onder de Joden ontstaan. En zij geloven het nu nog steeds.

Zelfs onder de apostelen was er twijfel en zij geloofden eerst niet dat Jezus lichaam weg was uit het graf, want zij waren er van overtuigd dat Jezus er in opgeborgen was en goed bewaakt werd. Zonder aarzeling lieten zij ook hun twijfel over het verdwijnen van Jezus weten. Verscheidene moesten er van overtuigd worden door Jezus dat hij het werkelijk was die aan hen verscheen.

.

“11  Terwijl de vrouwen onderweg waren, gingen enkele van de bewakers naar de stad. Daar vertelden ze de hogepriesters alles wat er gebeurd was. 12 Die vergaderden met de oudsten en besloten de soldaten een flinke som geld te geven 13 en hun op te dragen: ‘Zeg maar: “Zijn leerlingen zijn ‘s nachts gekomen en hebben hem heimelijk weggehaald terwijl wij sliepen.” 14 En mocht dit de prefect ter ore komen, dan zullen wij hem wel bepraten en ervoor zorgen dat jullie buiten schot blijven.’ 15 Ze namen het geld aan en deden zoals hun was opgedragen. En tot op de dag van vandaag doet dit verhaal onder de Joden de ronde.” (Mattheüs 28:11-15 NBV)

+

“16 De elf leerlingen gingen naar Galilea, naar de berg waar Jezus hen had onderricht, 17 en toen ze hem zagen bewezen ze hem eer, al twijfelden enkelen nog.” (Mattheüs 28:16-17 NBV)

.

De volgelingen hadden gezien wat met hun meester was gedaan en waren bang ook zulk een dood tegemoet te gaan indien zij als volgeling zouden herkend worden. Bevend van schrik en helemaal overstuur waren de vrouwen, waaronder  Maria van Magdala, het graf uit gerend en durfden er met niemand over praten. Maar toen de Emmaus gangers er over vertelden waren de apostelen met verstomming en ongeloof geslagen.

“1  Toen de sabbat voorbij was, kochten Maria uit Magdala en Maria de moeder van Jakobus, en Salome geurige olie om hem te balsemen. 2 Op de eerste dag van de week gingen ze heel vroeg in de ochtend, vlak na zonsopgang, naar het graf. 3 Ze zeiden tegen elkaar: ‘Wie zal voor ons de steen voor de ingang van het graf wegrollen?’ 4 Maar toen ze opkeken, zagen ze dat de steen al was weggerold; het was een heel grote steen. 5 Toen ze het graf binnengingen, zagen ze rechts een in het wit geklede jongeman zitten. Ze schrokken vreselijk. 6 Maar hij zei tegen hen: ‘Wees niet bang. U zoekt Jezus, de man uit Nazaret die gekruisigd is. Hij is opgewekt uit de dood, hij is niet hier; kijk, dat is de plaats waar hij was neergelegd. 7 Ga terug en zeg tegen zijn leerlingen en tegen Petrus: “Hij gaat jullie voor naar Galilea, daar zullen jullie hem zien, zoals hij jullie heeft gezegd.”’ 8 Ze gingen naar buiten en vluchtten bij het graf vandaan, want ze waren bevangen door angst en schrik. Ze waren zo erg geschrokken dat ze tegen niemand iets zeiden.” (Markus 16:1-8 NBV)

+

“13 Ze gingen terug en vertelden het aan de anderen; maar ook zij werden niet geloofd. 14 Ten slotte verscheen hij aan de elf terwijl ze aan het eten waren, en hij verweet hun hun ongeloof en halsstarrigheid, omdat ze geen geloof hadden geschonken aan degenen die hem hadden gezien nadat hij uit de dood was opgewekt.” (Markus 16:13-14 NBV)

+

“3 Het belangrijkste dat ik u heb doorgegeven, heb ik op mijn beurt ook weer ontvangen: dat Christus voor onze zonden is gestorven, zoals in de Schriften staat, 4 dat hij is begraven en op de derde dag is opgewekt, zoals in de Schriften staat, 5 en dat hij is verschenen aan Kefas en vervolgens aan de twaalf leerlingen. 6 Daarna is hij verschenen aan meer dan vijfhonderd broeders en zusters tegelijk, van wie er enkelen gestorven zijn, maar de meesten nu nog leven.” (1 Corinthiërs 15:3-6 NBV)

.

De broer van Jezus, Jakobus had ook eerst niet veel gevonden van zijn oudste broer en had ook eerst gespot met hem en zijn volgelingen. Maar na die bijzondere gebeurtenissen kon hij niet anders geloven dan in die wonderbaarlijke onverklaarbare gebeurtenissen.

“Ook zijn broers geloofden namelijk niet in hem.” (Johannes 7:5 NBV)

Jakobus kwam ook tot de overtuiging dat zijn broer de gezondene van God was, die de enige weg tot de Almachtige God was voor alle mensen. (Johannes 14:6) De geschiedschrijver Josephus noteerde in zijn boeken dat ook dit lid van de familie uit de stam van koning David de dood door mensen aangebracht moest ondergaan. Op bevel van Anais, de hogepriester werd hij gestenigd, omdat hij bleef verkondigen dat Jezus de zoon van God was die opgestaan was uit de dood. Indien dat niet de waarheid was, wie zou er dan voor willen sterven na lange martelingen? En er werden velen gemarteld en er werden velen er toe verleid om in te gaan op een afkoopsom om te vertellen dat het niet waar was maar dat de volgelingen van Jezus het lichaam weg hadden genomen.

.

Jezus had een bijzonder voorbeeldig leven geleid en wenste dat zijn volgelingen dat ook deden. Hij wenste ook dat niemand leugens zou vertellen en altijd het goede met de anderen zouden voor hebben. Hoe zou dan zulk een leugen te rijmen geweest zijn met het hoge zedelijke peil dat Jezus van hen verwachtte?

.

Michael Green merkt over de opstanding op:

“Dat was het geloof dat verslagen volgelingen van een gekruisigde rabbi veranderde in moedige getuigen en martelaren van de jonge kerk”

Zonder zulk een echt wonder kan men onder grote martelingen niet echt stand houden en zou de gemeenschap van volgelingen van die erg gehate rabbi, niet zo snel hebben kunnen uitgroeien. De vele getuigen waren spreekbuizen, die indien zulke dingen niet zouden gebeurd zijn makkelijk en snel zouden terug gefloten zijn.

.

“40 en riepen de apostelen weer binnen. Ze lieten hen geselen, bevalen hun de naam van Jezus niet meer te gebruiken en lieten hen vrij. 41 De apostelen verlieten het Sanhedrin, verheugd dat ze waardig bevonden waren deze vernedering te ondergaan omwille van de naam van Jezus. 42 Ze bleven dagelijks onderricht geven in de tempel of bij iemand thuis en gingen door met het verkondigen van het goede nieuws dat Jezus de messias is.” (Handelingen 5:40-42 NBV)

Eerst enorme ‘broekschijters’ waren zij nu enorm moedige mannen geworden, standvastig tot de dood toe. Velen bezegelden hun getuigenis met bloed. Simon Greenleaf (destijds hoogleraar in de rechten aan Harvard University), die er jarenlang een college over gaf hoe men een getuigenis moet ontzenuwen en bepalen of een getuige liegt of niet, kwam tot deze conclusie:

.

“In de geschiedenis van de militaire oorlogvoering is haast geen voorbeeld te vinden van een dergelijke heldhaftige standvastigheid, lijdzaamheid en onverschrokken moed. Ze hadden alle reden om de grondslagen van hun geloof nauwkeurig te heroverwegen, evenals de bewijzen van de feiten en waarheden die zij verkondigden.” (Simon Greenleaf, an Examination of the Testimony of the Four Evangelists by the rules of Evidence Administered in the Courts of Justice)

+

Lees ook:

1. Dagelijkse schoonheid
2. Jezus moest sterven
3. Jezus is verrezen
4. Christus is waarlijk opgestaan uit de dood
5. Hoe zullen de doden weer levend gemaakt worden?
6. Alles zal worden opgeslorpt door de overwinning van het goede
7. Wederopstanding, ook van huisdieren
8. De hoop op leven
9. Opdracht tot getuigenis

+++

The Way To Life

How should we happy that the Most High provide such a Guide which has all the answers we should know, in it.

+

Wij moeten de Bijbel beschouwen als de kaart voor het leven. Haar wijsheid omspant vele eeuwen, maar miljoenen vinden ook vandaag nog haar boodschap zo fris en relevant als ooit. Ze vinden dat de principes werken in het dagelijks leven – in elke fase van het leven. Ze ontdekken het doel voor het leven. Daartoe geeft het hen hoop voor nu en voor de toekomst – ook na dit leven. Zij geloven in een huis bij God voor eeuwig. Met andere woorden, zij geloven de Bijbel als het beweert voor God te spreken.

.

Bij het zoeken naar een kaart voor het leven, onderzoekt argumenten van de Bijbel. Opnieuw en opnieuw, het verzekert ons dat het de zuivere woord van onze Schepper is. Ja, de kaart voor het leven.

.

Sommige mensen zien het christendom als een ‘religie‘. Maar het woord “religie” is zeldzaam in de Bijbel. Twee keer waar het van toepassing is op het christendom, wordt “religie” getoond waardeloos te zijn als het niet de zorg voor behoeftige mensen is (1 Timoteüs 5:04; Jakobus 1:26-27). De Bijbel roept naar u. Deze oproep is om een Persoon te ontmoeten, niet alleen om plannen of ideeën te leren kennen. Deze oproep benadrukt relaties, geen rituelen. Inderdaad, de belangrijkste regels hebben te maken met liefde, eerst voor God en dan voor elkaar (Marcus 12:30-31).

.

Als wij een verhouding willen aangaan met de Schepper, moeten wij ook durven kijken naar die Bron van alles en luisteren naar Zijn woord. De sleutel is de Bijbel. Daarom nodigen wij u uit om de Bijbel te ervaren.

Laat ons samen de echte Jezus zoeken. We willen zijn Weg leren, zoals hij deze het eerst onthulde. Als je dat verlangen hebt om te delen, ga met met ons mee op een reis naar het hart van het Goede Nieuws.

+

Vindt ook:

1. Christelijke hoop op eeuwig leven
2. Rond god de allerhoogste
3. Rond Jezus
4. Het Woord van God

+++

Related articles

• which way do I go? (mysterious75.wordpress.com)

  Life decisions are hard when you feel so low, / Which way is the right way, / “I don’t really know!” / But all that I do know is this isn’t the way to go.

African Young Pastors and Church Leaders

The boy had never seen his father study a map so carefully.

The little boy watches his father studying a city map. The boy asks, “Why do you need a Map?”

“Because we’re going where we’ve never been before. Perhaps I can find work in this city,” replies his father.

The boy thinks more. Suddenly he says, “Father, my birthday is coming soon. I shouldn’t ask for much, but there is one thing you can give me.”

“I’ll give you whatever I can, son. What is it you want?”

The boy answers, “A map.”

The father is puzzled. “Why do you want a map?”

The boy explains, “Because I am growing older. I will be going where I have never been before. And you said, ‘For that, one needs a map’.”

Suppose you are the boy’s father or mother. What would you give to meet your son’s need for a…

View original post 4,640 more words